Bu konuya yazmadan gecemedim...
Bende gecen sene 3. Cocuguma hamileyken ayrilik karari alip cok zorlu bi surec sonrasi bosandim cok sükür. Simdi oglum 1 yaşında. Benim evliligimde hep sorunluydu, bosanma surecide, bosanma sonrasida. Hala sinirlerim (genelde çocuklardan dolayı olur) yerinden zıplar.
Benim size tavsiyem kendiniz icin de nafaka alin. Benim hikayem cok uzun. Ben birkac ay icin aldim, fakat daha toplu alcagim ve bosanma sonrasi hakkim olan nafakamdan vazgectim. Hayatini duzene koysun ortada cocuklar var diye (!) Sonuc? Tek odali bi evde hala yasamaya devam ediyor ve coronadan dolayi cocuklari annesine birakamadigi icin geceleri, haftayadan itibaren sevgilisiyle yasadigi 1 oda 1 salon evde kalcak cocuklar. Oglum 7, kizim 4 yasinda....
Su anda cok farkli gecirmeniz gereken zamanlari siz bu sekilde gecirirken onun orda hayatini yasamasi ne demek cok iyi bilirim. Ama sunu unutmayin zaman geciyo ve ben arkama bakip 1 kez bile pisman olmadim bu karari aldigimdan. Zoruma gidenlerde oldu, uzuldugum zamanlarda ama o adamla tekrar birarada olmayi dusunemedim hic. Allah kurtardi cunku biliyorum. Allah'a siginin. Ben oyle gecirdim halada oyle geciriyorum. Allah kalplerine hidayet versin insAlah sonucta cocuklarimizin babalari... En guzel gunler sizinle ve cocuklarinizla olsun umarim. Hic kimsenin yaptigida kimsenin yanina kalmaz muhakkak ama bunu beklemeyin. Cunku ne zaman siz hayatinizi yoluna koyar, o kisi artik umrunuzda olmaz; o zaman karsi tarafin dutugunu gorursunuz genelde. Ama onun kotu gune dusmesini beklemek sadece sizi yorar.
Uzun oldu kusura bakmayin.a
