Arkadaşlar benim de böyle bir sorunum var. İnsan içinde bir kez ağzımı açtım mı toprlayamıyorumcümlenin gerisini. susamıyorum da yanımdaki insanlar da susturmuyor kendi kendime sesim alçalarak susuyorum sonra utanıyorum
bir de bir kere sinirlenince sinirim bayırdan aşağı yuvarlanan top gibi kendini salıyor otomatiğe bağlıyorum asdfghj çok absürt bir durum farkındayım çenem iyice düştü yeni biriyle tanışınca beni saf yerine koyuyor bu huyumdan dolayı …. Ne yapmalıyım bilmiyorum, dertleşmek istedim
Ekleme: zaten yazımdan da anlamışsınızdır dağınık dağınık..
Bir türlü sadede gelemiyorum anlatmak istediğimi anlatamıyorum konuşurken kendimi suçluyorum