Bir narsisten boşanmak?

Lostinparadise

Popüler Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
19 Mayıs 2018
3.745
6.378
158
32
Selamlar,
9 yıllık evlilik hayatım boyunca artık tükendim sürekli bir şeyleri idare etmekten yoruldum.
3 yıldır terapi ilaçlar derken hala bir karar verip boşanamıyorum.
5,5 yaşında oğlum var onun hayatını etkilemekten de korkuyorum.
Ama eşim beni çok yoruyor , sevgim de kalmadı artık.
Aşırı takıntılı biri, annem babam kardeşlerimle zaten görüşmüyor yıllardır herşeylerine takılıyor sevmiyor onu idare ediyorum kabullendik artık ailecek.
Bana olan ilişkisine bakıyorum yok ortak bir noktamız yok hiç bir şeyden keyif almadığı gibi tatile bile gitsek muhakkak kavga edip dönüyoruz.
kaç terapiste gittim hepside eşiniz narsist diyor, çok yoruldum artık. Ailem destekçim 3 yıl öncede boşanmak istedim yaşvardı düzelicem dedi ama her şey sanki daha kötü oluyor maksiumum 1-2 ay iyi sonra yine herşey aynıya sarıyor. Sürekli acaba ne hata yapıyorum neyi düzeltebilirim diye düşünmekten çok yoruldum. Maddi hiç bir sıkıntım yok iyi bir işim çocuğuma bakacak gücüm var. Ama yıllardır boşanamıyorum nedenini de bilemiyorum :((
Eşim boşanmaya asla yanaşmıyor bu arada seni ve oğlumu seviyorum boşanmak istemiyorum diyor ama asla beni önemsemiyor ben sustuğumda para kazanıp ev temizlik yemek ile uğraştığımda bir yere gidelim bir şeyler yapalım demediğim sürece zaten sorunumuz yok. Hayat geçiyor bir şekilde onun istediği şekilde yaşayınca. Ama bu artık beni boğuyor. İlk defa güçlü durup bende ailenin yanına gelmeyeceğim sen çocuğu al git dedim ve farklı bir şehirdeki ailesinin yanına gitti belki beni anlar her yere tek gidiyorum dedim ama o anlamak yerine saçma sapan hareketlerde bulundu. Bu adam asla bir şeyleri anlamayacak bunu artık net bir şekilde anladım ama nasıl bir adam atıcam hiç bilmiyorum :(
 
Ömrünüzü kocaman adamı idare ederek geçirmek zorunda değilsiniz.Ben forumda daha önce de belirttiğim üzere pek çok boşanma davası gördüm ve Türkiye'de insanların genelde neden kanlı bıçaklı boşandıklarını anladım.İnsanlar "Çocuk var,düzenim var,bunca yılın hatrı var."gibi gerekçelerle olmayanı oldurmaya çalışarak yıllar harcıyorlar.Arada sadece aşk,sevgi değil saygı,hoşgörü gibi pek çok diğer güzel duygu da kayboluyor.Evliliğiniz için yeterince çabalamışsınız.Artık keşke veya acaba demeyin.Olmuyorsa olmuyordur,bazen zor da alsa var olanı kabullenmeye mecburuz.En zor olan ilk adımı atmaktır.Siz o kararı kesin olarak alıp yola çıktığınızda gerisi bir şekilde gelir.İçinizi ferah tutun.Kolaylıklar dilerim.
 
İşin en kötü tarafı bu kararsızlık.Sizin gibi olan kişiler ömrün sonunda iki şeyden birini söylüyor.20 yıl evli kaldım yeni boşandım pişman değilim.Sonra desiyorsun iç sesi şu şekilde çok pişmanım en güzel yıllarım gitti yeni birini istesemde olmuyor keşke daha önce bitirseydim çok vakit kaybettim.Digeri şunu söylüyor alışmıştım aile idik çocuk da vardı ayrılmadık kısmet buymuş.İc sesi şunu söylüyor cocukda büyüdü gitti ortak tek birşey kalmadı yüzünü göresim bile yok hiç mutlu olmamış gibiyim keşke bir ömrüm daha olsaydı Yani karar vermek lazım o kararı verip ilerdeki pişmanlığı da kabul etmek lazım.Hani derler ya iş işten geçtikten sonra........Ne yapacaksanız karar verip yapın ömrün de gençliğinde sağlığında telefisi yok.Onsuz mutlu iseniz huzurlu iseniz kararı ona göre alin.Yok onla huzurlu mutlu iseniz ona göre.Evlilik çekme üzerine kurulu birşey değil bunun yaşlılıği var sağlığını yitirmesi var çocuklar büyür gider kendi hayatını kurarmİste o zaman siz bu kocayla başbaşa yaşın da getirdiği huysuzluklarla ne yapacaksınız?Tabiki hayat sizin.Geç alınmış doğru kararın size faydası olmaz.Hakkınızda iyiyi dilerim
 
