- 23 Mart 2015
- 5.715
- 12.056
- 448
- Konu Sahibi sufisentir
- #21
O kadar iyi anlıyorum ki sizi. Umarım tek başınıza yaşama imkanı bulursunuz.4 ay kadar oldu boşanalı. Bir gün iyiysem ertesi gün kötüyüm. Sabah kötüysem akşama doğru iyiyim. Bir an oluyor en mutlu olduğum an aklıma eski eşimle ilgili bir şey geliyor ve anında kötü oluyorum. Buda sürecin bir parçası diye düşünüp günlerin geçmesini bekliyorum. Sizinde boşanmanız yeni sayılır. Bir yıl ne ki. Birde bu süreci tam atlatmadan yeni bir ilişki ve yeni bir ayrılık. Yani sanki unutacak iki kişiniz var gibi. Önerilerim bol bol kitap okuyun, inancınıza uygun ibadet edin, arkadaşlarınızla görüşün, yalnız kalmak isteyince kalın, düşünün, hatalarınızı tespit edip kendinizi iyileştirin. Bir süre dinlenin. Bende kötü olunca geçecek bir hastalık gibi bakıyorum bu durumuma. Üzerine birde ailemle yaşamaya başladım ve asla onlarla da anlaşamıyorum. Kalabalık bir aileyiz ve dün daha büyük tartıştık ve bir odada tek başıma oturuyorum. Yaşadığım her hangi bir olumsuzluk boşanma acılarımı daha da tetikliyor ama ailem maalesef bu konuda pek anlayışlı değiller. Birde siz başka bir ayrılık daha yaşamışsınız bu süreçte. Boşanma travmanızı tetikliyor. Zamana bırakalım, iyileşmek ümidiyle…
Aslında ayrılık bile yaşamıyorum çünkü bi ilişkim bile yoktu. Bu adam var mıydı neresindeydi hayatımın bilmiyorum.
Ben anlam yüklemişim hep sanki ben yüceltmişim. En azından artık neye üzüldüğümü biliyorum bu da bir şeydir diyorum.