Biraz da içimizi dökelim

Revolucion

Artık Güneş Doğmuyor :(
Kayıtlı Üye
6 Mart 2007
2.549
116
323
bu aralar artık yakınladığından mıdır nedir doğum hikayeleri topiğinde dört dönüyorum.ve içimden gelenleri dökcek bi yer aradım ama en uygun gene burayı gördüm çünkü beni gene en iyi benim gibiler anlıycak diye düşündüm.o yüzdende bu topiği açıyorum hadi bakalım hanımlar neler hissediyorsunuz şu yaklaşan günlerde ?
DÖK İÇİNİ RAHATLA :CüvCüv:

ee başladım yaa susamam artık ilk konuşma benden: bu aralar artık iyice elim göbişten ayrılmaz oldu bi garip hissediyorum kendimi son zamanlarda.gözüm hep karyolamın yanımdaki beşikte.sanki içindeymiş gibi geliyor bazen.gözlerim arıyor. sonra şu doğum hikayeleri yokmu. önceden bazende ürkerek okuduğum hikayeleri bile imrenerek okumaya başladım son zamanlar.önünde kapalı süt şişesine bakan kedi yavrusu gibi bakıyorum göbüşe artık :1rolleyes: dün gece sıcak bastı bi balkona attım kendimi bi baktım herifte geldi biraz sonra ne düşünüyosun dedi.dedim az kaldı ama korkuyorum gerçekten benden anne olurmu bi garip baktı yüzüme benden baba olursa senden hayda hayda anne olur dedi gülerek. sonra bi anda yüzü değişti yaa hastahanedeyken belki anlımıycaz ama eve gelince ne olcak dedi :1shok: ne dediğini anlamaya çalışıyodum.yaa kuş deilki bu al kafesi koy kenarı demezmi :roflol: tabi tutamadım kendimi... ne bilim dedim gayri ihtiyari garip işte daha önce 50 tane doğurup gelmedimki dedim.iyide şimdi beşiğine bıraksak bağırcak sürekli kucakta olmazki deyince birden gözümde canlandı o sahne kucağımda prensim kapıdan giriyorum ??? eeee .....garip bi durum sonrası yok işte fisfisfis ay acemiliğin el kitabı gibi oldu demi gülmeyin nolur sadece kafam çok karışık o kadar :bbo:
 
aynı düşünceler bendede var canım ama bende korku var bebeğime bişey olcak diye ödüm kopuyor kilosu tamamlanınca aldırsakmı erkenden diye düşünüyorum ben ona çok iyi bakar kocaman adam yaparım bizim bebeğin odası salonun hemen karşısında kapısıda açık yatak odasına giderken görüyorsun çok garip oluyor acaba o eve sağlıklı gelicekmi ben onu kucağıma alabilecekmiyim yada ben uykuyu çok severim uyanıpta onu emzirebilirmiyim çok korkuyorum ama inşallah ALLAH'ım onu bana sağlıklı bir şekilde verecek her sabah kalkınca onun tekmelemesini beklemek bazen velet geç tekmeliyor o zaman işte ödüm kopuyor sürekli ezan saatlerinde ALLAH'ıma dua ediyorum onu bana sağlıklı bir şekilde ver diye zatene bebeğime bişey olursa sanırım eşimde bende tamamen mahvoluruz hayat sevincimiz gider neyse çok çenem düştü
 
