arkadaşım sahip çıkmak ne kelime bıraksan hiç görmez ayda yılda bir ailesini görmeye buraya geldiğinde işte dostlar alışverişte görsün diye 1 gece alır onda kalır ertesi gün kuzum geri gelir eve... bense ondan ne kadar nefret etsemde kızımla iletişimi iyi olsun diye,onun ailesi ile iletişimim hiç kesmedim.. kızımın babaannesinden nefret ettiğim halde her hafta onların kızımı alıp dolaşmalarına ,sırf kızım mutlu olsun diye izin verdim ama kızımın babası tam anlamıyla bir ruhsuzmuş... tabi bunu 5 senelik evlilikten sonra,öküz ölüp ortaklık bozulunca anladım....
bu konu tam benim konum..
o kadar çok şey yaşadımki.
biz ayrıldığımızda 9 yasındaydı
çok ağladı anlamak istemedi. yapayalnız kaldı yavrum evde tek basına bende çalışıyordum
okulda sorarlar baban ne iş yapıyor ağlardı niye babamı soruyorlar diye
arkadasları babamdan izin alayım dediğinde içi acıyordu (o annemden izin alayım dediği için)
aksamları kadınlar dışarı koş baban geldi yemek yiyeceğiz dediğinde benimki boynu bükük bir halde bakıyordu.
ama geçen okuluna gittim ve öğretmeni bana teşekkür etti tek basına böyle terbieli bir çocuk yetiştirmişiniz diye
şükrettim raabbime
sana söyleyeceğim o ki evet yaşanıyor ama geçecek
nacizane tavsiyem kız çocukları anneye yakın oluyor
onunla çok iyi bir akadas olun konuş onunla büyük insanmış gibi konuş
oynayın dertleşin gezin tozuun herşeyi beraber yapın..
kenetlenin birbirinize
büyüyüp aklı erince unutacak mutlu bir genç olacak
bilenler bilir ben kızım 1 yaşına bile gelmeden aldatma yüzünden boşandım... bu zamana kadar kızım babasızlığını dert etmiyordu.. beraber çok mutluyduk... son zamanlarda okuldan arkadaşlarımla akşamlarıda görüşmeye başladık.. doğal olarak arkadaşlarımın eşleride oluyor ortamda .. onların çocuklarıyla ilgilenmelerini, babalarıyla beraber olmalarını gördükçe kızımda babaya karşı bir özlem oluşmaya başladı... hatta daha önce bana evlenme diyen kızım ''anne sende evlen ne olur, herkesin babası var benim yok'' demeye başladı.. birkaç kez bu sözlerini onla konuşarak atlatmaya çalıştım ama en son bu akşam babasızlıkla ilgili bir konuşma sonrasında ağlamaya başladı ve ben kendimi o kadar çaresiz hissetmeye başladım ki...onu nasıl teselli edeceğimi bilemiyorum...
normalde çok mutlu hayatla barışık ve her zaman iyilik dolu bir kuzudur kızım ama yaşı büyüdükçe bu baba olayının onu dahada yıpratacağını düşünüyorum ve elim kolum bu konuda bağlı olduğu için ne yapacağımı bu eksikliği nasıl kapatacağımı bilemiyorum... düşünün kızım bana anne yeniden evlen ona baba demem amca derim ama hep bizle olur bile dedi... resmen bunu söylerken yüreğim dağlandı.... nekadar çaresiz hissediyor ki kendini bunu teklif ediyor bana küçücük aklıyla....
arkadaşım yazını boğazımda kocaman bir düğümle okudum...yasadıklarımı, yaşayacaklarımı okudum gibi geldi...kızım zaten benim hayatımdaki tek gerçek şuan ... aslında biiz beraber çok mutluyuz.. annem ben kızım ve kedimiz vera beraber yaşıyoruz...hiçbir eksiğimiz yok Allaha şükür...şimdiden arkadaşım hatta rakibim :)) o benim beni kendisiye fazlasıya özdeşleştirmiş durumda zaten... neredeyse onun yüzünden makyaj yapamaz oldum... ben yapınca oda istiyor çünkü.:))o benim yapışık ikizim zaten...
çok teşekkür ederim size de desteğiniz için ...
arkadaşım yazını boğazımda kocaman bir düğümle okudum...yasadıklarımı, yaşayacaklarımı okudum gibi geldi...kızım zaten benim hayatımdaki tek gerçek şuan ... aslında biiz beraber çok mutluyuz.. annem ben kızım ve kedimiz vera beraber yaşıyoruz...hiçbir eksiğimiz yok Allaha şükür...şimdiden arkadaşım hatta rakibim :)) o benim beni kendisiye fazlasıya özdeşleştirmiş durumda zaten... neredeyse onun yüzünden makyaj yapamaz oldum... ben yapınca oda istiyor çünkü.:))o benim yapışık ikizim zaten...
