Bir işte çalışma korkusu

30 yaşına geleceğim ama daha görseniz hal ve hareketlerime bakınca 30 demezsiniz görünüşüm de öyle. Daha annenin koyduğu adla duruyorsun denir ya öyle gibi.
Bir işte daha önce çalışmadım, yakın zamanda işe başlıyorum.
Hiç hazır cevap biri olmadım, bir de sürekli gülümseme huyum var biriyle konuşuyorum diyelim kötü bir şey söylüyorsa bile başta gülümsüyorum aklıma hep sonradan dank ediyor aa bunu demek istemiş bana diye.
Psikolojik olarak içimden herşeyin herkesin analizini yapmaya gelince üstüme yok, bir kişiye huyuna göre nasıl davranmak gerektiği hakkında vs. Yani teorik açıdan iyiyim ama iş uygulamaya gelince tık yok.
Benim de huyum böyle napıyım diyorum sonradan değişecek değilim diyorum ama sonrasında içim içimi yiyor beni saf salak yerine koyuyorlarsa diye.
Yani normalde zeki biriyimdir ama sosyal hayat sıfır, şimdiye kadar hep insanlardan kaçtım rahattım ama iş ortamı malum kaçamayacağım illa ki bir şey olacak bende üzülüp duracağım ben niye böyleyim diye.
Bir de anksiyetem var her zaman olmaz birebir görüşmelerde genelde olmuyor kalabalıksa oluyor ellerimde titreme çarpıntı aniden geliyor bazen bununla da rezil olacağım korkusu var.
İş vesilesiyle bu probleminizin de üsyüne gitmiş olursunuz iyi olur. Üzmeyin kendinizi çalışmaya baslayıp ortama uyum sağlayınca bu kaygılarinız geçer
 
Ben de sizin gibiydim . Geç başladım çalışmaya. Gülümseme huyu bende de vardı.En sinir olduğum şeydi kendimde. Genelde güler yüzlü bir insanımdır zaten. Ama insanlar konuşurken dikkatle dinleyip düşünerek cevap yada tepki verdikçe bu huyu bıraktım.

Nacizane tavsiyem kimse hakkinda yorum yapmayın. Yaninizda dedikodu yaparlarsa sadece dinleyin yorum yapmayin "aaa öyle mi?" falan diyin en fazla çok sıkışırsanız. Şunu kesinlikle uygulayın: iş yerinden arkadaş olmaz. Bunu sakın atlamayın. Yoksa herşey birbirine girer. Aranız bozulursa işe gitmek zulüm olur. Mesafeyi koruyun.

İşiniz hayırlı olsun bu arada. Merak etmeyin alışırsınız.
 
Pek çok insan sizin gibi başlıyor hiç korkmayın, zaman gerekiyor tecrübe gerekiyor hele bide bi yerde uzun zaman çalıştıktan sonra ayrı bi özgüven geliyor ki o çok güzel. Aşırı sosyal fobik bir insandım çok eskiden, okul sonrası iş hayatı çok şey kattı şükür, sınırları zorlamak lazım 🥰
 
Burada tam olarak ne demek istediniz? İma edilen cümleyi aynen geri söyleyin anlaminda mi dediniz
Aynen öyle. Söylemek istedikleri ama üstünü örttükleri cümleyi aynen iletin. Fısır fısır hakkınızda konuştuklarını görürseniz kimin günahını alıp cennetlik ettiniz falan denebilir. İş dünyasında acıma yoktur Survivor a hazır olmak gerek
 
Bende anlattığın gibiyim sanki beni anlattın. Ben 25 yasindayim. Okulu bile açıktan okuyorum. Ozguvenliyimdir ama iş ortamlarini gordukce ezilmekten korkuyorum. Kendimi ezdirmem fakat kavga ederim. Kotuye gider. Benim sebebim bu. Piskolojik olarak hic iyi etkilemiyor.
 
