2 yaşında kızım var. Kırkı çıktığı andan beri sokakta. Dışarı uymaya, gezmeye alışsın diye soğuk, yağmur, kış demeden sürekli çıkardık. Dışarı çıkmadığı gün yoktur. Ama şu anda dışarı çıkardığımızda pişman ediyor bizi. Mesela bahçeye indiriyoruz su birikintisine elini sokuyor, ağzına yüzğne sürüyor. Sigara izmaritlerini ağzına atıyor. Ve bunların pis olduğunu söylediğimiz için inat olsun diye yapıyor. Nasıl davranacağımızı şaşırdık. Görmezden geldik, güzelce anlattık, kızdık. Avm, market, restoran mümkün değil. Bebek arabasında uyuyan, oturan çocuk gitti yerğne indir burdaaa diye kendini parçalayan çocuk geldi. İndirmenin de sonu yok. İndiriyoruz yolun ortasına oturuyor. Yada sahile iniyoruz, o kadar geniş sahil varken araba ypluna inmek için uğraşıyor. O anlarda dşkkatini başka yçne çekmek mümkün değil. Ne desek boş. Kendi istediğine odaklanıyor. Ne zaman geçeck bu 2 yaş sendromu? Ne zaman pis suları yüzüne sürmeden, emziğini logarlara sokmadan düzgünce etraf dolaşabileceğiz