çok teşekkür ederim size de desteğiniz için ...
arkadaşım yazını boğazımda kocaman bir düğümle okudum...yasadıklarımı, yaşayacaklarımı okudum gibi geldi...kızım zaten benim hayatımdaki tek gerçek şuan ... aslında biiz beraber çok mutluyuz.. annem ben kızım ve kedimiz vera beraber yaşıyoruz...hiçbir eksiğimiz yok Allaha şükür...şimdiden arkadaşım hatta rakibim :)) o benim beni kendisiye fazlasıya özdeşleştirmiş durumda zaten... neredeyse onun yüzünden makyaj yapamaz oldum... ben yapınca oda istiyor çünkü.:))o benim yapışık ikizim zaten...
çok teşekkür ederim size de desteğiniz için ...
ne kadar zor
yapacağı tek şey kızıyla ilgilenmek ama onu bile beceremiyor
zaten ilgilisinizdir de en azından bu aralar dikkatine başka yere çekecek şeylerle vakit geçirebilirsiniz
eğer ki uzun sürerse bi uzmandan yardım almanız daha iyi olur
eminim kızınız ileride bütün gerçekleri görecek
kolay değil yaşadıklarınız ama
hem anne hem baba olduğunuz için sizinle gurur duyacak
Kızınız 5,5 yaşındaymış.
Aslında onun anlayabilecegi şekilde,
bazı anne-babaların birbirleriyle anlaşamadıgından dolayı ayrılabilecegini,
aslında babasının var oldugunu, sadece artık sizinle aynı evde yaşamadıgını anlatabilirsiniz..
Soyut olarak anlamasa da , somut olarak var olanı anlamlandırabilecegini düşünüyorum.
İlerleyen zamanlarda siz de bunun etkisini görürsünüz.
Birisi babasını sordugunda babam var ama bizimle yaşamıyor gibi cevaplar verecektir...
Esınızle ara ara gorusme sansınız olmuyor mu hanı ole bısıler olabılır sız ayrıldınız ama hanınonun bır babası var ya
Ama su bır gercek. Sız de ewlenmelısınız
Babanın eksikliğini en iyi bilenlerden biriyim... 19 yaşıma giricem ve annemle babam yıllardır ayrılar bende annemle yaşıyorum.
Babam ise arayıp sormaz ilgilenmez bile benimle.
Küçükken bu kadar sorun etmezdim ama şimdi eksiliğini daha çok hissediyorum.
Arkadaşımın babaları arıyor nerdesin diye soruyor merak ediyor. Sevgilimin annesiyle babasıyla yemek yiyoruz bana çok içten ve samimi davranıyor bazen kendi babamın yerine koyuyorum.
Boğazım düğümleniyor bazen herkesin yanında babası var benim neden yok diyorum kendi kendime.
Babam arasa sorsa birazcık sevgi görsem böyle olmazdı sanırım ama değişmiyor maalesef...
Yani evlenseniz hem sizin için hemde kızınız için daha iyi olabilir diye düşünüyorum çünkü bende ne kadar büyümüş olsamda annemin evlenip mutlu olmasını ve evde bi erkek sesi duymayı istiyorum...
canım ... seni çok iyi anlayabiliyorum.. kızımında bunları hissedeceğini biliyorum ileride...sana bir şey sormak istiyorum... senle ilgilenmeyen bu babayı hala seviyormusun??
bende onu anlayamıyorum zaten bir baba kızını neden özlemez.... ki kızım herkesin bir bakıp bir daha baktığı maşallah demeden geçmediği bir kız...(bunu övünmek için söylemiyorum sadece durumun ilginçliğini anlatmak için söyledim yanlış anlamayın) herkes babasının tavrını anlayamıyor.. böyle bir kıza sahip olup ilgilenmemek nasıl olur diyorlar...
kızım gerçekleri görecek biliyorum ama altbenliğinde hep bunu hissedecek ve bu ilerideki yaşamında sosyal ilişkilerini hatta sevgili seçimini bile etkieyecek(babasız büyüyen çocukların genelde büyük erkeklerden hoşlandıklarını okumuştum)
Babama karşı açıkcası ne hissettiğimi bilmiyorum benimle ilgilenmemesine çok üzülüyorum içimden nefret kusuyorum bazen ama birazcık sevgi göstersede karşılıksız kalamıycağımı düşünüyorum.
Zaten babamda evli burcu diyede bi kızı var.
Seneler önce görmüştüm küçükken ona nasıl davranıyor sevgi gösteriyormu merak ediyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?