iş hayatında ne saçma sapan, şuursuzca hareketler yapan, toplumla uyumsuz, iletişim yeteneği kötü insan var ki.sanmayın ki millet zeki, toplumla uyumlu.tam tersi hatta.en basit bir işi öğrenemezler, iki lafı bir araya getirmeyo bilmezler.kimse çok garip biri diye düşünmez yani sizin için bu tipler heryerde olduğu sürece.ki düsünse ne olacak.herkes birbirini kabul ediyor bir süre sonra.
Tecrübe konuştu
 
30 yaşına geleceğim ama daha görseniz hal ve hareketlerime bakınca 30 demezsiniz görünüşüm de öyle. Daha annenin koyduğu adla duruyorsun denir ya öyle gibi.
Bir işte daha önce çalışmadım, yakın zamanda işe başlıyorum.
Hiç hazır cevap biri olmadım, bir de sürekli gülümseme huyum var biriyle konuşuyorum diyelim kötü bir şey söylüyorsa bile başta gülümsüyorum aklıma hep sonradan dank ediyor aa bunu demek istemiş bana diye.
Psikolojik olarak içimden herşeyin herkesin analizini yapmaya gelince üstüme yok, bir kişiye huyuna göre nasıl davranmak gerektiği hakkında vs. Yani teorik açıdan iyiyim ama iş uygulamaya gelince tık yok.
Benim de huyum böyle napıyım diyorum sonradan değişecek değilim diyorum ama sonrasında içim içimi yiyor beni saf salak yerine koyuyorlarsa diye.
Yani normalde zeki biriyimdir ama sosyal hayat sıfır, şimdiye kadar hep insanlardan kaçtım rahattım ama iş ortamı malum kaçamayacağım illa ki bir şey olacak bende üzülüp duracağım ben niye böyleyim diye.
Bir de anksiyetem var her zaman olmaz birebir görüşmelerde genelde olmuyor kalabalıksa oluyor ellerimde titreme çarpıntı aniden geliyor bazen bununla da rezil olacağım korkusu var.
Kendinizi ne kadar iyi analiz etmişsiniz 🌸destek alabilirsiniz diye düşünüyorum denediniz mi daha önce . İş yerinde de belli bir mesafede davranabilirsiniz herkese .
 
Konuya yorum yapmayacağım ama görsek 30 deriz.bu tarz genç gösterme muhabbetlerine inanmıyorum.gayet de anlıyor insanlar aşağı yukarı kaç yaşındasın.
Sen kaç yaşında gösteriyorsun ferhans?
Bebeğimi kontrole götürdüm kapıdan girer girmez doktor çocuk yaşta anne oldum diye dünya kadar laf etti, yaşım 28di
Geçen aylarda hastanede yattım, bir gece ağlıyorum hemşire geldi neden ağlıyorsun dedi oğlum da korona olmuş çok endişeliyim filan diye anlattım, şok oldu nasıl bu kadar genç görünüyorsun taş çatlasa 20 yaşındasın bir de çocuğun varmış diye, yaşım 36
Okuldaki veliler oğlumun ablası halası filan sanmıştı mesela
Bunun gibi birçok olay yaşadım
Niye olmasın yani?
 
Sen kaç yaşında gösteriyorsun ferhans?
Bebeğimi kontrole götürdüm kapıdan girer girmez doktor çocuk yaşta anne oldum diye dünya kadar laf etti, yaşım 28di
Geçen aylarda hastanede yattım, bir gece ağlıyorum hemşire geldi neden ağlıyorsun dedi oğlum da korona olmuş çok endişeliyim filan diye anlattım, şok oldu nasıl bu kadar genç görünüyorsun taş çatlasa 20 yaşındasın bir de çocuğun varmış diye, yaşım 36
Okuldaki veliler oğlumun ablası halası filan sanmıştı mesela
Bunun gibi birçok olay yaşadım
Niye olmasın yani?
Kesinlikle size katılıyorum. Bende 28 yaşında evlendim tanımayanlar bu yaşta evlenilir mi diyorlardı daha 22-23 yaşında sanmıştı. Bende bu durumu hiç sevmiyorum aslında yaşımı göstermek isterdim.
 
