Amin cnm seninde
Evet aslinda yalniz kalan hep babalar oluyir anneler bi sekilde komsuydi falan gidiyolar biyerlere.....zaten kizim uzerinden sebgimi belli ediyorum hep meseka ben gidio ona sarilamam cekinirim kiizma derim git dedeye saril op falan
Oyle bir duygu ki nasilsa yarin bende mezar tasina bakicam deyip bugunleri hep yarali geciriyorum bugun guzelse yarin olume bir tik daha yaklastik dusunceleri var
Ne kadar eminsini babanızın sizden önce vefat edeceğine.
Hiç sağlıklı düşünmüyorsunuz farkında mısınız?
Bu arada babanızın klasik emekli sendromunda olduğunu düşünüyorum ben. Eğer ki işi yeni bıraktıysa ve kendine o arada kaliteli zaman geçirecek yeni bir aktivite edinemediyse üzüntüsü onadır.
Katıldım
Bu Arada babam 70 yaşında 22 yıldır emekli
Ben liseye gidiyordum emekli olduğunda annem de işe
Ev işi vs de yapmaz ama hiç evde sıkılmadı
Ya tv de bir şeye alışıp onu izledi ya dışarı çıktı lokal parti vs bir etkinlik buldu
Kitap okudu
Son yıllarda facebook vs sardırdı şimdi anılarını yazıyor
Bana ya da annene bağımlı olacak bir durumu yok ki kendi hayat kalitesini artırmaya çalışıyor
Annen mesela daha eve kapalı oldu emekli olunca zira komşuculuk da oynayamıyor
O da okuyor tv izliyor yemek yapıyor vs vs
Ben onlarla yaşamıyorum diye üzüldüklerini de hiç sanmam
Bir de sizin çocuğunuz küçük galiba da zaten okuyan sonra çalışan çocuk yavaş yavaş evden kopuyor ki
Oğlum 7 yaşında günde 4-5 saat ancak görüşüyoruz ki ben eve erken geliyorum normal mesaili çalışsam görüşme süresi daha da azalır
Arkadaslar bilmiyorum herkesde ayni dusuunce varmi...5 senelik evliyim 4 kardesiz 3umuz evli 1 tanesi yanlarinda ..annemi babami cok yalniz hissediuorum evli kardesim ben ve ailem ayni mahallenin 2 sokak falan otelerindeyiz sadece. Surekli de giderim gunduz aksam hergub olmazasa canim nezaman istese giderim yani cok sukur allahima...ama sanki onlara yetmiyor ozellikle babama..kendini hep yalniz hissediuor gibu geliyor bana hadi biz kalkalim derken bile vicdan yapiyorum bazen kalin bu gece diyor evim 2 sokak assada oldugundan kalmaya gereksinim duymuyoruz bizde yataak yorgan ser topla zor oluyor cocukda var malum cocuklar kendi duzenlerinde daha rahat uyur..icimde hep bi yara oldu bu..evimde 3 kisii cok mutlu oldugum anlarda icime oturuyor birden ya babam diyorum..simdi ne yapiyor tv karsisinda olece uzanip vakit doldurmaya calisiuor muhabet etcek kimse yok..gunduz 1 2 saat kahveye gider hemen eve geri gelir annem komsularinda falan genelde kadinlarla takiliyor kardesum zaten okul kurs evde yok pek ..bizde kendi hayatimiza bskiyoruz...ama babam...simdi bile nedense bir vicdan icindeyim..buarada akrabalik yok bizim sulalede herkez herkezle soguk uzak gurbette falan..bi bizler gideriz yanlarina ..birturlu adapte olamiyorum evlilige hep aklim onlarda..hep bi korku hasta olcak kotu hise olcak ona diye allah korusun...doganin kanunu bu diye gecemiyorum yurehime bir yangin oturuyor arada 1 saatlibe sonuyor sonra yeniden alevleniuor..psikologa da gittim ilac kullaniyorum hatta ama faydasiz hala ayniyim lutfen konusalim...allahim hepimizin ana babalarina saglik sihhat vefat edenlerede rahmet versin
Ben ailemin tek çocuğuyum. 4 saatlik mesafede oturuyorum işte çalışıyor zırt pırt gidip gelme durumumuz olamıyor küçük bebeğim var yanı .. vay ben ölem başım alıp nerelere gideyim..Arkadaslar bilmiyorum herkesde ayni dusuunce varmi...5 senelik evliyim 4 kardesiz 3umuz evli 1 tanesi yanlarinda ..annemi babami cok yalniz hissediuorum evli kardesim ben ve ailem ayni mahallenin 2 sokak falan otelerindeyiz sadece. Surekli de giderim gunduz aksam hergub olmazasa canim nezaman istese giderim yani cok sukur allahima...ama sanki onlara yetmiyor ozellikle babama..kendini hep yalniz hissediuor gibu geliyor bana hadi biz kalkalim derken bile vicdan yapiyorum bazen kalin bu gece diyor evim 2 sokak assada oldugundan kalmaya gereksinim duymuyoruz bizde yataak yorgan ser topla zor oluyor cocukda var malum cocuklar kendi duzenlerinde daha rahat uyur..icimde hep bi yara oldu bu..evimde 3 kisii cok mutlu oldugum anlarda icime oturuyor birden ya babam diyorum..simdi ne yapiyor tv karsisinda olece uzanip vakit doldurmaya calisiuor muhabet etcek kimse yok..gunduz 1 2 saat kahveye gider hemen eve geri gelir annem komsularinda falan genelde kadinlarla takiliyor kardesum zaten okul kurs evde yok pek ..bizde kendi hayatimiza bskiyoruz...ama babam...simdi bile nedense bir vicdan icindeyim..buarada akrabalik yok bizim sulalede herkez herkezle soguk uzak gurbette falan..bi bizler gideriz yanlarina ..birturlu adapte olamiyorum evlilige hep aklim onlarda..hep bi korku hasta olcak kotu hise olcak ona diye allah korusun...doganin kanunu bu diye gecemiyorum yurehime bir yangin oturuyor arada 1 saatlibe sonuyor sonra yeniden alevleniuor..psikologa da gittim ilac kullaniyorum hatta ama faydasiz hala ayniyim lutfen konusalim...allahim hepimizin ana babalarina saglik sihhat vefat edenlerede rahmet versin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?