bitanem duygularını ne güzel anlatmışsın.....yerimseniben
inanki 3 de 4 de çocuk doğursan tecrübeli olamıyorsun bence benim bir cadım var ama hala korkuyorum ve tedirginim....bebişime nasıl bakıcam kızımla arasındaki o dengeyi nasıl kurucam...ya birine daha iyi davranırsam...ya oğluşum yada kızımı incitecek kıracak bişey yaparsam diye düşünüp duruyorumm...
veya kötü bişey olursa ...bebişime bana... kızım ortada kalırsa....ne kadar babasıda olsa (anneannemin bir sözü var annesi olmayanın babası hiç olmazmış( biliyorum fazla karamsar düşünüyorumm ama bir salise sonra ne olacağını bilmeden yaşıyoruz....:çok üzgünüm:daha böyle bir sürü düşünce....
ama tabi birde bebişim gelecek 4 kişi olacağız....mutluluğumuza mutluluk eklenecekkk.:asigim:..
birtane daha çocuğun sorumluluğunu almış olacağım ve onu en iyi nsl yetiştirebilirim nsl kötülüklerden uzak tutabilirim diye düşünüyorumm....eşim sağolsun sen üstesinden gelirsin bu kadar düşünüp kendini bunaltma diyo ama olmuo işte...annelik böyle birşeyy...daha doğmadan bebişim için endişeleniyorummmm.....
hayırlısıyla oğluşumu bir kucağıma alsaydım sağlıklı sıhhatli :Saruboceq:sanırım sonrası gelicekkk...şuan sabırsızlıkla geleceği günü bekliyorummm....:asigim:
 
yok yok ben bu topici okursam bööle zırlar dururumm.. mafoldumben zaten karmakarışığımmm...daha da okumam banane :umursamaz: :)))
 
kızlarr süper bi topik ama ben öle karmaşığımki kafam öle karışıkki ne yazacağımı toparlayamıyorum ama tekbildiğim şey göbüşümdekinden korkuyorum çıktığı zaman bana yapacaklarından ona nasıl davranmam gerektiğini bilmediğimden korkuyorumm korkuyorum korkuyorumm senağlama
 
Ben çok uzun ve zor yollar katettim,hatırlıyorum da ilk bebiş isteğinin içime düştüğü anı,ama dilim varıp söyleyemedi,belki karşımdaki istemiyordur diye...Bekledim takii evliliğimin 5. senesi dolana kadar,sabırla bekledim,hep birgün benim kacamda istesin diye ama o hep duygularını içine atan bir insan oldu,söylemedi.Birgün en yakın arkadaşımın hamile olduğunu öğrendim,güya hayalimiz vardı birlikte hamile kalacaktık,olmadı,isyan ettim,artık kimse beni tutamazdı, olmadı..Bir ay bekledim ,iki ay ,üç ay olmadı.Ben yine umudumu kaybetmedim,belki küçük bir sorunum vardı dedim ve düştüm doktor yollarına...Oysa baktılar,incelediler,canımı çok yaktılar ama herşey normaldi,birde eşiine bakalım dediler,olur dedik,O günü çok net hatırlıyorum,ben ve çok yakın bir arkadaşım test sonucunu lamaya gitmiştik,evet işte dünyanın başıma yıkıldığı an,hemen doktoru aradım ve sordum bu ne demek?Koskaca çocuğunuz olmaz demek dedi bana,nasıl yani???Öyle işte...Kendime ağlamıyordum,eşim için ağlıyordum,keşke sorun bende olsaydı,ben haykırırdım içimi dökerdim,ya o?Çok zor söyledim ona,çok zordu..ılk önce benden uzaklaştı,izin vermedi bana,oysa biz bir hayatı paylaşıyorduk,olsun varsın olmasaydı çocuğumuz,anlatamadım,kendisi anladı birzaman sonra veee iki yıl dahada zor geçti,başarısız tüp bebek denemeleri,hergün göbeğinden olunan iğneler,haplar,herkesin sana acır gözlerle bakmasıı ve herseferinde boşa giden çabalar...Birgün tamam dedim,Allahım kabul ediyorum,sen bizi böyle sınıyorsun,tamam olsun varsın eşimi bana bağışla ben bebek hasretiyle yaşarım dedim,dedim ama ne zaman hamile birini görsem içim yanardı,hertaraf bebiş doluydu sanki,o hamile ,bunun yeni çocuğu olmuş,insanlar sanki canımı acıtıyordu,ben hep içime atıp yüzüme bir gülümseme takıyordum.ısyan etmedim.Veee birgün birden o belirdi içimde.Adetim gecikmişti.Ben hiç kondurmadım kendime,üstelik çok ağır işler yapmıştım,bir akşam tüp bebek maceramdan kalan bilmemkaçıncı gebelik testini yapayım dedim,olmaz yaa ,bir baktım çook silik bir çizgi...Anne ben burdayım diyordu,olamaz dedim ben yanlış görüyorum,eşime götürdüm elim titreyerek,yok daha neler dedi,inanmadı.Ben o akşamı hiç uyumadım,sabah bir türlü olmadı,vvee acil servise gidip kan verdim.Bekleyemezdim 3-4 saat,yine bekledim 1 saat...Annemle ben elimiz titreyerek açtık zarfı.Evet evet canım oğluşum ordaydı ,283 tü değerim,daha önceki gibi kacaman bir 0 değildi,sonra dünyalar benim oldu,hala bekliyorum,biliyorum çok az kaldı ona küçük mucizeme kavuşmaya,ama hala sabahları kendimi cimcikliyorum...Canım oğluşum sen gel yeter,ben herşeyine razıyım,istersen uyutma beni olsun,sen yeterki gel...
 

