- 1 Haziran 2019
- 2.148
- 7.468
- 73
- 33
her gecen gün konuşmalarımdan , internetten, hatta burada acılan başlıklardan bile bu bozuklukların ne kadar arttığını endişe ile izliyorum. Kendi adıma konuşursam başıma gelen hem en iyi seylerden biri hemde en korkunç,en tahrip edici, acı verici .
4 adet bozukluk tanımlansa da hepsinin temeli aynı yerden geliyor.büyük oluşum nedenleri anne ile iyi bir ilişki kuramama ve cinsel tacizler gibi anlatılsa da bir çok başka nedenden dolayı da ortaya çıkabilir . bende ise hem büyük 2 neden hemde bir çok küçük neden bir arada bulunuyordu . Bendeki daha cok yeme atakları halinde gelip pişmanlıkla son bulan cinstendi.atakları tanımlamak gerekirse zihin kontrolunu yemek için kaybetmek diyebiliriz . insanların bildiğinin aksine bu atakları irade ile kontrol etme imkanı maalesef yok . mide çeperimi hissetmeden önce duramazdım ve bu ataklar kadar dopamin (haz , atak veren bir nörotransmitter) seviyemi yükselten hiçbir sey yoktu . bunu bağımlılık haline getirip zihni devre dışı bırakanda bu zaten . uyuşturucu ya da alkol bagımlılıgınında temeli budur . bu ataklar öyle cok yedim ihihih denilebilen seyler değil maalesef . durmanız için bir lokma daha alırsanız kusmanız gerekecek duruma gelmeniz gerekiyor.
Bu yüksek dopamin benim bir cok sey ile basa çıkmamı sağladı . sosyal fobi ile , başarısızlıklarım ile , çocukluk travmalarım ile yıllarca bu sekilde basa çıkabildim . bu belki bir yol değildi ama en azından nefes almamı sağladı , kendimi mahvettiğimde dinlenmemi sağladı , hala hayatta olmamı sağladı . nerede çözüm aramaya başladım derseniz : kilom arttı . tek derdim buydu , sanki dünyaya güzel görünme borcum varmış gibi hissetmeye başladığım çocukluğumdan beri ilk defa bu kadar kötü görünüyordum . tek derdim buydu ; insanın en temel dürtülerinden biri olan beslenme seklimin bozulması umrumda değildi , ataklar yasadıgım için sürekli eve saklanmam umrumda değildi , bütün ilişkilerimin flulasıp bir tek temekle ilşkimin parlaklaşması umrumda değildi , hayatımın en zevkli vakit geçirdiğim anlarında bile gelen ataklar umrumda değildi . tek derdim güzel bir kadın olmaktı .
sonra yardım aldım , kendime yardım ettim , yüzleştim . inanın öylesine zor bir süreç ki sadece tetikleyicilerimi bile anlamak ( hala yüzde yuz bilgim dahilinde değil hepsi ) bile yıllar sürdü . düşünün çok hos bulduğunuz bir adamla buluşmaya çıkıyorsunuz her sey muhteşem ilerliyor ve siz eve gidince yine de atak geçiriyorsunuz . neden diyordum neden ! bir süre sonra bu acizlik insanı mahvediyor .
İlk bozukluğumun cıkmasından bu yana ( aslında bence bende ilkokulda bile vardı ama yalnız yasayınca netleşti sanırım ) 8 yıl geçti ve ben iyileştim dememin üzerinden ise belki 1 yıl bile değil . ana sorunu tanımlamamla çözülmeye başladı her şey , yesyess konu nasıl güzellik olabilir en temel içgüdün hasarlı farkında mısın!! dediğim zaman ve kendime gerçek bir sevgi duymaya başladığım zaman .. çektiğim acıyı dondurmaya değil , hissetmeye cesaret edebildiğim zaman ..
Sonuç olarak normal kilomdayım ki işin en önemsiz kısmı bu aslında , bu bozukluk beni yıktı ve sonra daha gerçek bir ben yarattı , kendimle gerçekten ilişki kurmayı öğrendim , işte bu yüzden basıma gelen iyi şey . bu konuda okumaya,yazmaya, çalışmaya, arastırmaya devam edeceğim . sadece bu konuda kadınları dinlediğim için şu sıra , o kadar etkilendim ve için doldu ki buraya akıtmak istedim . okuma sabrınız için cok teşekkür ederim .