İşin en kötü tarafı bu kararsızlık.Sizin gibi olan kişiler ömrün sonunda iki şeyden birini söylüyor.20 yıl evli kaldım yeni boşandım pişman değilim.Sonra desiyorsun iç sesi şu şekilde çok pişmanım en güzel yıllarım gitti yeni birini istesemde olmuyor keşke daha önce bitirseydim çok vakit kaybettim.Digeri şunu söylüyor alışmıştım aile idik çocuk da vardı ayrılmadık kısmet buymuş.İc sesi şunu söylüyor cocukda büyüdü gitti ortak tek birşey kalmadı yüzünü göresim bile yok hiç mutlu olmamış gibiyim keşke bir ömrüm daha olsaydı Yani karar vermek lazım o kararı verip ilerdeki pişmanlığı da kabul etmek lazım.Hani derler ya iş işten geçtikten sonra........Ne yapacaksanız karar verip yapın ömrün de gençliğinde sağlığında telefisi yok.Onsuz mutlu iseniz huzurlu iseniz kararı ona göre alin.Yok onla huzurlu mutlu iseniz ona göre.Evlilik çekme üzerine kurulu birşey değil bunun yaşlılıği var sağlığını yitirmesi var çocuklar büyür gider kendi hayatını kurarmİste o zaman siz bu kocayla başbaşa yaşın da getirdiği huysuzluklarla ne yapacaksınız?Tabiki hayat sizin.Geç alınmış doğru kararın size faydası olmaz.Hakkınızda iyiyi dilerim
Çok alakasız olacak ama ben sizin görüşlerinizi yeni yeni görüyorun.Olaylara çok ince çok duygusal bakıyorsunuz balık burcu musunuz acaba.Bugün yurda gitmek isteyen bir kızcağız vardı kendi kızınızmış gibi üzülmüştünüz.Akrepte olabilirsiniz bilmiyorum ama çok dikkatimi çektiniz.
 
Size ne kadar ömür biçildi bilmiyorsunuz, adamı çekip sustuğunuz yatağa her mutsuz girdiğiniz gün sonu ömürden gidiyor.Kimse bu adamı çektiğiniz için madalya takmayacak hatta yıllar sonra hep sustum çektim diye kendince övündüğünüzde arkanızdan salak ,enayi dedikodusu yapılacak.Dışarda zor ama çok güzel tamamen size ait bir hayatın varlığını idrak ettiğinizde iş işten geçmiş o tren çoktan kalkmış olacak,belki dünyanın bir yerinde sizi anlayan ve sevecek hak ettiğiniz değeri verecek bir adam var ama siz hâlâ prangaları takıp anahtarı saklama derdindesiniz......
 
Olaylara ince yada duygusal baktığımi hiç düşünmüyorum .Evet ailesinden çeken insanlara üstelik okumak isteyen çabalayan insanlara üzülmemek elde değilki O yorumu elimden kayda değer birşey gelmediği için yaptım.Uzulmemin ona faydası yok Burçlara da inanmıyorum ciddi manada inananlara saygı duyarım .Konu sahibinin konusu sabote olmasın İyi forumlar dilerim size
 
Bazı kadınları anlamıyorum. Şimdi bu 5,5 yaşındaki çocuk boşanmadan etkilenir diye korkuyorsunuz, e siz kavga edince ya da annesi ilaç kullanınca etkilenmiyor mu?
Biraz cesaret yahu.
Aslında mutsuz bir evlilikte olan çocuklar,boşanmaya göre daha çok travma sahibi oluyorlar.Ama ben nedense çocuklar büyüsün muhabbetini kendimce bahane olarak görüyorum,bunun iç yüzünü bilemem çocuğum yok belki olsa böyle konuşamazdım ama sanki düzen bozulmasın,gurur kırılmasın diye çocuklar bahane ediliyor gibi.
 
