yok belli etmiyo değilim sevgimi sadece fazlasını gösteremiyorum havalanır diye...yoksa fena bi geyşa ruhuna sahibim...bi aralar o koltukta otururken yere dizlerinin dibine otururdum bacaklarına sarılırdım...alışık değil ya böyle sevilmeye yadırgadı...ayaklarımı da yıka bari tam olsun ne bu böyle dedi öküz!!!ben de o günden beri kendimi tutuyorum..ama onun çamaşırlarını ipten almak dürmek ütülemek bile beni nasıl mutlu ediyo anlatamam...benim o artık...KOCAM...bunun hayali bile hayaldi benim için şimdi gerçek...o benim ilk aşkım çocukluk aşkım herşeyim...10 yıldır ona ilk günkü gibi aşığım...heyecanımız desen bambaşka...bazen iş çıkışı eve çıkmıyo bi işimiz olduğundan beni arabada bekliyo hadi in diye...aşağı iniyorum o beni görünce beni onu görünce kocaman sırıtıyoruz...evliyiz artık neden hala böyleyiz anlamıyorum
allah mutluluğunuzu bozmasın bitanem ya
evleneceğimiz zaman az çekmedim ben etrafımdan yok daha gençsin önce okulunu bitir bi işe gir bilmem ne...kardeşim ben okumam çalışmam demiyorum ki...evlendikten sonra da olur bi şekilde ne olcak yani...yok efendim erkekler şöyledir böyledir düğünden sonra değişirler falan filan...öldüm öldüm düğüne kadar!!!ama şimdi de diyorum ki neden daha önce evlenmemişim neden bu kadar geç kalmışız diye kızıyorum...eşim de aynı şekilde diyo liseden sonra hemen evlenseydik şimdiye 4-5 yaşlarındaydı çocuğumuz diyo
bizde 10 yıl birliktelikten sonra evlendikkk...şükürler olsunn çok mutluyuzzz 