4 adet bozukluk tanımlansa da hepsinin temeli aynı yerden geliyor.büyük oluşum nedenleri anne ile iyi bir ilişki kuramama ve cinsel tacizler gibi anlatılsa da bir çok başka nedenden dolayı da ortaya çıkabilir . bende ise hem büyük 2 neden hemde bir çok küçük neden bir arada bulunuyordu . Bendeki daha cok yeme atakları halinde gelip pişmanlıkla son bulan cinstendi.atakları tanımlamak gerekirse zihin kontrolunu yemek için kaybetmek diyebiliriz . insanların bildiğinin aksine bu atakları irade ile kontrol etme imkanı maalesef yok . mide çeperimi hissetmeden önce duramazdım ve bu ataklar kadar dopamin (haz , atak veren bir nörotransmitter) seviyemi yükselten hiçbir sey yoktu . bunu bağımlılık haline getirip zihni devre dışı bırakanda bu zaten . uyuşturucu ya da alkol bagımlılıgınında temeli budur . bu ataklar öyle cok yedim ihihih denilebilen seyler değil maalesef . durmanız için bir lokma daha alırsanız kusmanız gerekecek duruma gelmeniz gerekiyor.
Bu yüksek dopamin benim bir cok sey ile basa çıkmamı sağladı . sosyal fobi ile , başarısızlıklarım ile , çocukluk travmalarım ile yıllarca bu sekilde basa çıkabildim . bu belki bir yol değildi ama en azından nefes almamı sağladı , kendimi mahvettiğimde dinlenmemi sağladı , hala hayatta olmamı sağladı . nerede çözüm aramaya başladım derseniz : kilom arttı . tek derdim buydu , sanki dünyaya güzel görünme borcum varmış gibi hissetmeye başladığım çocukluğumdan beri ilk defa bu kadar kötü görünüyordum . tek derdim buydu ; insanın en temel dürtülerinden biri olan beslenme seklimin bozulması umrumda değildi , ataklar yasadıgım için sürekli eve saklanmam umrumda değildi , bütün ilişkilerimin flulasıp bir tek temekle ilşkimin parlaklaşması umrumda değildi , hayatımın en zevkli vakit geçirdiğim anlarında bile gelen ataklar umrumda değildi . tek derdim güzel bir kadın olmaktı .
sonra yardım aldım , kendime yardım ettim , yüzleştim . inanın öylesine zor bir süreç ki sadece tetikleyicilerimi bile anlamak ( hala yüzde yuz bilgim dahilinde değil hepsi ) bile yıllar sürdü . düşünün çok hos bulduğunuz bir adamla buluşmaya çıkıyorsunuz her sey muhteşem ilerliyor ve siz eve gidince yine de atak geçiriyorsunuz . neden diyordum neden ! bir süre sonra bu acizlik insanı mahvediyor .
İlk bozukluğumun cıkmasından bu yana ( aslında bence bende ilkokulda bile vardı ama yalnız yasayınca netleşti sanırım ) 8 yıl geçti ve ben iyileştim dememin üzerinden ise belki 1 yıl bile değil . ana sorunu tanımlamamla çözülmeye başladı her şey , yesyess konu nasıl güzellik olabilir en temel içgüdün hasarlı farkında mısın!! dediğim zaman ve kendime gerçek bir sevgi duymaya başladığım zaman .. çektiğim acıyı dondurmaya değil , hissetmeye cesaret edebildiğim zaman ..
Sonuç olarak normal kilomdayım ki işin en önemsiz kısmı bu aslında , bu bozukluk beni yıktı ve sonra daha gerçek bir ben yarattı , kendimle gerçekten ilişki kurmayı öğrendim , işte bu yüzden basıma gelen iyi şey . bu konuda okumaya,yazmaya, çalışmaya, arastırmaya devam edeceğim . sadece bu konuda kadınları dinlediğim için şu sıra , o kadar etkilendim ve için doldu ki buraya akıtmak istedim . okuma sabrınız için cok teşekkür ederim .
