Muhtemelen karışmazdım ama vicdanım sürekli dürtüklerdi sanırım.
Bir başkasının yediği halt hiç ilgisi olmayan başka birine nasıl vicdani yük olabiliyor, buda kanıtı işte.
Şimdi böyle bir şeyi açığa çıkarsanız eşinizin de başı ağrır.
Evet karışmazdım ama her ne kadar adamı görmek istemesem de kadınla görüşür önceliği kendi hayatına ve kararlarına vermesi konusunda sürekli uyarıcı olur aydınlanmasını sağlardım.
Hayatın olağan akışına göre şöyle bir senaryo çizdim kendimce.
Bu kadın evliliğinde 2.kez deneme yoluna gittiği için eşi tarafından belki daha hoş tutuluyordur.
Sırf o sebepten bu tavırların karşılığını vermek adına belki daha verici davranacaktır.
Toparlanma sürecindeyiz psikolojisiyle o sahte davranışlar yüzünden problem ettiği şeyleri görmezden gelecektir belki de.
Bu hayatıyla ilgili yeni bir karar olabilir, 2.bebek olabilir, iyi bir fırsatı evliliği için geri tepme olabilir vs vs
Şimdi sırf sonradan başım ağrımasın diye kandırılan bir kadının daha fazla kullanılması, hayatını etkileyecek hatalar yapması beni hem çok üzer hemde insani yönlerimi sorgulamama sebep olurdu. Bunun birde hastalık boyutunu düşünmek istemiyorum bile.
Bana zeval gelmemesi için sakladığım bir gerçek değer verdiğim bir insanın hayatını kötü anlamda etkiliyor diye içim içimi yerdi.
Sırf bu yükü biraz hafifletmek, yarın öbür gün "biliyordun niye söylemedin" tepkisine verecek cevabım olması için kadının bundan sonra önceliği kendisine ve evladına vermesi yönünde gözünü açmaya çalışırdım.
"Bak deniyorsun ama yine olmayabilir, yine bir karar aşamasına gelebilirsin. O yüzden kendini her şekilde hayata hazırla" tarzında konuşmalar yapardım.