canim ben kolay kolay etkilenmem boyle hikayelerden ama seninki cok etkiledi beni.umarim oglunuza saglikli bir sekilde kavusursunuz:asigim:
 
Çok teşekkür edrim teyzesi,hayat işte hiçbir zaman planlayamıyorsun,sonu iyi olsunda,hepimiz sağlıkla meleklerimize kavuşalımda ben başka birşey istemem...
 
birasda ben dokim icimi akannehir
ben cok rahat buyudum.yani evin en kucuk cocugu oldugum icin evde hic is yapmazdim.heleki unv. yillarinda tek sorumlulugum okuldu.cok guzel bi okul hayatim oldu.arkadas cevrem vs..ben bide rahatina duskun biriyim.esimde oyle.haftasonlari istedigimiz saatte kalkardik, kafamiz esince kendimizi sehir disinda bulurduk gezmek icin.istedigimiz an istedigimizi yapardik.zaten ilk 3 yil bebis dusunmedik. simdi ise acikcasi korkuorum.bu sorumlulugu kaldirabilecekmiyiz die.illaki bi sekilde bakicaz bebegimize ama nasil?hakkini verebilecek miyiz?benki yegenlerimde dahil hayatimda hic yeni dogan bi bebegi kucagima almadim, alamadim.istedigim saatte yattim, istedigim yere gittim, o gun canim istemedi yemek yapmadim kimse kisitlamadi beni yani.cok sevdigim bi meslegim var.isimin gerektirdigi seylerde sık sık sehir disina gitmek.bu bazen 10 gunu bile bulabilio.bebek olunca nasil olacak bu.1 yasina getirdikten sonra ise donmem gerektiginde kim bakacak..bunlar kafami simdiden cok mesgul edio.ayrica eskiden cok dinamik, eglenceli biriydim.evlendikten sonra ister istemez insanin ustune bi agirlik gelio sanirim bebekten sonra iice o agirlik gelecek.suan aynaya baktigimda sisko birini goruorum, kendimi hic begenmiorum.karisik duygular...bebeklerimiz saglikli dogsunlarda hersey yoluna girer umarim :icecream:
 
simaysi ağlattın beniiiiisenağlamacanım ya ne zor aşamalar atlatmışsın canımmm benimmm:çok üzgünüm:
 
Oy ağlama kız,ben yeterince ağladım zaten,olsun herşeyde bir hayır vardır,bak artık hayat daha güzel benim için,birde miniklerimizi kucağımıza alalım sağlıkla yeter,ben sadece ne kadar şanslı olduğunuzu bilin istedim,bence dünyanın en güzel mucizesi,heleki isteyipte hemen o mucizeye kavuşmak çok büyük bir mutluluk,dilerim tüp bebek topiğinde hergün umutla içini döken tüm anneler anneler diyorum ben onları öyle görüyorum yüreklerinde büyüttükleri okocaman sevgiyi küçük bebişlerine birgün verebilirler...Canım benim sen sakın ağlama haa..
 

