Biz nolucaz yaşlanınca ya :(


ayrıca dinimizde kayınvalide ve pedere bakmak mecburiyeti kesinlikle yok.
dillerini tutsunlar da bari bir bardak su vereceğimizde bizde güzel hislerle verelim
 
Arkadaşlar tabii ki kimse ileride bana bakar açıkta kalmam diye çocuk yapmaz zaten gençken yaşlılığını pek düşünmez insan. Ama ister evladım var arasın sorsun gelsin, derdimi dinlesin, hastalandımı bir tas çorbamı yapsın, ya da evinde baksın ister yani zamanla birçok değerimizi yitirdiğimizi düşünüyorum çekirdek aile oldukça büyüklerimizden uzaklaştık. Ayrı ev ayrı kapı. Okumuyor muyuz burada kaynanamla görüşmüyorum, gitmek istemiyoruz, hastaymış bilmem neymiş banane diye yani ben bunlara üzülüyorum kendi ailesi için bile yapmayan var. Tabii ki eşiyle mutlu olsun gücümün yettiğince evimde kalır yetmedi huzurevine giderim ama huzurevine gitmek yerleşmek ne kadar doğal oldu ne zaman oldu. Sıcacık bir yuva mıdır huzurevi bana göre yalnızlıktır. Çocukların haftada bir gelip hatrını sorar oturur yanına gider, bir de bayramlarda ellerinde çiçekler çikolatalar yabancı gibi. Ve giderler.. Kendi hayatlarına. Siz yine yalnız ha tabi diyeceksiniz ki orada da yaşıtları var olmaz işte torununun kokusunu duymak istedii her an yanında olamaz işimiz okulu var gelemeyiz bahaneleri sıralanır. 70-80 yaşın garantisi var mı demişsiniz neden olmasın artık uzun yaşıyor insanlar 40 yaşa genç diyoruz. Hastalansak yatağa düşsek elimiz ayağımız tutmasa huzurevinde hizmetlinin mi bakması daha iyi çocuğunun mu hangisinde insan daha rahat hisseder kendini. Öylee hemen dinçken gitmek yok ki her zaman. Bilemiyorum yani herzaman söylüyorum kayınpederim kaynanam var baya yaşlılar şu anda eve kadın geliyor filan ama kaynanam kayınpederin eline bakıyor kalkamıyor fazla yürüyemiyor Allah korusun kayınpederim ondan önce vefat etse evinde tek başına hiçbirşey yapamaz. Kadın hergünde gelse herşeyini kadına diyemez eşi evladı gibi olmaz. Kaynanam yalnız kalırsa zor kadındır titizdir ama beraber yaşarım eşimi sevdiğim için ve vicdanım için yaparım bunu.
 
hickimseye yük olmak istemem
yada evladim bana baksin esim baksin vs vs
Allah korusun
Allah kimseye muhtac etmesin elden ayaktan düsürmesin
saglikli yasayabildigim kadar yasamak isterim
kendi isimi kendim yapamiyorsam yasamanin anlami yok
 
şimdiden kv sendromu...
benim hiç böyle bi kaygım yok, yavrularım yuvalarını bulsun Allahta eşimle bana ömür verirse gezer tozarız çoluk çocukla kafayı bozan bi anne olmak istemiyorum ben, doğanın kuralı bu elbet yuva kuracaklar tabiki her gün bana gelip gidemicekler ömrü billah çocuklarımla yaşayamayacağımı biliyorum
 
Arkadaşlar hayat artık herkes için zor hadi ben memurum en geç 5 buçukta evdeyim özelde arkadaşlarım var 8-9 gibi eve geliyolar şimdi bu kızlar kaynanaları hasta olsa ne kadar bakabilir kv kp zaten akşam 9a kadar evde yalnız olacaklar, işimi bıraksın gelinler, geçimdir bakımdır hepsi parayla oluyo, hayat gailesiyle geçiyo herkesin günü
 

buradaki konulara yorum yapanlar genellikle gençler ve daha çok gelinler ,bende orta yaşlıyım bizde yaşlılar yalnız bırakılmaz ,ailelerimiz dönüşümlü olarak bakar ,bakmak istemeyen maddi destek sağlar ve aile içinde orta yol bulunur mağdur bırakılan bir büyüğümüz olmadı şimdiye kadar ,herkesin düşüncesine saygım ama ben büyüklerimin huzur evine gitmesine pek olumlu bakmıyorum ,onca büyüt besle yaşlılığın belkide son günlerin evlatlarından uzak yaşa bana göre değil sevgiler.......
 

O zamana kadar zaten gelinlerin kızların emekliliği gelir, gelmese bile bir kadın tutulur başına şimdi diyeceksiniz ki huzur evinden ne farkı kalıyor o zaman çok farkı var her akşam çocuklarıyla olmak, onların ilgisi sevgisi yaşatır insanı huzurevi bana artık ölümü bekleyen yaşlıların kaldığı bir yer geliyor ve huzurevinde kalan kimsenin mutlu olduğunu da görmedim herşey bakılmak değildir arkadaşlar. Ayrıca yatağa bağımlı değilse yaparsın yemeğini ısıtır yer. Oturur evde. Hayat gailesi filan derken herşeyi kayediyoruz ben annemin ailemin değerini ölünce bilmek istemem kaynana için bunlar kolay söyleniyor peki kendi annesini huzur evine gönderecek var mıdır hele de eve uzaksa düşünsenize sürekli gidemiceksiniz. Yanında olamıcaksınız hastalandığında el bakacak o da nasıl bakacak meçhul ben bilemiyorum yaa eski kafalıyım hala sanırım. Benim anneannem dedem erken vefat etti 60 lı yaşlarında o kadar özlüyorum ki anneannem öldüğünde 14, dedem de ise 20 yaşındaydım. İsterdim ki evimde ağırlayayım ellerimde yemekler yapayım hiç elimden yemek yiyemediler. Çalılştık didindik sadece bayramlarda gittik gerçi biz yazları filan hep ordaydık yaşadım o günleri ama onlar bana baktı anneannem tarladan gelir bana gözleme açardı şehirde yiyemiyoruz diye kahvaltımı hazır eder öyle çıkardı. Keşke hayatta olsalardı da başımın üstünde taşısaydım onlar siz mutlu olun biz bir şey istemeyiz derlerdi tabii ki yaşalardı ama bu vicdan borcudur hak borcudur. Elelame muhtaç etmezdim. Şimdi gençken gerçekten kolay konuşmak geziyoruz, eğleniyoruz, koşuyoruz, arkadaş çevremiz var ama yaşlanınca bizimle birlikte arkadaşlarda yaşlanacak çoğu vefat edecek. Eğlenmelere tatillere gidemicez dört duvar arasında öyle oturucaz kıpırdamaya mecalimiz olmauacak belki de ve elden medet umucaz.
 

İşte onu biz beliremiyoruz maalesef gün gelecek kendi işimizi kendimiz yapamıcaz kemiklerimiz yorulacak, dinçliğimiz gidecek. Yaşamanın anlamı yokta Allah ne kadar ömür biçtiyse o kadar yaşıcaz o halde senelerce yaşamakta var.
 
ben huzurevi demedim ki, eli ayağı tutuyosa kişi kendi evindede kalabilir yani, o kadar yaşamayız bile belki, bide konu sahibi 50 yaş falan demiş benim kv 53 yaşında istemem yani gelsin benimle yaşasın
 
Bugün bana nasıl davranıyorlarsa, bende yaşlanınca onlara öyle davranırım
Tek kayınvalide-kayınpedere has değil bu düşüncem kendi anne-babama ve hatta herkese karşı böyleyim

Herkes kendi değerini, kendi belirler
 

Ben kırk yaş üzeriyim.
Anneme de babama da bakarım. Asla göndermem huzurevine.
Gocunmadan bakarım.
Ama çocuklarımdan aynısın istemem.
Onlara yük olmak istemem.
Annemi babamı yük olarak görmediğim halde.
Benim annem de babanneme baktı yıllarca.
Babam da annanemin en küçük rahatsızlığında zorla alır getirirdi evim evim diye diretmesine rağmen annanem.
Hastalığında kucağında taşımıştır babam annanemi.
Böyle örneklerle büyüdük biz de.
Hem anneciğim hem babacığm annelerine ve babalarına çok çok iyi baktılar.
Annem çalışmıyor. Yardımcısı da vardı, kolaydı. Ama annem hep özenle ilgilendi onlarla..
Ama çocuklarımızın hayatı çok zor.
Muhtemelen hepsi çalışacaklar. Evdeki dinlenme zamanları, sosyal yaşamlarını kısıtlamak gibi geliyor bana onlarla birlikte yaşamak.
Uzaklaşmak değil bu.
Görmek isteyen evlat gelir orada da görür.
O yeştiştirdiğiniz evlada bağlı.
Gördüklerine..Önündeki örneklere..
 
