- 2 Mayıs 2012
- 1.112
- 146
- 323
bir anda öyle biri çıkıyor ki insanın karşına hem mantığına yatıyor hem kalbinin sahibi oluyor inşallah sende bu şanslı kişilerden olursun :)
Merhaba arkadaşlar.
Beni tanıyanınız yoktur diye tahmin ediyorum. Öncelikle kısaca kendimden bahsedeyim sonra "küçük" derdime geçeyim.
23 yaşında, 3.5 yıllık memur, eğitimine devam eden, bekar bir kadınım.
Bekar demişken sorun tamda bu...
Daha önce üniv. 1. sınıfta başlayıp ortalama 3 yıl süren (arada ayrılıp tekrar devam etme kararı aldığımız dönemleri söylemiyorum bile) bir ilişkim oldu. Sanırım eski sevgilimle alakalı bir konu açmıştım. Neden ayrıldınız? derseniz; biraz ukala, kadın ruhundan pek anlamayan (mesela hiç hediye almamıştır), birazda kendini beğenmiş biriydi. Artılarıda çoktu tabiki. Belkide bu yüzde 3 yıl devam etmişti. Evlendiğim takdirde mutlu olamayacağımı düşünüp ayrıldım. Sorunum bu değil tabiki. :)
Çalışıp kendi parasını kazanan, idealleri olan, oldukça sosyal (tiyatro aşığıyım, nerdeyse her hafta gidip izlerim), gezenti, genellikle pozitif düşünen, eh birazda güzel biriyim.Tanıştığım, görüştüğüm erkekler oluyor fakat devamı gelmiyor. Erkekler dediğime bakmayın 3 4 kişi oldu fazla değil.
Haber gönderen, aracı olan çok kişi oluyor ama ben daha tanımadan eleyebiliyorum.
Bazen yaştan dolayı, bazen mesleki yönden, bazen mezhep farklılığı yüzünden (bu konuda takıntılı değilim fakat bazı prensiplerim var onlara uymayanlarla hiç görüşmüyorum), bazen dış görünüşünü beğenmediğim için daha en başta eliyorum..
Evlenme gibi bir düşüncem yok henüz ama bende hayatımda biri olsun bana hayat versin, hayatıma anlam katsın istemiyor değilim.
"Ya tanışınca hemen evlenelim diye tutturursa? o zaman eğitim planlarım suya düşebilir" korkusuyla da yaşamıyor değilim.
Etrafımda da örnek alıp imrenebileceğim evli çiftler yok denecez kadar az hatta yok. Biriyle flörte başladığımda tabiki hemen evlenmeyeceğim ama işinde gücünde biriyim o yüzden hemen evlilik muhabbetine girebiliyorlar. Veya tanıştırırken amaç bu oluyor. Benimse bir çok kriterim varve sanki o kişi karşıma çıkmayacakmış gibi hissediyorum. Benim gibi olupta aradığı aşkı bulup evleneniniz var mı acaba?
Yakın zamanda mantığım ağır bastığı için kısa süreli görüştüğüm, tanımaya çalıştığım birinden ayrıldım.
Duygularımı çok fazla işin içine katamıyorum. Önerileriniz, fikirleriniz, tecrübeleriniz önemli benim için. Atladığım yerler olabilir, rahatlıkla sorabilirsiniz.
Öpüyorum sizleri, hoşça kalın.
Olurunda tabiki. Ummadığım an gelsede ben her söyleneni acaba o mu diye düşünmesemIsi oluruna burak bence. Kismet bu isler gercekten de. Olucaksa ummadigin anda oluyor.
Benimle aynı durumda olan herkesin adına kocamaaaaaaan bir AMİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİNNNNNNNNNNNNN diyoruuummmmmmmmbir anda öyle biri çıkıyor ki insanın karşına hem mantığına yatıyor hem kalbinin sahibi oluyor inşallah sende bu şanslı kişilerden olursun :)
Hayır işyerimde bana uygun kimse yok. Ununu elemiş eleğini asmıştan kastım; okul, iş derdi olmayanlar.. Mesela 30 yaşında biriyle tanıştırdılar. Mevkii olarak gayet iyiydi 6 yılda yapmış hepsini fakat beğenmedim, konuşmasından hiç etkilenmedim ve eğitimimi bahane ederek bir daha görüşmedim. İşi gücü olan ve yalnız yaşayan erkekler evlenip evin temizliğinden, yemeğinden, ütüsünden kurtulmak istedikleri için hemen evlenmek istiyorlar. Sen bir nevi hizmetçi statüsünde oluyorsun yaniYa da 26 27 yaşlarında bile olsa işi varsa ailesi baskı kuruyor artık evlen diye.. O anlamda söyledim canım
Sen evlenmekte gönlüm yok diyorsun ama basbayağı istiyorsun bunu.Merhaba arkadaşlar.
Beni tanıyanınız yoktur diye tahmin ediyorum. Öncelikle kısaca kendimden bahsedeyim sonra "küçük" derdime geçeyim.
23 yaşında, 3.5 yıllık memur, eğitimine devam eden, bekar bir kadınım.
Bekar demişken sorun tamda bu...
Daha önce üniv. 1. sınıfta başlayıp ortalama 3 yıl süren (arada ayrılıp tekrar devam etme kararı aldığımız dönemleri söylemiyorum bile) bir ilişkim oldu. Sanırım eski sevgilimle alakalı bir konu açmıştım. Neden ayrıldınız? derseniz; biraz ukala, kadın ruhundan pek anlamayan (mesela hiç hediye almamıştır), birazda kendini beğenmiş biriydi. Artılarıda çoktu tabiki. Belkide bu yüzde 3 yıl devam etmişti. Evlendiğim takdirde mutlu olamayacağımı düşünüp ayrıldım. Sorunum bu değil tabiki. :)
Çalışıp kendi parasını kazanan, idealleri olan, oldukça sosyal (tiyatro aşığıyım, nerdeyse her hafta gidip izlerim), gezenti, genellikle pozitif düşünen, eh birazda güzel biriyim.Tanıştığım, görüştüğüm erkekler oluyor fakat devamı gelmiyor. Erkekler dediğime bakmayın 3 4 kişi oldu fazla değil.
Haber gönderen, aracı olan çok kişi oluyor ama ben daha tanımadan eleyebiliyorum.
Bazen yaştan dolayı, bazen mesleki yönden, bazen mezhep farklılığı yüzünden (bu konuda takıntılı değilim fakat bazı prensiplerim var onlara uymayanlarla hiç görüşmüyorum), bazen dış görünüşünü beğenmediğim için daha en başta eliyorum..
Evlenme gibi bir düşüncem yok henüz ama bende hayatımda biri olsun bana hayat versin, hayatıma anlam katsın istemiyor değilim.
"Ya tanışınca hemen evlenelim diye tutturursa? o zaman eğitim planlarım suya düşebilir" korkusuyla da yaşamıyor değilim.
Etrafımda da örnek alıp imrenebileceğim evli çiftler yok denecez kadar az hatta yok. Biriyle flörte başladığımda tabiki hemen evlenmeyeceğim ama işinde gücünde biriyim o yüzden hemen evlilik muhabbetine girebiliyorlar. Veya tanıştırırken amaç bu oluyor. Benimse bir çok kriterim varve sanki o kişi karşıma çıkmayacakmış gibi hissediyorum. Benim gibi olupta aradığı aşkı bulup evleneniniz var mı acaba?
Yakın zamanda mantığım ağır bastığı için kısa süreli görüştüğüm, tanımaya çalıştığım birinden ayrıldım.
Duygularımı çok fazla işin içine katamıyorum. Önerileriniz, fikirleriniz, tecrübeleriniz önemli benim için. Atladığım yerler olabilir, rahatlıkla sorabilirsiniz.
Öpüyorum sizleri, hoşça kalın.
Hayır işyerimde bana uygun kimse yok. Ununu elemiş eleğini asmıştan kastım; okul, iş derdi olmayanlar.. Mesela 30 yaşında biriyle tanıştırdılar. Mevkii olarak gayet iyiydi 6 yılda yapmış hepsini fakat beğenmedim, konuşmasından hiç etkilenmedim ve eğitimimi bahane ederek bir daha görüşmedim. İşi gücü olan ve yalnız yaşayan erkekler evlenip evin temizliğinden, yemeğinden, ütüsünden kurtulmak istedikleri için hemen evlenmek istiyorlar. Sen bir nevi hizmetçi statüsünde oluyorsun yaniYa da 26 27 yaşlarında bile olsa işi varsa ailesi baskı kuruyor artık evlen diye.. O anlamda söyledim canım
hayatıma alacağım kişiyle evlenmeyi tabiki isterim ama hemen değil. O yüzden ince eleyip sık dokuyorum. Mesela ortalama 3 sene geçmeli.. Şu an evlilikteki sorumlulukları alacak kapasitede değilim ne yazıkkiSen evlenmekte gönlüm yok diyorsun ama basbayağı istiyorsun bunu.
Neden bizim Türk kızları hep istemem ama olsa ne güzel olur modunda olur ki?
Yok hani isteyebilirsin de ayıp bir şey de değil de böyle istemez gibi görünmenin mantığını anlamıyorum gerçekten.
Hayatına alacağın kişiyle evlenmek istiyorsan; senin hayatına girecek kişi ciddi düşünmeli yani evlenmeyi düşündüğün insanla birlikte olursun sonucu çıkartıyorum ben.hayatıma alacağım kişiyle evlenmeyi tabiki isterim ama hemen değil. O yüzden ince eleyip sık dokuyorum. Mesela ortalama 3 sene geçmeli.. Şu an evlilikteki sorumlulukları alacak kapasitede değilim ne yazıkki
23 yaşında 3,5 yıllık memur olmanızı takdir ettim.
Aşk'ta planlar yapmaya gerek yok. O kişi karşınıza çıkınca herşey hallolur
Aynen canim... Yani ne olacagi belli degil... Kismetin gelir seni bulur,olmuyorsa zamani degildir...Rabbimin bir bildigi vardir...hayirlisi boyledir... Bu sekil dusun...Nasıl yaniiiii1 haftada mı tanışıp, karar verip, evlendinizzz?????
19 yaşındayken başladım görevime.. :)
Planlar yapmıyorum, karşıma çıkan kişilere göre değerlendirme yapıyorum birde bakıyorumki hala yalnızım
O kişi karşıma çıkmalı artık
Çok haklısınız bunların farkındayım fakat kendime söz dinletemiyorum.. Yorum için teşekkürler :)Biraz akışına bıraksanız bir insanla tanışırken ya evlilik düşünürse demeseniz bence herşey yoluna girecek hem hayatımda biri olsun diyorsunuz hem hemen ciddi düşünmesin diyorsunuz iyi de bence ciddi düşünmesi lazım o şekilde düşünerek tanımaya çalışması lazım. Kimse size hemen evlenelim demez zaten zaman geçirir birbirinizi tanırsınız anlaşırsanız evlenirsin evlilikten bu kadar korkmayın aşık olduğun ısındığın kişiyle olur zaten olmazsa ayrılırsın ama sen baştan çeşitli sebeplerden elersen bu seferde yalnızım dersin isteklerini karşı tarafa söyle evlenmek için acelen olmadığını tanımak istediğini vs. Zaten kendiliğinden karşına çıkacaktır doğru kişiyi anlarsın elbet ve o insanla olmak için can atarsın hem neden evlilikle eğitim yürümesin ki yürür Allah hayırlısını versin illa hayatımda biri olsun diye zorlama.
Evet liseden mezun oldum üniv okurken kpss'ye girdim atandım. Katibim :) Hukuk okuyacağım inşallah.Kpss ile atandın sanırım mesleğin ne canım ?
Evet liseden mezun oldum üniv okurken kpss'ye girdim atandım. Katibim :) Hukuk okuyacağım inşallah.
Merhaba arkadaşlar.
Beni tanıyanınız yoktur diye tahmin ediyorum. Öncelikle kısaca kendimden bahsedeyim sonra "küçük" derdime geçeyim.
23 yaşında, 3.5 yıllık memur, eğitimine devam eden, bekar bir kadınım.
Bekar demişken sorun tamda bu...
Daha önce üniv. 1. sınıfta başlayıp ortalama 3 yıl süren (arada ayrılıp tekrar devam etme kararı aldığımız dönemleri söylemiyorum bile) bir ilişkim oldu. Sanırım eski sevgilimle alakalı bir konu açmıştım. Neden ayrıldınız? derseniz; biraz ukala, kadın ruhundan pek anlamayan (mesela hiç hediye almamıştır), birazda kendini beğenmiş biriydi. Artılarıda çoktu tabiki. Belkide bu yüzde 3 yıl devam etmişti. Evlendiğim takdirde mutlu olamayacağımı düşünüp ayrıldım. Sorunum bu değil tabiki. :)
Çalışıp kendi parasını kazanan, idealleri olan, oldukça sosyal (tiyatro aşığıyım, nerdeyse her hafta gidip izlerim), gezenti, genellikle pozitif düşünen, eh birazda güzel biriyim.Tanıştığım, görüştüğüm erkekler oluyor fakat devamı gelmiyor. Erkekler dediğime bakmayın 3 4 kişi oldu fazla değil.
Haber gönderen, aracı olan çok kişi oluyor ama ben daha tanımadan eleyebiliyorum.
Bazen yaştan dolayı, bazen mesleki yönden, bazen mezhep farklılığı yüzünden (bu konuda takıntılı değilim fakat bazı prensiplerim var onlara uymayanlarla hiç görüşmüyorum), bazen dış görünüşünü beğenmediğim için daha en başta eliyorum..
Evlenme gibi bir düşüncem yok henüz ama bende hayatımda biri olsun bana hayat versin, hayatıma anlam katsın istemiyor değilim.
"Ya tanışınca hemen evlenelim diye tutturursa? o zaman eğitim planlarım suya düşebilir" korkusuyla da yaşamıyor değilim.
Etrafımda da örnek alıp imrenebileceğim evli çiftler yok denecez kadar az hatta yok. Biriyle flörte başladığımda tabiki hemen evlenmeyeceğim ama işinde gücünde biriyim o yüzden hemen evlilik muhabbetine girebiliyorlar. Veya tanıştırırken amaç bu oluyor. Benimse bir çok kriterim varve sanki o kişi karşıma çıkmayacakmış gibi hissediyorum. Benim gibi olupta aradığı aşkı bulup evleneniniz var mı acaba?
Yakın zamanda mantığım ağır bastığı için kısa süreli görüştüğüm, tanımaya çalıştığım birinden ayrıldım.
Duygularımı çok fazla işin içine katamıyorum. Önerileriniz, fikirleriniz, tecrübeleriniz önemli benim için. Atladığım yerler olabilir, rahatlıkla sorabilirsiniz.
Öpüyorum sizleri, hoşça kalın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?