niye öyleki acaba cokmu yuksek standartlari varkuzenim evlenmeyi çok istiyor. 30 yaşında. evde bunalımlarda. annesi birisi ile tanıştırmak istedi. ortalığı yıktı.. görücü usulü evlenmem diye. saygı duyduk... benim arkadaş çevremde gerçekten düzgün olduğuna inandığım 2 kişi ile tanıştırdım. ilkiyle tanışmak istemedi. ikna ettim. tanıştı.istemedi.... ikincisi ise hiç söylemeden tesadüf gibi karşılaştırdım. çocuk çok ilgilendi. ama istemedi.. istemeyebilir tabi tercihi.. evlenmek zorunda zaten değil... ama evine ne zaman gitsem iş de bulamadım ben, kimse de olmuyor hayatımda intihar edicem sonunda diye dolanıyor. yardım etsen edilmiyor. kabul etmiyor. pasif agresif yaşıyor. en son onun bu şekilde mutlu olduğuna kanaat getirdim. söylenerek yaşamayı felsefe yapmış kendine. eş konusundan dert yandığında dinlemiyorum bile. anlatma sebebim benzer bir tavır içinde olabilir misiniz sizde acaba?
Onunla da bana göre kültür yani hayat tarzı farklılığımız vardı.Anladığım kadarıyla kafanızda bir parametre var. Ve o parametreye uymayan kişilere kapılarınızı kapıyorsunuz.
O kişileri tanımaya bile çalışmıyorsunuz. Kaç kere ''olmazdı'' lafını kullandınız. Tabi ki bu davranış biçimi de bir seçenek. Ama size şunu diyeyim; eğer hayal kuruyorsanız hayaller her zaman kusursuzdur. Orada hep en iyisi sizindir.
Gerçek hayatta kusursuz, mükemmel biri yok.
Size tavsiyem tabi ki kriteriniz olur. Ama diyelim devlet memuru olsun, şu kurumda çalışsın vs vs diye kriterler koymayın. O zaman devlet memuru olmayan herkesi hemen elersiniz.
Ben olsam düzgün biri olsun, bir işi olsun; sevecen, bana sevgi saygı duyabilecek biri olsun... vs derdim.
İnsanlar sizin herkesi kolay kolay kabul etmeyeceğinizi biliyorlarsa ondan da sizi tanıştırmıyor olabilirler.
Mesela işyerinde neden size bakan kişi olmazdı???
Sürekli böyle birileri yok zaten çevremdeki reddedeyim. İşyerinde de böyle diyaloglara girmiyorum zaten konu gelirse kısmet deyip geçiyorum.kuzenim evlenmeyi çok istiyor. 30 yaşında. evde bunalımlarda. annesi birisi ile tanıştırmak istedi. ortalığı yıktı.. görücü usulü evlenmem diye. saygı duyduk... benim arkadaş çevremde gerçekten düzgün olduğuna inandığım 2 kişi ile tanıştırdım. ilkiyle tanışmak istemedi. ikna ettim. tanıştı.istemedi.... ikincisi ise hiç söylemeden tesadüf gibi karşılaştırdım. çocuk çok ilgilendi. ama istemedi.. istemeyebilir tabi tercihi.. evlenmek zorunda zaten değil... ama evine ne zaman gitsem iş de bulamadım ben, kimse de olmuyor hayatımda intihar edicem sonunda diye dolanıyor. yardım etsen edilmiyor. kabul etmiyor. pasif agresif yaşıyor. en son onun bu şekilde mutlu olduğuna kanaat getirdim. söylenerek yaşamayı felsefe yapmış kendine. eş konusundan dert yandığında dinlemiyorum bile. anlatma sebebim benzer bir tavır içinde olabilir misiniz sizde acaba?
Şu an tabi pandemiden dolayı sosyal bir hayatım yok ama işyerinde de 180 kişiyiz.Sosyal ortaminizi değiştirirseniz olur.
Olmayinca olmuyor. Bana da hic teklif eden olmadi. 31 yasimda ben birini buldum ama belki de hayatimin hatasini yaptim.
Hem güleryüzlü hem sert diyebiliriz.Hiç sevgilim olmadığı için aslında iletişim konusunda da yanlış yapıyor duvar örüyor olabilirim.acaba çok sert mizaçlısınız da insanların cesareti mi kırılıyor diye düşündüm bi an.
galiba öyle. kimseyi beğenmiyor. tanıştırdığım kişiler tabiki bir brad pitt değildi. ama eli yüzü düzgün, konuşmasını, oturup kalkmasını bilen kibar insanlardı. ortalama tiplerdi. işleri iyiydi. çok rahat aile geçindirebilecek sorumluluk sahibi kişilerdi. ama sevmedi. bir tanesinin saçı hafif uzundu. uzun dediğimde kulak altına iniyor. sevmezmiş öyle. asker saçı gibi olsun dedi mesela. tek bulduğu kulp bu yani. ben de artık bu kadar şekilci birisine yardım etmeme kararı aldım. çünkü hayat bu. 3 gün sonra başımıza ne gelir bilinmez. bu kez adamın başına bişi gelse demekki dönüp sırtını gidecek diye düşündüm bi an. bi daha da karışmadım zaten.niye öyleki acaba cokmu yuksek standartlari var
İnsanın saçı değişir ama kişiliği değişmez malesef.Kaç yaşında kuzeninizgaliba öyle. kimseyi beğenmiyor. tanıştırdığım kişiler tabiki bir brad pitt değildi. ama eli yüzü düzgün, konuşmasını, oturup kalkmasını bilen kibar insanlardı. ortalama tiplerdi. işleri iyiydi. çok rahat aile geçindirebilecek sorumluluk sahibi kişilerdi. ama sevmedi. bir tanesinin saçı hafif uzundu. uzun dediğimde kulak altına iniyor. sevmezmiş öyle. asker saçı gibi olsun dedi mesela. tek bulduğu kulp bu yani. ben de artık bu kadar şekilci birisine yardım etmeme kararı aldım. çünkü hayat bu. 3 gün sonra başımıza ne gelir bilinmez. bu kez adamın başına bişi gelse demekki dönüp sırtını gidecek diye düşündüm bi an. bi daha da karışmadım zaten.
Bunu nasıl değiştirebiliriz nerde yanlış var acabaYaydığınız enerji ile alakalı bu durum sanırım. Bende sizin gibiyim..
30 yaşında demişsiniz şimdi tekrar bakınca gördüm. Evet bence de takıldığı kısım biraz hatalıİnsanın saçı değişir ama kişiliği değişmez malesef.Kaç yaşında kuzeniniz
30İnsanın saçı değişir ama kişiliği değişmez malesef.Kaç yaşında kuzeniniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?