Son düzenleme:
Ben bu sekılde olacaıgmı dusunmuyorum
Allah ızın verırse yakınlarda ev edınecegım
ben kaynanamda beraber oturmak ıstemedım
gelınımlede ıstemem onca sene calıs calıs sonra evındede rahat edeme ıstemem ama yakın olmak ısterım
zırt pırt gıdermıyım gelsınlermı bılemem ama oglum gelsın ısterım
ıse gıderken goreyım geldıgınde goreyım
 

aynı fıkırde deıglım
ben neden huzur evıne gıdeyım evımı yurdumu bırakıp
su bır gercektırkı her zaman cocuklar aıleye muhtac olmalı aıleler cocuklara olmamalı

benım cocugumdan hasta olunca baksın gıbı bır beklentım yok fakat onun ıcın yıllar yılı(bu sızın ıcın gecerlı olmayabılır) suanda 3.5 yasında ama onun hasrtıylede 3 sene gecırdım 6.5 senedır bır mucadele pesındeyım hersey bıtıp onu düzlüğe cıkardıgımda benı yarı yolda bırakmasını ıstemem
cok sey ıstemıyorum bence
 
bide şöyle bi problem var Türkiyede, mesela ben gelin olarak eşimin ailesine bakmak zorundayım, babamda bile bu vardı yani kendi ana babasına anneme baktırdı annemin annesi hasta olduğunda oğlu baksın dedi, adil olmak adına ben o zaman belli bi yaştan sonra kendi ailemi ve kv kp'i kendi yanıma alıcam, almazsam vicdansız mı olurum
 

Oğlu olmayan napsın peki
 
Oğlu olmayan napsın peki

aynen bunu demiştim babama misal amcamın iki kızı var nolcak demiştim gak guk cevabı aldım, bakmaya gelince erkek bakıyo diyolarda bakıp napıyo mesela yemek mi yapıyo yıkıyo mu ütü mü yapıyo gelin bakıyo adam sağda solda anama babama bakıyorum diye böbürleniyo
 

Bilmiyorum da
Eli ayağı tutuyosa herkes kendi evinde kalmalı bence
Ha çok mu yaşlandı
Dönüşümlü bakmalı evlatlar
Kızı, erkeği yok bu işin
Hatta kızı ile daha rahat ister gelindense bence

Bir kişiye sorumluluğu atmak saçma gelir bana her zaman
Yaşlıların bakımı o kadar kolay değil
Ayrıca çalışan insanlarız
O yüzden herkesin iyiliği adına, 3 evlat varsa mesela üçünde dönüşümlü kalınabilir
Ya da bu üç evlat bi bakıcı tutabilir
Sık sık ziyaret etmek kaydıyla
 
Mesela benim eşimin anneannesi 80 e yakın yaşlarda
3 kızı 1 oğlu var
Dede vefat ettiğinden, anneanne ve çocuklarına birer hisse düşmüş binadan

Oğluyla ve geliniyle yaşıyormuş
Oğlu da paragöz, bunu kafalamış
Hani Türk toplumunda erkek evlatlar genelde üstün tutulur ya, bu da o görüşte bi kadın zaten
Hissesini oğluna devretmiş
Bu durumda
Oğlunda 2 hisse, anneanne de 0, kızlarında 1 er..

Sonra şutlamış kadını, alt kata
Artık beraber yaşamıyorlar
Aynı bina da olmalarına rağmen oğluyla..

Kız diye ikinci plan gördüğü evlatlarından biri, kayınvalidem. Bir üst katında oturuyor, o bakıyor

Ha ama ben olsam derim
Hani erkek diye kayırıyordun, baksın madem oğlun diye

Diğer iki kız da semt farklı diye gezmeye geliyo
Olan kayınvalideme oluyo yani

Bence bu kadarı iyi niyet, hayırlı evlat filan değil
Kullanılmak, kullanılmayı seçmek..
 

aynen öyle nemişş
şimdi senin kv ve kpderine bakıp hayatını ıskalama durumun olsa
baban ne der
annenin yaptığı fedakarlıkları seninde eşinin ailesine yapmanı istermi ?

benim babada aynı seninki gibi ya, ama kendi yaşattıklarını benim yaşamamı istemez
ben onun canıyım annem el kızıydı ya nede olsa
 
Son düzenleme:

evet çok doğru bize özgü bu beklenti....benim kayınvalidemler de aynı şekilde düşünüyordu,yeni evlendiğimiz zamanlar babama gitmeme bozuluyorlardı...hep kendilerine gidelim başka kimseye gitmeyelim istiyorlardı...ki babam yalnız....

ve birgün teyzesi çok canımı sıktı....babana ne zamana kadar siz bakacaksınız gibi birşey dedi....biz dört kızız...bakmak dediği de gidip yemeğini falan yapıveriyoruz...çamaşır makinesinin düğmesine basıyoruz...bu yani....o kadar üzüldüm ki....bakabildiğimiz yere kadar dedim ama şimşek çaktı beynimde...bizim oğlan kardeşimiz yok diye babamızın yemeğini bile yapmamız batıyordu ne yazık....görüş aynı evet..oğlan bakar...oğlan sabahtan akşama kadar evde çünkü....babam bizleri rahatsız etmemek için gelip de hiçbirimizde kalmaz...ama onlar ölüyorlardı beraber yaşayamadık diye....
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…