- 2 Temmuz 2015
- 3.973
- 3.452
- 83
- 36
- Konu Sahibi Pink_Women
-
- #1
GÜNCEL 39. SAYFADA
bazen o kadar iyi oluyor ki mutluluktan göklerdeyim
bazende öyle bir hal alıyor ki yerin diplerindeyim...
Boşanmak düşündüğüm ama bir türlü cesaret edemediğim birşey
Erkeksiz yaşayamam diyen kadınlardan değilim hiçte olmadım
Bunca şeye sırf bir başkaları yüzünden yuvamı yıkmamak için katlandım
Katlandıklarımın karşılığında hiç birşey göremedim...
Eşimin aslında güzel huyları varken o kadar şeyler yaşandı ki
Artık onlar bile göze batmaya başladı
En kötü huyu ailesi, onlara karşı zaafı
Karşıdakilerinde bunu çok iyi bilip kullanması
Düzelmedi diyemem bu konuda
Yapılan yanlışları gördü, bunlara izin vermemek için çabaladı
Karşıdakiler kendi kafalarına göre yaşasalarda
Sizce bir solukta almalımıyım bir kaç ay daha bekleyip görmelimiyim?
Hangi arkadaşımla konuşsam evliliklerinde öyle sıkıntılar var ki
Diyorum benim ki onların yanında sıkıntı bile değil
EŞİMİN İYİ YÖNLERİ;
< Malesef ki benim ailemi de kendi ailesi gibi görmesi yani kendi ailesine nasılsa onun on katıda benim aileme karşı yapar (bundan bile mutsuz oluyorum)
<işten eve evden işe arada arkadaşları ile dışarı giden istemediğim bir arkadaşı varsa ondan uzak durmaya çalışan
<söyleye söyleye sonunda anlatabildiğim ev işlerinde yardımcı olması
<kalbinde kin, öfke biriktirmeyen
<güler yüzlü
<dinini hakkını vererek yaşamaya çalışan
<ütüsünü kendi yapan
<hani beni şuraya götür desem götürür hiç ikiletmez
<evinden hiç birşeyi eksik etmeyen
<evde eksik birşey olsa almaya gitse tekrar geldiğinde yine eksik çıksa hani bunu off bile demeden gidip tekrar alan birisi
<önceleri dile getirse bile ailesini aramamı şimdi umrunda bile değil
<ilk evlendiğimiz zaman bir kavgada beni biraz hırpalamıştı ama ondan sonra asla
<küfür etmez, hakaret etmez
KÖTÜ YÖNLERİ
<ailesine olan zaafı
<hep onların bizimle olmasını isteyen
<sinirli, öfke kontrolü olmayan
<ailesinden birini sinek ısırsa bu dünyanın en büyük afeti gibi davranması( artık çoğu şey umrunda değil)
benim kötü yönlerim ise bir erkeği idare etmeyi bilememek. içimde ne varsa dışımında öyle olması. eşimin güzel konuşmayla yaptıramayacağım birşey yokken inat edip dik kafalı olmam. Özgür olmam aslında eşimi en çok yıpratanda bu onu sallamadığımı düşünüyor ama benim kim olursa olsun bir erkeğin yönlerdirmesine ihtiyacım yok. Annesigil böyle salak ayağına yatıyor onlarla her dakika ilgilendiriyor. Ama ben salak değilim o rolüde yapamam. Ben böyleyim işte erkek gibi kadınım. Kusurum bu.
Galiba o benden boşanmalı?
Uzun oldu kusura bakmayın...
bazen o kadar iyi oluyor ki mutluluktan göklerdeyim
bazende öyle bir hal alıyor ki yerin diplerindeyim...
Boşanmak düşündüğüm ama bir türlü cesaret edemediğim birşey
Erkeksiz yaşayamam diyen kadınlardan değilim hiçte olmadım
Bunca şeye sırf bir başkaları yüzünden yuvamı yıkmamak için katlandım
Katlandıklarımın karşılığında hiç birşey göremedim...
Eşimin aslında güzel huyları varken o kadar şeyler yaşandı ki
Artık onlar bile göze batmaya başladı
En kötü huyu ailesi, onlara karşı zaafı
Karşıdakilerinde bunu çok iyi bilip kullanması
Düzelmedi diyemem bu konuda
Yapılan yanlışları gördü, bunlara izin vermemek için çabaladı
Karşıdakiler kendi kafalarına göre yaşasalarda
Sizce bir solukta almalımıyım bir kaç ay daha bekleyip görmelimiyim?
Hangi arkadaşımla konuşsam evliliklerinde öyle sıkıntılar var ki
Diyorum benim ki onların yanında sıkıntı bile değil
EŞİMİN İYİ YÖNLERİ;
< Malesef ki benim ailemi de kendi ailesi gibi görmesi yani kendi ailesine nasılsa onun on katıda benim aileme karşı yapar (bundan bile mutsuz oluyorum)
<işten eve evden işe arada arkadaşları ile dışarı giden istemediğim bir arkadaşı varsa ondan uzak durmaya çalışan
<söyleye söyleye sonunda anlatabildiğim ev işlerinde yardımcı olması
<kalbinde kin, öfke biriktirmeyen
<güler yüzlü
<dinini hakkını vererek yaşamaya çalışan
<ütüsünü kendi yapan
<hani beni şuraya götür desem götürür hiç ikiletmez
<evinden hiç birşeyi eksik etmeyen
<evde eksik birşey olsa almaya gitse tekrar geldiğinde yine eksik çıksa hani bunu off bile demeden gidip tekrar alan birisi
<önceleri dile getirse bile ailesini aramamı şimdi umrunda bile değil
<ilk evlendiğimiz zaman bir kavgada beni biraz hırpalamıştı ama ondan sonra asla
<küfür etmez, hakaret etmez
KÖTÜ YÖNLERİ
<ailesine olan zaafı
<hep onların bizimle olmasını isteyen
<sinirli, öfke kontrolü olmayan
<ailesinden birini sinek ısırsa bu dünyanın en büyük afeti gibi davranması( artık çoğu şey umrunda değil)
benim kötü yönlerim ise bir erkeği idare etmeyi bilememek. içimde ne varsa dışımında öyle olması. eşimin güzel konuşmayla yaptıramayacağım birşey yokken inat edip dik kafalı olmam. Özgür olmam aslında eşimi en çok yıpratanda bu onu sallamadığımı düşünüyor ama benim kim olursa olsun bir erkeğin yönlerdirmesine ihtiyacım yok. Annesigil böyle salak ayağına yatıyor onlarla her dakika ilgilendiriyor. Ama ben salak değilim o rolüde yapamam. Ben böyleyim işte erkek gibi kadınım. Kusurum bu.
Galiba o benden boşanmalı?
Uzun oldu kusura bakmayın...
Son düzenleme: