Biz nolucaz yaşlanınca ya :(


Niye böyle karamsar düşünüyorsunuz ki benim 85 yaşında 5 çoçuğu olan annanem yalnız yaşıyor. Bu güne kadar hiç bir çocuğuna da rahatsızlık vermedi. Sorduğumuzda hayatından çok memnun hiç yalnız kalamıyorum ki diyor hatta. Sürekli çocukları gelinleri geliyor gidiyor arıyor soruyor.
Zaten çocukluk dönemi bittiğinde çocuğunuz bir birey oluyor. Okulu,işi, arkadaşları kendince bir hayatı oluyor. İnsanlar neden evlenmek istiyor? anlaşabildiği sevdiği biriyle kendi ailesini kurmak için.
Benim iki yıllık bir ilişkim var erkek arkadaşımla çok iyi anlaşıyoruz ve onu çok seviyorum ee haliyle evlenmek istiyoruz artık. Bende o da annelerimizle yaşıyoruz. hadi şimdi nerde kiminle yaşayacağız bir düşünün. o ben onun annesi benim annem aynı evde 3 kadın 1 adam birde çocuk eklense :) kimi o nu yer kimi bunu yemez kimi erken yatar kimi geç kalkar nasıl olcak yani. Siz bir anne olarak çocuğunuz onun karısı/kocası birde onların anne babasıyla bir yaşlılık hayal edebiliyor musunuz?
Kayınvalidemde sizin gibi düşünecekse sanırım kalbini çok kırmış olucaz allahım sen bize yardım et.
 
bunlar fazlasıyla hassas konular... Düşünmek yerine her aklımıza geldiğinde "hayırlısı" deyip geçmeliyiz. Yaradan ne olacağımızı bizden iyi biliyordur... Bizim için ve sevdiklerimiz için en hayırlı en güzel olanını yazmasını dilemek en doğrusu

Öte yandan sanırım kayınpeder kayınvalide konusunda ben farklı düşünüyorum.. Elbette belli bir yaştan sonra giriyorlar hayatımıza ama ben onlar bana bakmadı bu yaşa getirmedi diyemiyorum nedense... Çünkü eşime bakmışlar büyütmüşler ve onun gibi bir adamla evlenmeme vesileler... Eşim benim diğer yarımsa onu kendimden bildiysem ona ait olan şeyleri de öyle bilmeliyim diye düşünüyorum... Önceleri ben de farklı düşünüyordum ama onları tanıyıp özverilerini gördükçe eşime ve ondan dolayı bana verdikleri değeri fark ettikçe düşüncelerim değişmeye başladı...
Benim eşim ertesi gün tüm gece uyumayacağı halde gecenin yarısı babamı sırtında hastaneye taşımış bir adam... Onun eşi olarak aynı özveriyi ben de onun ailesi için hissediorum

Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin elbette ama sonucta hespi anne baba... Ve Allah katında sevabı da elbette ona göre olacaktır bakmak durumunda kalırsak... Herkese hayırlı yazılar yazılsın inşallah...
 

Kesinlikle hassas konular zaten herkes dediğin gibi özverili yaklaşsa doğruları buluyor :)
 
Oglu olmayanlarin o kadarcik da bir sansi yok sanirsam :)

Allah kimseye muhtac etmedin arkadasim. Annemin bir duasi vardir 2 gun yatak , 3. gunu toprak diye.

Herkes yerinde mutlu olsun, Allah saglik versin, kimseye muhtac etmesin. boylesi en guzeli.
 
Evladımdan fazla bir beklentim yok. Ben onu dünyaya getirdim, yemedim yedirdim, içmedim, içirdim oda bana yalşanınca aynısını yapacak diye düşünmüyorum. Sonuçta dünyaya getirirken gelmek istiyormusun diye sormadım, doğal olarak ta yaşlanınca bana baksın düşüncesi ile doğurmadım.

Allah kimseyi elden ayaktan düşürmesin, evladı da olsa kimseyi kimseye muhtaç etmesin inşallah.

Kızım sağlıklı, mutlu ve huzurlu olsun, ara ara ziyaretime gelsin, hatırımı sorsun yeter bana.

İlk evlendiğimizde eşimle tektik, yavrum evlenince de yine eşimle tek kalırız herhalde. Tabi Allah ömür verirse.
 
annemin bir sözü vardır : "Allah insanın bir elini diğer eline muhtaç etmesin."

herkesin hakkında Rabbim hayırlısını versin..
 