Yaşayarak göreceksiniz ve ona göre tavrınız değişecek.

İnsan ilişkilerini bu kadar takılmayın siz oraya bir iş yapmaya gidiyorsunuz insan ilişkileri savunma sanatı öğrenmeye değil.

İşinizi yapın fazla muhabbetten kaçının yeterli..
 
30 yaşına geleceğim ama daha görseniz hal ve hareketlerime bakınca 30 demezsiniz görünüşüm de öyle. Daha annenin koyduğu adla duruyorsun denir ya öyle gibi.
Bir işte daha önce çalışmadım, yakın zamanda işe başlıyorum.
Hiç hazır cevap biri olmadım, bir de sürekli gülümseme huyum var biriyle konuşuyorum diyelim kötü bir şey söylüyorsa bile başta gülümsüyorum aklıma hep sonradan dank ediyor aa bunu demek istemiş bana diye.
Psikolojik olarak içimden herşeyin herkesin analizini yapmaya gelince üstüme yok, bir kişiye huyuna göre nasıl davranmak gerektiği hakkında vs. Yani teorik açıdan iyiyim ama iş uygulamaya gelince tık yok.
Benim de huyum böyle napıyım diyorum sonradan değişecek değilim diyorum ama sonrasında içim içimi yiyor beni saf salak yerine koyuyorlarsa diye.
Yani normalde zeki biriyimdir ama sosyal hayat sıfır, şimdiye kadar hep insanlardan kaçtım rahattım ama iş ortamı malum kaçamayacağım illa ki bir şey olacak bende üzülüp duracağım ben niye böyleyim diye.
Bir de anksiyetem var her zaman olmaz birebir görüşmelerde genelde olmuyor kalabalıksa oluyor ellerimde titreme çarpıntı aniden geliyor bazen bununla da rezil olacağım korkusu var.
Aynı durumdayiz bende 30 yaşındayım yeni atandım ve çalışacam aynı sorunlarla yaşıyorum beyninde. İş ortamını geçtim otobüse nasıl binecem diye düşünüyorum ya bir köpek çıkarsa diye. Son 4 senedir doğum lohusalık ve eve kapanıp sadece ders çalışmayla.ugrastim.disariyla.tamamen alakami kestim. Ama ise başlayınca çalıştıkça cevreyede alisacaz bence
 
Aynı durumdayiz bende 30 yaşındayım yeni atandım ve çalışacam aynı sorunlarla yaşıyorum beyninde. İş ortamını geçtim otobüse nasıl binecem diye düşünüyorum ya bir köpek çıkarsa diye. Son 4 senedir doğum lohusalık ve eve kapanıp sadece ders çalışmayla.ugrastim.disariyla.tamamen alakami kestim. Ama ise başlayınca çalıştıkça cevreyede alisacaz bence
Bence en yakın zamanda psikolojik destek alın.

Şimdiye kadar hiç otobüse binememek gerçekten çok zor olsa gerek.

Allahım yardımcınız olsun inşallah.
 
Bence en yakın zamanda psikolojik destek alın.

Şimdiye kadar hiç otobüse binememek gerçekten çok zor olsa gerek.

Allahım yardımcınız olsun inşallah.
Hiç otobüse binmemek değil malesef ben ilçede oturuyorum merkese atandım servise binmek için ıssız bir tarladan geçip 15 ek yuruyecem ama bir kaç kere dışarı çıkılarak insan içine karışacak atlatilabilinecek şeyler psikologluk durum değil bence
 
Son düzenleme:
Hiç otobüse binmemek değil malesef ben ilçede oturuyorum merkese atandım servise binmek için ıssız bir tarladan geçip 15 ek yuruyecem ama bir kaç kere dışarı çıkılarak insan içine karışacak atlatilabilinecek şeyler psikologluk durum değil bence
Öyle diyorsanız öyledir.
 
Back
X