Selamlar,
9 yıllık evlilik hayatım boyunca artık tükendim sürekli bir şeyleri idare etmekten yoruldum.
3 yıldır terapi ilaçlar derken hala bir karar verip boşanamıyorum.
5,5 yaşında oğlum var onun hayatını etkilemekten de korkuyorum.
Ama eşim beni çok yoruyor , sevgim de kalmadı artık.
Aşırı takıntılı biri, annem babam kardeşlerimle zaten görüşmüyor yıllardır herşeylerine takılıyor sevmiyor onu idare ediyorum kabullendik artık ailecek.
Bana olan ilişkisine bakıyorum yok ortak bir noktamız yok hiç bir şeyden keyif almadığı gibi tatile bile gitsek muhakkak kavga edip dönüyoruz.
kaç terapiste gittim hepside eşiniz narsist diyor, çok yoruldum artık. Ailem destekçim 3 yıl öncede boşanmak istedim yaşvardı düzelicem dedi ama her şey sanki daha kötü oluyor maksiumum 1-2 ay iyi sonra yine herşey aynıya sarıyor. Sürekli acaba ne hata yapıyorum neyi düzeltebilirim diye düşünmekten çok yoruldum. Maddi hiç bir sıkıntım yok iyi bir işim çocuğuma bakacak gücüm var. Ama yıllardır boşanamıyorum nedenini de bilemiyorum :((
Eşim boşanmaya asla yanaşmıyor bu arada seni ve oğlumu seviyorum boşanmak istemiyorum diyor ama asla beni önemsemiyor ben sustuğumda para kazanıp ev temizlik yemek ile uğraştığımda bir yere gidelim bir şeyler yapalım demediğim sürece zaten sorunumuz yok. Hayat geçiyor bir şekilde onun istediği şekilde yaşayınca. Ama bu artık beni boğuyor. İlk defa güçlü durup bende ailenin yanına gelmeyeceğim sen çocuğu al git dedim ve farklı bir şehirdeki ailesinin yanına gitti belki beni anlar her yere tek gidiyorum dedim ama o anlamak yerine saçma sapan hareketlerde bulundu. Bu adam asla bir şeyleri anlamayacak bunu artık net bir şekilde anladım ama nasıl bir adam atıcam hiç bilmiyorum :(
Bunca sene çekmişsin artık niye çekiyorsun ne için bırakmıyorsun? Maddi durum herşeyiniz varmış ömrünüzü tüketen biriyle daha ne kadar yapacaksınız?
 
Aslında mutsuz bir evlilikte olan çocuklar,boşanmaya göre daha çok travma sahibi oluyorlar.Ama ben nedense çocuklar büyüsün muhabbetini kendimce bahane olarak görüyorum,bunun iç yüzünü bilemem çocuğum yok belki olsa böyle konuşamazdım ama sanki düzen bozulmasın,gurur kırılmasın diye çocuklar bahane ediliyor gibi.
Elbette bahane. Çocuklar babaya çok düşkün, düzenleri bozulsun istemiyorum lafları boş laf. O zaman bunu dillendirmeyecek oturup gün dolduracak kadın.
Zaaflarımızı, zayıflıklarımız çocukla kapatmaya çalışıyoruz. Eşi elinde tutmak için kullanılan çocuk, boşanmama bahanesi olarak da kullanılıyor.
 
Bunca sene çekmişsin artık niye çekiyorsun ne için bırakmıyorsun? Maddi durum herşeyiniz varmış ömrünüzü tüketen biriyle daha ne kadar yapacaksınız?
Çünkü eşim çok güzel manipule ediyor ben de sınırlarımı net çizemiyorum. Daha yeni yeni manipüle edilmemeyi öğrendim.
Mesela en son yaşadığımız olayı anlatayım eşim benim ailem ve akrabalarımla hiç görüşmek istemez bayramlarda bile gelip gitmek istemez. Neyse ben de bir şekilde kabullendim bu durumla yaşamayı ama tabii ki de zoruma gidiyor en son abimin oğlunun doğum günü oldu ona da gelmedi 5 dakika bile uğramadı, halbuki o sırada ben kendi kardeşinin çocuğu için hediyeler hazırladım onun mutlu olacağı şeyler almıştım doğum gününe süpriz birşeyler yaparım diye düşünüyordum. Ben bu kadar her noktada ince düşünürken eşim ailesinin yanına giderken yolda dayısına uğrayacağını ve gömlek hediye almak istediğini söyledi ben de artık tepki koydum ve bizimkilere gelince gitmiyoruz neden bana sormuyorsun gidelim mi hayatım diye danışmıyorsun dedim o da ben öyle istiyorum çünkü dedi, görmek istemiyorsan arabada beklersin dedi. Ben de bu nasıl bir uslup sıkıldım artık bu tavrından dedim oradan hediyeye mi takıldın dedi ne alaka hediyeyle tatlımızı alır giderdik sorun o mu sence dedim. Neyse ben de ailenin yanına gelmiyorum artık biraz da sen git dedim. Sonra eve geçtik önce biraz özür dilerim dayımlara uğramayız ama sen annemlere gel dedi yok gelmeyeceğim kararım net bir seferde sen tek başına git bak bakalım nasıl duyguymuş dedim o da baktı iyi olmuyor bu sefer sözlü saldıraya geçti saçma sapan konuşmaya başladı o da olmadı derken seni dayıma söyleyeceğim arayıp rezil edeceğim demeye başladı korkmadığımı artık ne isterse onu yapabileceğini söyledim. Çocuğu alıp gidebileceğini babaannesinin özlediğini söyledim güzelce çirkinleşme dedim. Neyse annesini arayıp demişki lostinparadise sen çocuk konuşuyorsun dedikodu yapıyorsun diye gelmek istemiyor ben oğlumla tek geliyorum demiş. Bana evden çıkarken bir sürü şey saydı sen görüceksin aileni engelleyeceğim telefonda bile aynı annen gibisin inatçısın anasının kızı seni babanda zaten boşuna delirmemiş vs. Yolda giderkende erkek kardeşini aramış annemlere geleceksen tek gel kızını alıp karını getirme demiş. Karın benim karımı arayıp dolduruşa getiriyor sürekli demiş (3 yıl önce yaşanmış konuları açmış 3 yıl öncede ciddi bir boşanma sürecinden geçmiştik yine ve eşim arabayı kardeşinin üstüne yapmaya çalışmıştı eltimde bu durumu bana söylemişti) ne alaka yani sen niye bu konuları açıyorsun şimdi?? Onlarında oraya gidip huzurunu kaçırdı sonra ne oldu biliyor musun ben dik durdum ama içim içimi yiyor çocuğumu tek gönderdim vs diye onlar hiç bir şey olmamamış gibi hayatlarına devam ediyorlar eltime kocası saymış sövmüş abisinden dolayı sonra ki gün kv ağlayınca eşim kardeşine karını da al gel demiş. Eltim önce senin kocan şizofren asla bir daha yan yana gelmem diyordu kocası zorlamış o da gitmiş hiç bir şey olmamış gibi gülüp eğleniyorlar. Olay yaşanmamış gibi. Bugünde bana diyorki hadi uçağa atla gel süpriz yap oğlumuza sevinsin. Gerçekten çok sorunlular ve ben bıktım artık. O kadar çok şey var ki.
sürekli insanlar suçlu bunlar için kendileri hep iyiler.
 
Bazı kadınları anlamıyorum. Şimdi bu 5,5 yaşındaki çocuk boşanmadan etkilenir diye korkuyorsunuz, e siz kavga edince ya da annesi ilaç kullanınca etkilenmiyor mu?
Biraz cesaret yahu.
Aslında çok cesaretli de bir insan olduğum söylenir ama sanırım eşimin boşanmamaya yanaşmaması beni korkutuyor. Çünkü asla kabullenen biri değil. Çekip gitse ben boşanıyorum dese o kadar rahatlayacağım ki :(((
 
Çünkü eşim çok güzel manipule ediyor ben de sınırlarımı net çizemiyorum. Daha yeni yeni manipüle edilmemeyi öğrendim.
Mesela en son yaşadığımız olayı anlatayım eşim benim ailem ve akrabalarımla hiç görüşmek istemez bayramlarda bile gelip gitmek istemez. Neyse ben de bir şekilde kabullendim bu durumla yaşamayı ama tabii ki de zoruma gidiyor en son abimin oğlunun doğum günü oldu ona da gelmedi 5 dakika bile uğramadı, halbuki o sırada ben kendi kardeşinin çocuğu için hediyeler hazırladım onun mutlu olacağı şeyler almıştım doğum gününe süpriz birşeyler yaparım diye düşünüyordum. Ben bu kadar her noktada ince düşünürken eşim ailesinin yanına giderken yolda dayısına uğrayacağını ve gömlek hediye almak istediğini söyledi ben de artık tepki koydum ve bizimkilere gelince gitmiyoruz neden bana sormuyorsun gidelim mi hayatım diye danışmıyorsun dedim o da ben öyle istiyorum çünkü dedi, görmek istemiyorsan arabada beklersin dedi. Ben de bu nasıl bir uslup sıkıldım artık bu tavrından dedim oradan hediyeye mi takıldın dedi ne alaka hediyeyle tatlımızı alır giderdik sorun o mu sence dedim. Neyse ben de ailenin yanına gelmiyorum artık biraz da sen git dedim. Sonra eve geçtik önce biraz özür dilerim dayımlara uğramayız ama sen annemlere gel dedi yok gelmeyeceğim kararım net bir seferde sen tek başına git bak bakalım nasıl duyguymuş dedim o da baktı iyi olmuyor bu sefer sözlü saldıraya geçti saçma sapan konuşmaya başladı o da olmadı derken seni dayıma söyleyeceğim arayıp rezil edeceğim demeye başladı korkmadığımı artık ne isterse onu yapabileceğini söyledim. Çocuğu alıp gidebileceğini babaannesinin özlediğini söyledim güzelce çirkinleşme dedim. Neyse annesini arayıp demişki lostinparadise sen çocuk konuşuyorsun dedikodu yapıyorsun diye gelmek istemiyor ben oğlumla tek geliyorum demiş. Bana evden çıkarken bir sürü şey saydı sen görüceksin aileni engelleyeceğim telefonda bile aynı annen gibisin inatçısın anasının kızı seni babanda zaten boşuna delirmemiş vs. Yolda giderkende erkek kardeşini aramış annemlere geleceksen tek gel kızını alıp karını getirme demiş. Karın benim karımı arayıp dolduruşa getiriyor sürekli demiş (3 yıl önce yaşanmış konuları açmış 3 yıl öncede ciddi bir boşanma sürecinden geçmiştik yine ve eşim arabayı kardeşinin üstüne yapmaya çalışmıştı eltimde bu durumu bana söylemişti) ne alaka yani sen niye bu konuları açıyorsun şimdi?? Onlarında oraya gidip huzurunu kaçırdı sonra ne oldu biliyor musun ben dik durdum ama içim içimi yiyor çocuğumu tek gönderdim vs diye onlar hiç bir şey olmamamış gibi hayatlarına devam ediyorlar eltime kocası saymış sövmüş abisinden dolayı sonra ki gün kv ağlayınca eşim kardeşine karını da al gel demiş. Eltim önce senin kocan şizofren asla bir daha yan yana gelmem diyordu kocası zorlamış o da gitmiş hiç bir şey olmamış gibi gülüp eğleniyorlar. Olay yaşanmamış gibi. Bugünde bana diyorki hadi uçağa atla gel süpriz yap oğlumuza sevinsin. Gerçekten çok sorunlular ve ben bıktım artık. O kadar çok şey var ki.
sürekli insanlar suçlu bunlar için kendileri hep iyiler.
Bunca şey olmuş artık gözün açılmış sende uzak durmaya çalış sana saygı duymayan bir insanla ömür geçirme yazık edersin kendine.
 