Bende çocuklarımdan birşey beklemiyorum. Zaten Rabbim onları hayırlısıyla büyütüp evlendirmeyi nasip etsin yeter. Bazen eşimle konuşuyoruz yaşlanınca huzurevine gideriz falan diye ama Rabbim bilir geleceğimizi, Benim kayınvalidem 3 ay öncesine kadar yanımda kalıyordu. Sonra bazı olaylardan sonra gitti düşmanımın evine yerleşti, benimle düşman oldu. Oysa yanımda kaldığı müddetçe Allah şahidimdir onu asla kırmadım. Bir dediğini iki etmedim. 2 yıla yakın birlikte oturduk bir kez sesimi yükseltmedim ama benden kötüsü yok şimdi bize haber gönderiyor onlarda evlatlarında bulsun diye. Eşime dedim ki üzülme keşke bizim evlatlarımızda bize o kadar baksa. Eğer bende yaşlanınca öyle huysuz olup çocuklarımın huzurunu bozacaksam huzurevine gitmeyi tercih ederim.
 
insanoğlu yalnız doğar yalnız ölür....
bu yüzden insan kendini buna alıştırmalı.
bende çok düşünüyorum bunu.
Allah nasip ederse evladım olacak.
herşeyden önce onu düzgün yetiştirmek hedefim.
yaşlanınca bi beklentim olur mu bilmiyorum ama şuan için yok gibi.
bir de...
kayınvalideme hep empatiyle yaklaşıyorum.
ona bazen kızdığımda,kızım ya da gelinimde bana böyle yapsa ne hissederim diye düşünüp,
hareketlerimi yumuşatıyorum haklıda olsam.
benim ne göreceğimi kim bilir?
hayatta ne ekerse onu biçiyor insan.
 

ilerde beni baksın diye çocuk sahibi olmak bana biraz ters geliyor.
doğaya bakın mesela.
aslanlar yavrularını büyütüyorlar ve o yavrular büyüyünce kendi ailelerini kurmak için ayrılıyorlar.
insanlardaki tek fark insanın vicdanının olması, gönül bağının olması.

bence evlatlar anne babalarını sık sık ziyaret edip onların sağlıklarıyla ilgilenmeli.
Ancak anne babalar da kendilerine emeklilik sonrası meşgaleler bulmalılar
evde oturup sürekli kızım gelmedi, oğlum aramadı diye bunalımlara girmemeliler.
yaşlılıkta da yapılacak bir sürü işler, hobiler var.
bence anne babalar evlatlarına böyle bağımlılık derecesinde düşkün olmamalı, onların da aileleri olacağını kabul etmeliler.

Not:İleride kendi çocuklarımı üniversitede ve sonrasında yalnız yaşamaya ve hayatı öğrenmeye teşvik etmeyi düşünüyorum.
 
Bizim toplumumuzun çoğunluğunun yaptığı bir şey var çocukları kendine bağımlı yetiştirmek..
Çocuklar da bir birey .herkesin de ona göre kişiliği vardır.
Markete evladını göndermeyen insanlar var.Farklı bir ilçeye tek başına gidemeyen kendi işini göremeyen çocuklar var.
Anne-baba ne kadar kontrol edebilir ki .? böyle yaparak çocuklara kötülük yapılıyor bana kalırsa..
Sürekli koruyup kollanan çocuk ileride hayatla yüzyüze geldiğinde attan eşeğe binmiş gibi oluyor.
Bu hayatın ölümü var ,hastalığı var vs...
Farklı şehir de üniversite okuyamayan bireyler var ailesi göndermedi diye.
Başka ülkelere baktığımızda ortaöğretim çocuğunu ya da üniversiteyi ülkemizde okuyan yabancıları görünce"helal olsun,ne cesaret" deniyor.

herşeyin dozu olmalı.
 
bende hep bunu düşünürüm yalnız kalmaktan çok korkarım.bazen keşke eşimle aynı anda ölsek derim ama o zamanda evladımız ne yapar....
ben kayınvalidemle aynı binada oturuyorum bende isterim ki bende evladımla aynı binada olayım. torunumla vakit geçireyim. herşeyin hayırlısı artık...
 
Insanoglu ne kadar bencil...
Lafim geneldir, kimseye degil bu arada.
Surda gelin olunca kayinvalide, kayinpeder istemeyen insanlar, kendileri kayinvalide olunca tamamen degisip, "ee yalniz mi kalcaz, cocuklarimizi goremeyecek miyiz" diye hayiflaniyor... Cok ilginc. Madem o kadar ileriyi dusunebiliyorsunuz, su anki kayinvalideniz icin empati yapin. Sadece kendiniz icin degil, onun icin de dusunun boyle seyleri.

