- 6 Mart 2007
- 2.549
- 116
- 323
- Konu Sahibi Revolucion
-
- #1
yok yok ben bu topici okursam bööle zırlar dururumm.. mafoldumben zaten karmakarışığımmm...daha da okumam banane :umursamaz: :)))
Ben çok uzun ve zor yollar katettim,hatırlıyorum da ilk bebiş isteğinin içime düştüğü anı,ama dilim varıp söyleyemedi,belki karşımdaki istemiyordur diye...Bekledim takii evliliğimin 5. senesi dolana kadar,sabırla bekledim,hep birgün benim kacamda istesin diye ama o hep duygularını içine atan bir insan oldu,söylemedi.Birgün en yakın arkadaşımın hamile olduğunu öğrendim,güya hayalimiz vardı birlikte hamile kalacaktık,olmadı,isyan ettim,artık kimse beni tutamazdı, olmadı..Bir ay bekledim ,iki ay ,üç ay olmadı.Ben yine umudumu kaybetmedim,belki küçük bir sorunum vardı dedim ve düştüm doktor yollarına...Oysa baktılar,incelediler,canımı çok yaktılar ama herşey normaldi,birde eşiine bakalım dediler,olur dedik,O günü çok net hatırlıyorum,ben ve çok yakın bir arkadaşım test sonucunu lamaya gitmiştik,evet işte dünyanın başıma yıkıldığı an,hemen doktoru aradım ve sordum bu ne demek?Koskaca çocuğunuz olmaz demek dedi bana,nasıl yani???Öyle işte...Kendime ağlamıyordum,eşim için ağlıyordum,keşke sorun bende olsaydı,ben haykırırdım içimi dökerdim,ya o?Çok zor söyledim ona,çok zordu..İlk önce benden uzaklaştı,izin vermedi bana,oysa biz bir hayatı paylaşıyorduk,olsun varsın olmasaydı çocuğumuz,anlatamadım,kendisi anladı birzaman sonra veee iki yıl dahada zor geçti,başarısız tüp bebek denemeleri,hergün göbeğinden olunan iğneler,haplar,herkesin sana acır gözlerle bakmasıı ve herseferinde boşa giden çabalar...Birgün tamam dedim,Allahım kabul ediyorum,sen bizi böyle sınıyorsun,tamam olsun varsın eşimi bana bağışla ben bebek hasretiyle yaşarım dedim,dedim ama ne zaman hamile birini görsem içim yanardı,hertaraf bebiş doluydu sanki,o hamile ,bunun yeni çocuğu olmuş,insanlar sanki canımı acıtıyordu,ben hep içime atıp yüzüme bir gülümseme takıyordum.İsyan etmedim.Veee birgün birden o belirdi içimde.Adetim gecikmişti.Ben hiç kondurmadım kendime,üstelik çok ağır işler yapmıştım,bir akşam tüp bebek maceramdan kalan bilmemkaçıncı gebelik testini yapayım dedim,olmaz yaa ,bir baktım çook silik bir çizgi...Anne ben burdayım diyordu,olamaz dedim ben yanlış görüyorum,eşime götürdüm elim titreyerek,yok daha neler dedi,inanmadı.Ben o akşamı hiç uyumadım,sabah bir türlü olmadı,vvee acil servise gidip kan verdim.Bekleyemezdim 3-4 saat,yine bekledim 1 saat...Annemle ben elimiz titreyerek açtık zarfı.Evet evet canım oğluşum ordaydı ,283 tü değerim,daha önceki gibi kacaman bir 0 değildi,sonra dünyalar benim oldu,hala bekliyorum,biliyorum çok az kaldı ona küçük mucizeme kavuşmaya,ama hala sabahları kendimi cimcikliyorum...Canım oğluşum sen gel yeter,ben herşeyine razıyım,istersen uyutma beni olsun,sen yeterki gel...