bitanem inanıyorumki bu halinlede çok güzelsin anne adayı olupda güzel olmayan görmedimm bennn:asigim:
birde bebişini görünce herşeyi unutacak ve sanki yıllardır bebek bakıyormuş gibi tecrübeli olacaksın merak etme..yerimseniben
benim eşimde ben kucağıma alamam doğunca diyordu kızım için...çünkü ne yiğenlerini ne de başka çocukları seviyordu...ığğğğ oluyordu adamm..ama aleynayı görür görmez prensesimi kucağıma alabilirmiyim dedi ve yapıştı kızımıza.....insanın kendi çocuğu çok farklı oluyorrr....büyük bir aşk...ben kızımı kucağıma aldığımda alllahım yeniden aşık oldum dedimmm....öle bi aşk..o yüzden herşeyi bebişine göre ayarlarsın..o senin küçük aşkın olacakkk......yerimseniben
 

umarim oyle olur canim.sevme konusunda bi sorunumuz yok.esimde bende bebekleri cok seviyoruz ama sadece seviyoruzkaydirigubbakcemile3 yani bakim konusunda napcas o da bilmio ben dekaydirigubbakcemile2 hayirlisi bekleyip goruces
 

canım aslında bende bu bebişime 5 ay bekledikden sonra kavuştum...düşünkü birde kızım var benim ama olmuyor insan çok üzülüyor...eşime sanırım bebişimiz olmayacak dedim oda sıkma canını zamanı var bekle dedi ama birde bana sor.....hatta pes ettim ve bebişim ben geliyorummm ne oluyor sana sen pes ettinin ama ben ettmedim dedi ve geldiii....:asigim:hayırlısıyla birde sağlıkla gelirse ne istiim yaradanımdan daha...:asigim:
 

Kızım o bebiş senin içine düştümü birkere,onun o güzel yüzünü gördünmü birkere herşeyden vazgeçersin,işine elbetteki döneceksin,çalışan anne olmak çok zor bende çalışıyorum ama iyi bir insana emanet edersin,sen şişkoluk kısmını geç ,beni gör ve ağla ,ben apayım,58 kiloydum,hormon hapı almaktan fok balığı gibi oldum,beni hergören kaçıncı çocuğunu doğuruyorsun diyor,elbetteki vereceğiz bu kiloları,bende özgürlüğüne çok düşkün bir insanım ama yine özgür oluruz yawhuu,pinpirikli anne olmadıktan sonra bebişle orta yolu buluruz on çıkacağımıza,sekiz çıkarız,bebişlede gideriz kız,ben çok gördüm öyle,yeterki kendine bu dönemi zehir etme,ilelebet böyle olmayacak arkadaşım..:1hug:
 
umarim oyle olur canim.sevme konusunda bi sorunumuz yok.esimde bende bebekleri cok seviyoruz ama sadece seviyoruzkaydirigubbakcemile3 yani bakim konusunda napcas o da bilmio ben dekaydirigubbakcemile2 hayirlisi bekleyip goruces

bakarsın merak etme...hemde öle bakarsınki kendine inanamazsınnnyerimsenibenallahın bir lütfumu bilmiom ama bebişini kollarına alınca birdenbire tecrübeli oluyorsunnnn:asigim:
 
simaysi cuma günü ankaralı hamişler buluşuyoruz...sende gelsene bitanemmmm....yerimseniben
 

Yaa demekki herşeyin bir zamanı var llall cim,pes etmemek lazım,oy birde onlar kucağımızda fotoları şuralara koysak ne güzel olur yaaaa,sabır kalmadı vallakaydirigubbakcemile3
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…