Aslında buraya uzun bir süre önce kaydoldum. O zaman kardeşim için kayıt olmuştum. Bu aralar biraz canım sıkkın kimseye bir şey söyleyemediğim için en sonunda buraya yazmak istedim. Belki birileri bu konuyu merak eder, okur ve bana bir umut ışığı olur diye düşündüm. Uzatmadan söyleyeyim. 18 yaşıma gireli yalnızca 2 ay oldu. Benimle aynı yaşta olan herkes sınav stresi, üniversite kaygısı hangi bölüm okumalıyım gibi stresler yaşarken ben bunların hiç birini yaşayamadım. Annem ve babamın ayrılığından sonra derslerime çok iyi odaklanamamıştım. Üstüne üstlük babamın tayini çıkmıştı yeni okul, yeni insanlar hiç birine ısınamadığım için okulu bırakmıştım. Annem ve babam çok ısrar ettiler ama devam etmedim okula, derslerim de başarılıydım. Okulu bırakıp dışardan vermeye başladım ama tabi evde olduğum için kitap yüzü açmadım. Benden ayrı 3 kardeşime ben bakıyordum onlarla ilgileniyordum. Bu sene babam bir karar aldı beni Ankara'da yaşayan halamın yanına göndermek istiyor. Halam biraz fazla disiplinli babamda haliyle benim biran önce dışardan liseyi bitirip dershane falan derken iyi bir üniversite de okumamı istiyor. Benim de en büyük hayalim iyi bir iç mimar olmak iyi yerlere gelip ailemi biraz daha iyi yaşatmak istiyorum. Ama okula 2 yıl ara vermişken birden bu kadar yükün altına girebileceğimi düşünemiyorum. Ya başaramazsam! Ya iyi bir yer tutturamazsam! Ya ben bunlar için yeeterli değilsem! Kesinlikle başaramayacağım! O kadar iyi çalışıp kazanamayanlar var sen bu halinle nasıl başaracaksın! gibi sorular bir türlü yakamı bırakmıyor. Artık çok yoruldum ne yapacağımı bilmiyorum. SAdece çok bunaldım ve yazmak istedim...