birasda ben dokim icimi akannehir
ben cok rahat buyudum.yani evin en kucuk cocugu oldugum icin evde hic is yapmazdim.heleki unv. yillarinda tek sorumlulugum okuldu.cok guzel bi okul hayatim oldu.arkadas cevrem vs..ben bide rahatina duskun biriyim.esimde oyle.haftasonlari istedigimiz saatte kalkardik, kafamiz esince kendimizi sehir disinda bulurduk gezmek icin.istedigimiz an istedigimizi yapardik.zaten ilk 3 yil bebis dusunmedik. simdi ise acikcasi korkuorum.bu sorumlulugu kaldirabilecekmiyiz die.illaki bi sekilde bakicaz bebegimize ama nasil?hakkini verebilecek miyiz?benki yegenlerimde dahil hayatimda hic yeni dogan bi bebegi kucagima almadim, alamadim.istedigim saatte yattim, istedigim yere gittim, o gun canim istemedi yemek yapmadim kimse kisitlamadi beni yani.cok sevdigim bi meslegim var.isimin gerektirdigi seylerde sık sık sehir disina gitmek.bu bazen 10 gunu bile bulabilio.bebek olunca nasil olacak bu.1 yasina getirdikten sonra ise donmem gerektiginde kim bakacak..bunlar kafami simdiden cok mesgul edio.ayrica eskiden cok dinamik, eglenceli biriydim.evlendikten sonra ister istemez insanin ustune bi agirlik gelio sanirim bebekten sonra iice o agirlik gelecek.suan aynaya baktigimda sisko birini goruorum, kendimi hic begenmiorum.karisik duygular...bebeklerimiz saglikli dogsunlarda hersey yoluna girer umarim :icecream:
bitanem inanıyorumki bu halinlede çok güzelsin anne adayı olupda güzel olmayan görmedimm bennn:asigim:
birde bebişini görünce herşeyi unutacak ve sanki yıllardır bebek bakıyormuş gibi tecrübeli olacaksın merak etme..yerimseniben
benim eşimde ben kucağıma alamam doğunca diyordu kızım için...çünkü ne yiğenlerini ne de başka çocukları seviyordu...ığğğğ oluyordu adamm..ama aleynayı görür görmez prensesimi kucağıma alabilirmiyim dedi ve yapıştı kızımıza.....insanın kendi çocuğu çok farklı oluyorrr....büyük bir aşk...ben kızımı kucağıma aldığımda alllahım yeniden aşık oldum dedimmm....öle bi aşk..o yüzden herşeyi bebişine göre ayarlarsın..o senin küçük aşkın olacakkk......yerimseniben
Oy ağlama kız,ben yeterince ağladım zaten,olsun herşeyde bir hayır vardır,bak artık hayat daha güzel benim için,birde miniklerimizi kucağımıza alalım sağlıkla yeter,ben sadece ne kadar şanslı olduğunuzu bilin istedim,bence dünyanın en güzel mucizesi,heleki isteyipte hemen o mucizeye kavuşmak çok büyük bir mutluluk,dilerim tüp bebek topiğinde hergün umutla içini döken tüm anneler anneler diyorum ben onları öyle görüyorum yüreklerinde büyüttükleri okocaman sevgiyi küçük bebişlerine birgün verebilirler...Canım benim sen sakın ağlama haa..
birasda ben dokim icimi akannehir
ben cok rahat buyudum.yani evin en kucuk cocugu oldugum icin evde hic is yapmazdim.heleki unv. yillarinda tek sorumlulugum okuldu.cok guzel bi okul hayatim oldu.arkadas cevrem vs..ben bide rahatina duskun biriyim.esimde oyle.haftasonlari istedigimiz saatte kalkardik, kafamiz esince kendimizi sehir disinda bulurduk gezmek icin.istedigimiz an istedigimizi yapardik.zaten ilk 3 yil bebis dusunmedik. simdi ise acikcasi korkuorum.bu sorumlulugu kaldirabilecekmiyiz die.illaki bi sekilde bakicaz bebegimize ama nasil?hakkini verebilecek miyiz?benki yegenlerimde dahil hayatimda hic yeni dogan bi bebegi kucagima almadim, alamadim.istedigim saatte yattim, istedigim yere gittim, o gun canim istemedi yemek yapmadim kimse kisitlamadi beni yani.cok sevdigim bi meslegim var.isimin gerektirdigi seylerde sık sık sehir disina gitmek.bu bazen 10 gunu bile bulabilio.bebek olunca nasil olacak bu.1 yasina getirdikten sonra ise donmem gerektiginde kim bakacak..bunlar kafami simdiden cok mesgul edio.ayrica eskiden cok dinamik, eglenceli biriydim.evlendikten sonra ister istemez insanin ustune bi agirlik gelio sanirim bebekten sonra iice o agirlik gelecek.suan aynaya baktigimda sisko birini goruorum, kendimi hic begenmiorum.karisik duygular...bebeklerimiz saglikli dogsunlarda hersey yoluna girer umarim :icecream:
umarim oyle olur canim.sevme konusunda bi sorunumuz yok.esimde bende bebekleri cok seviyoruz ama sadece seviyoruzkaydirigubbakcemile3 yani bakim konusunda napcas o da bilmio ben dekaydirigubbakcemile2 hayirlisi bekleyip goruces
canım aslında bende bu bebişime 5 ay bekledikden sonra kavuştum...düşünkü birde kızım var benim ama olmuyor insan çok üzülüyor...eşime sanırım bebişimiz olmayacak dedim oda sıkma canını zamanı var bekle dedi ama birde bana sor.....hatta pes ettim ve bebişim ben geliyorummm ne oluyor sana sen pes ettinin ama ben ettmedim dedi ve geldiii....:asigim:hayırlısıyla birde sağlıkla gelirse ne istiim yaradanımdan daha...:asigim:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?