Ikinci olarak, ne ekersek onu bicecegiz. Ben de herkes insallah kendi gibi bir gelin e ve kayinvalideye denk gelsin diye umuyorum. Buna kendim de dahil. Iyiye iyi, kotuye kotu, esitlik olsun. Herkes birbirinin iyi kotu hakkindan gelsin. :)
 
Konu sahibi gelip tekrar yazmamış, kendi ne yapıyor acaba?

50 li yaşlarını süren ailesi ve eşinin ailesini yanına alıp kabile hayatı mı yaşıyorlar acaba? merak ettim... :26:
 

çünkü bağlılık ile bağımlılığı birbirine karıştıran bir toplumuz ne yazık kı.. çocuğun arkamızdan "annee" diye ağlamasıyla gurur duyuyor, ağlamadığı zaman buraya konu açıp, depresyona girecek kadar kahroluyoruz.. başka milletlerin annelik anlayışını her seferinde eleştiriyoruz, ama kendi anneliğimizi gözden geçirmeyi "hakaret" olarak görüyoruz..

çocuklar geleceğimizin yatırımı değil sevgili konu sahibi.. haftada birkaç sefer mi göreceğiz demişsiniz, belki o kadar bile göremeyeceksiniz.. belki sadece haftasonları gelebilecekler, belki başka ülkede yaşayıp yılda birkaç sefer gelecekler.. teknoloji bunun için var, kendinizi bu konuda geliştirirseniz yalnız da hissetmezsiniz.. artık herkes bir internet kadar uzağınızda..
ayrıca neden kendinizi evlatlarınıza bu kadar bağlıyorsunuz ki? 50 yaş, dünyadan el-etek çekmek için çok çok erken.. ne güzel gidin eşinizle dünyayı gezin, yeni yerler/ insanlar tanıyın.. çeşitli hobiler edinin.. yeni bir dil öğrenin.. o yaştan sonra yapacak, tadını çıkaracak o kadar çok şey var ki..
 

Henüz anne olmadım. Nasıl bir şey bilmiyorum ama o kadar emekten sonra insan elbette evladını ister.

Ben bu konuyu eşimle konuştum. Ailelerimize karşı her daim evlatlığımızı yapmalıyız, ebeveynlerden birisi yalnız kalırsa başımın üstünde yeri var dedim.

Ama anne ve baba sağlıklı ve birlikteyseler bence gençleri kendi haline bırakmak lazım. Ben anne olsam ve çocuğum bu şekilde davransa saygı duyardım diye düşünüyorum...
 
Evlat yetistirmek buyutmek gercekten yillarca bitmeyen emektir.....
gencliginin en guzel yillarini annelegi adayip herfirsatta kendini ikinci plana atiyorsun......
bazi yorumlari okudukca uzuluyorum.....
ya insan oglunun evine gidemicekte ne yapacak.....
benim 2 oglum var evlenince ikisininde kendi sorumlulugu evi olmasini isterim.....
asla istemem bizim yuzumuzden sorun ciksin....
bir anne oglunu severse gelinini kizi gibi gorur....
gelin k.v sevmese bile esinin annesi oldugu icin saygi duymali....
eger ciddi anlamda problem varsa insan yuvasini korumali....
Allah kimseyi evlatlarina muhtac etmesin.....
allahtan hep dilegim yarabbim evlatlarimiza muhtac etme....
onlarin acisinida bize gosterme(amin).....
 
Kızışmış burası, dün duygusal bi anımda başlığı açtım.. öncelikle şunu belirteyim evladı bana bakacak olarak görmüyorum öyle de bişey demedim, benim bahsettiğim uzaklaşma, sevgi, ilgi.. bahsettiğim duygular bunlardı... beklentilik yük olmak deildi kastettiğim...
ayrıca 50 yaşından itibaren onlarla yaşayayım gibi bir sonuca nereden vardınız onu anlayamadım... ben 50 yaşında bile her gün biyerleri ağrıyo, 70 80 90 düşünemiyorum anlamında söyledim....

bilmiyorum ben dün çok duygusaldım böyle hissettim yazdım. bi çok insanın neden abartı tepkiler verdiğini anlamıyorum demiycem anlıyorum.. hep böyle olur zaten eleştirmek kınamak duyguları rencide etmek... aşırı hoşgörüsüzlükten kaynaklanıyor. anlıyorum hayat şartları herkesi zaman zaman böyle saldırgan yapıyor. insanlık hali olağan karşılıyorum...

Bikaç arkadaşımızda benim kayınvalidem bendemi kalıyor diye düşünmüş.. Allah zorluk vermesin yalnız bırakmasın annem içinde kayınvalidem içinde yalnız mutsuz olucaklarsa buyursunlar evlatlarıyız el değil... mutsuz hergün ağlayarak evlerinde yalnız kalacaklarına bende kalsınlar... ben gireceğim sevaba, hoş edeceğim gönle bakarım bir imaları yeter bunun için... benim düşüncem budur
 
samyelipoyraz .!.:
yorumları okuyunca huzur evlerine rağbeti daha iyi anlıyorum.
Genişletmek için tıkla...

Demişsiniz ki;

"canınız ciğeriniz evlatlarınız el gibi nadiren sizinle görüşücek,yanında bile istemeyecek ev ev üstüne olmaz diyerek...
ya bi gariplik var bu durumda sanki... ki 50 yaş bile olsa vücut rahatsızlıklarının başaldığı yaştır, her gün biyerleri ağrıyo o yaşlardaki insanları o yaşlarda biz napıcaz yalnız mı geçiricez geri kalan ömrümüzü. haftanın bikaç günü -o da en iyi ihtimalle- görürüz evlatlarımızı "

Açıkladınız ama ben hala bana göre garip düşündüğünüzü düşünüyorum.Mesela ilk kırmızı ile belirttiğim cümleniz ve 50 yaş vurgunuz ister istemez yaşlılık belirtisi olur olmaz çocuğunuzun evine taşınmak istiyo gibi çağrışım yapmıştı bende ki elden ayaktan düşmeden evet malesef ki ev ev üstüne olmuyo çünkü her ne kadar biri sizin evladınız da olsa kendi çorbasını kendi kaynatabilecek kıvamdaki bi'insanın evlerindeki varlığı çocuğunuzun eşine huzursuzluk olarak dönecek.

Bir diğer cümleniz "haftanın bi'kaç günü" siz nasıl olmasını bekliyosunuz mesela? Hergün mü? Siz cidden her gün gidiyo musunuz annenize, kayınvalidenize? Pardon soru yanlış oldu daha doğrusu gidebiliyo musunuz işten, güçten, evinizden, çocuğunuzdan fırsat bulup? Artık kendine ait çekirdek ailesini oluşturmuş işine gücüne giden bi'insandan (bu sizin evladınız olsa dahi) haftanın 7 günü sizde olmasını beklemeniz sizi hüsrana uğratır. Ben üniversitedeyken okulun ilk iki yılı ailemden ayrı yurttaydım ve her gün arayacak fırsatım olmazdı sınavdı oydu buydu bu beni düşüncesiz evlat mı yaptı bilemiyorum.

Huzur evine giderim diyenler de zaten annemi huzurevine gönderirim demekten çok "ben" evladımın evine gitmem demektelerdi ya da ben mi öyle anladım:44:Yani demem o ki çok uç noktalarda evet ev ev üstüne olabilir ama zorundalıklar dışında beklenmemeli yoksa burda "ay sakın kayınvalidenle oturma" demezdi çoğunluk. Zira çoğu kişinin 28 civarı evlendiğini düşünürsek kayınvalideler de artık yaşlı denilecek yaştalar. Sizin görüşünüze göre herkesin annesiyle ve kayınvalidesiyle oturması lazım.
 
Bazen dusunuruz sadece. Oyle garip gelen bj durumu dusunuruz. uygulamaz isteriz diye bisey yok sadce dusunuruz. Duygusal bir animda dusundum. Hepsi bu. Dunya duzeni degissin.diye bi istegim yok. Bana.bu durumda o durumda garip geliyo
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
  • Kilitli
Annemle sorunlu ilişkimiz
Yorumlar
6
Görüntüleme
1K
Prenses bella
K
SOME KAYNANA PROBLEMSSS...
3 4 5
Yorumlar
91
Görüntüleme
8K
En buyuk kk
Annemle ilgili lütfen yardım edin
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
5K
Mochamocha
Eşimin ailesi ile kültür çatışması...
10 11 12
Yorumlar
237
Görüntüleme
21K
Shinsegii
Tüp Bebek Sürecim
14 15 16
Yorumlar
317
Görüntüleme
99K
nursenel
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…