Çünkü eşim çok güzel manipule ediyor ben de sınırlarımı net çizemiyorum. Daha yeni yeni manipüle edilmemeyi öğrendim.
Mesela en son yaşadığımız olayı anlatayım eşim benim ailem ve akrabalarımla hiç görüşmek istemez bayramlarda bile gelip gitmek istemez. Neyse ben de bir şekilde kabullendim bu durumla yaşamayı ama tabii ki de zoruma gidiyor en son abimin oğlunun doğum günü oldu ona da gelmedi 5 dakika bile uğramadı, halbuki o sırada ben kendi kardeşinin çocuğu için hediyeler hazırladım onun mutlu olacağı şeyler almıştım doğum gününe süpriz birşeyler yaparım diye düşünüyordum. Ben bu kadar her noktada ince düşünürken eşim ailesinin yanına giderken yolda dayısına uğrayacağını ve gömlek hediye almak istediğini söyledi ben de artık tepki koydum ve bizimkilere gelince gitmiyoruz neden bana sormuyorsun gidelim mi hayatım diye danışmıyorsun dedim o da ben öyle istiyorum çünkü dedi, görmek istemiyorsan arabada beklersin dedi. Ben de bu nasıl bir uslup sıkıldım artık bu tavrından dedim oradan hediyeye mi takıldın dedi ne alaka hediyeyle tatlımızı alır giderdik sorun o mu sence dedim. Neyse ben de ailenin yanına gelmiyorum artık biraz da sen git dedim. Sonra eve geçtik önce biraz özür dilerim dayımlara uğramayız ama sen annemlere gel dedi yok gelmeyeceğim kararım net bir seferde sen tek başına git bak bakalım nasıl duyguymuş dedim o da baktı iyi olmuyor bu sefer sözlü saldıraya geçti saçma sapan konuşmaya başladı o da olmadı derken seni dayıma söyleyeceğim arayıp rezil edeceğim demeye başladı korkmadığımı artık ne isterse onu yapabileceğini söyledim. Çocuğu alıp gidebileceğini babaannesinin özlediğini söyledim güzelce çirkinleşme dedim. Neyse annesini arayıp demişki lostinparadise sen çocuk konuşuyorsun dedikodu yapıyorsun diye gelmek istemiyor ben oğlumla tek geliyorum demiş. Bana evden çıkarken bir sürü şey saydı sen görüceksin aileni engelleyeceğim telefonda bile aynı annen gibisin inatçısın anasının kızı seni babanda zaten boşuna delirmemiş vs. Yolda giderkende erkek kardeşini aramış annemlere geleceksen tek gel kızını alıp karını getirme demiş. Karın benim karımı arayıp dolduruşa getiriyor sürekli demiş (3 yıl önce yaşanmış konuları açmış 3 yıl öncede ciddi bir boşanma sürecinden geçmiştik yine ve eşim arabayı kardeşinin üstüne yapmaya çalışmıştı eltimde bu durumu bana söylemişti) ne alaka yani sen niye bu konuları açıyorsun şimdi?? Onlarında oraya gidip huzurunu kaçırdı sonra ne oldu biliyor musun ben dik durdum ama içim içimi yiyor çocuğumu tek gönderdim vs diye onlar hiç bir şey olmamamış gibi hayatlarına devam ediyorlar eltime kocası saymış sövmüş abisinden dolayı sonra ki gün kv ağlayınca eşim kardeşine karını da al gel demiş. Eltim önce senin kocan şizofren asla bir daha yan yana gelmem diyordu kocası zorlamış o da gitmiş hiç bir şey olmamış gibi gülüp eğleniyorlar. Olay yaşanmamış gibi. Bugünde bana diyorki hadi uçağa atla gel süpriz yap oğlumuza sevinsin. Gerçekten çok sorunlular ve ben bıktım artık. O kadar çok şey var ki.
sürekli insanlar suçlu bunlar için kendileri hep iyiler.
Evliliğinizdeki diğer sorunları bilemem ama ne kadar çok sizin aileniz/onun ailesi tarzı konular konuşuyorsunuz. Sizin şimdiye kendi aileniz önceliğiniz olması gerekiyordu, iki tarafta kendi kök ailesinden kopamamış. Bu sitede o kadar çok böyle konu var ki.
 
Aslında çok cesaretli de bir insan olduğum söylenir ama sanırım eşimin boşanmamaya yanaşmaması beni korkutuyor. Çünkü asla kabullenen biri değil. Çekip gitse ben boşanıyorum dese o kadar rahatlayacağım ki :(((
İster kabullensin ister kabullenmesin. Boşanmak demek zaten "artık kararlarımı tek başıma alıyorum" demek. Kocanızda onay almayı mı bekliyorsunuz.
 
Aslında çok cesaretli de bir insan olduğum söylenir ama sanırım eşimin boşanmamaya yanaşmaması beni korkutuyor. Çünkü asla kabullenen biri değil. Çekip gitse ben boşanıyorum dese o kadar rahatlayacağım ki :(((
Sana zarar verir mi acaba ? Çok normal değil hareketleri.
Adamın burnundan getir diycem olan çocuğa olacak her şeye şahit yavrucak.
Benim de o yaşlarda oğlum var.az bisey sesimizi yukseltsek kavga etmeyin Diye bağırır yada arada ki gerginliği hemen farkeder.oglunuzda her şeyin farkındadır eminim.
 
Böyle bi adamla ömrünüzü çürütmenize çok üzüldüm ama ekonomik özgürlüğünüz olmasına da çok sevindim umarım en yakın zaman da kendinizi hazır hisseder ve hayatınızdan onu söküp atarsınız eminim sarmaşıklarınızdan kurtulmuş gibi de çiçek açarsınız 🤍
 
Back
X