Biz nolucaz yaşlanınca ya :(


konunun merkezi çocukların ailelerine bakması sanki ailelerin yaşlılık döneminde... bunu ele alırsak bizim asırlık kvalideleri çok görmemek lazım demek.bizim kvalideler "işte okuttuk, büyüttük bu günler için, bize baksınlar diye" yani böyle bir kavram yok.mantalite belki ana fikir olarak doğru ama dile getiriş şekli yanlış. birbirine saygı ve sevgiyle bağlanan aile bağları kurmak önemli. bu durumda zaten çocuklar anne babalarını yalnız bırakmazlar. ama ben çocuğum bana baksın diye doğurmadım ya da o mantıkla büyütmüyorum. eğer öyle bir düşüncen varsa bence sen de kendi kvaliden ve annenlere bak da çocuklar da sana baksın. etme bulma dünyası sonuçta.
 
Ben kendi adıma yaşlılık planımı şöyle yaptım, Allah izin verir de emekli olmayı başarırsam çocuklarımda yerlerine yerleştiklerinde turlara katılıp gezeceğim bol bol, pembe bastonumu da alırım yanıma arkadaş olarak... Kendime bakamayacak hale geldiğimde de maaşımı ya yatılı evde bir kadına vereceğim ya da huzur evine yerleşeceğim :) Kimseye yük olmak istemem... Tabi Hak bize o günleri gösterirse.. :)
 
Ben tedavı goruyordum tup bebek bı turlu hamıle kalamıyordum 2. denememden sonra sonucu ogrenır ogrenmez kadıkoye gıtmek ıstedım vapurla
yanımdada bır arkadasım vardı onunda senelerdır cocugu olmuyordu fakat o hamıle kalıyor doguramıyordu ya gelısmıyor yada kalbı duruyordu bana demıstıkı
bu yolda sakın sabrını yıtırme en cok ona ıhtıyacın olacak demişti
bende ona ben artık dayanamıyorum acaba gözleri bana benzeyen bir cocugum olmayacakmı demiştim
bana demiştiki boşver be cute hangımızın anamıza babamıza hayrı var ne ıyılıgımız dokunuyor ısımızden gucumuzden hasta olmadıkları surece onemlı bıle tutmuyoruz demıstı

benım ondan bır beklentım yok demıstım

fakat yanılmısım

bu arkadasımın hala bebegı olmadı buarada ınsallah Allah onada nasıp eder
 
anne ve babama bakarım onlar beni bu yaşlara getirmişler üstümde emekleri çok.amaaa kv me bakma gibi mecburiyetim yok.dinimizdede gelinler ve damatlar bakmak mecburiyetinde değil ama vicdan için bakabilirler.benim kv bana o kadar çok yaptı ki içimden gelmez ona bakmak ALLAH yinede düşürmesin kimseye muhtaç etmesin onuda vicdanım ozaman bana ne der bilmiyorum.evlatlarıma gelince bilmiyorum bakarlarmı beni tekbaşıma ortalarda bırakırlarmı onu zaman gösterecek.hangi şartlarda olacağız o yaşa gelebilecekmiyim ALLAH bilir.bakmasalarda canları sağolsun onlara birşey olsa yine benim içim yanar.ne yapalım ALLAH herşeyin hayırlısını versin kimseyi elden koldan düşürmesin kimseyede muhtaş etmesin.
 
Biz çok iç içe olmayı sevmeyen bir aileyiz, etrafımızda çok aile büyüğü ve akrabamız da yok ama Muhtaç olurlarsa Benim anne ve babama bakarım, hernekadar onlar istemese de , rahat edemeyiz dese de , eski aile yapısına göre yetişmişler, annem dedeme ve ananeme baktı ölüm döşeğindeyken, altlarını temizledi ve huzur evini onlar benim gördüğüm gözle göremezler, o yüzden bakarım ve gocunmam. Kayınvalidem yabancı olmasına rağmen " yaşlanınca oğlum beni huzur evine gönderecek diye korkuyorum " dedi bana geçenlerde ve tek evladı var, ilk evlendiğimiz yıllarda çok güveniyordu ona ve " benim sigortam benim oğlum" diyordu. Ona bakmayı tercih etmem mesela, pek hoşlanmıyorum ve sinir bozucu bir kadın , eşim ileri de ona bakacak bir kadın tutacağını söylüyor, yakınımızda bir ev tutup. Ama maddi şartlar değişirse, tabi ki ortada bırakmam, vicdanım el vermez, bu durumdan hoşlanmasam da , hislerimi belli etmeden bakarım.
Ama eşim ve ben huzurevini yalnızlar yurdu yada acınacak biryer olarak görmüyoruz. Kendimiz için tercih edeceğimiz yer kesinlikle orası.doğum yaptığım zaman , özel ihtiyaç ve temizliklerimi hasta bakıcıların yapmasını tercih etmiştim , annem yanımda olmasına rağmen. Çünkü bu onların işi ve bunun için para alıyorlar, karşılarında mahçup olmama, ezilip büzülmeme gerek yok, yaşlılıkta da aynı şey geçerli, evlat, gelin, damada muhtaç olacağıma , paramla gider paşalar gibi bakılırım.
 
AdAm_OLaCaK_KIZ .!.:
ben huzurevi demedim ki, eli ayağı tutuyosa kişi kendi evindede kalabilir yani, o kadar yaşamayız bile belki, bide konu sahibi 50 yaş falan demiş benim kv 53 yaşında istemem yani gelsin benimle yaşasın
Genişletmek için tıkla...

Bende onu demeye çalışıyorum diyorsunuz ki elim ayağım tutmazsa yaşamıyım zaten ama bunu biz değil Allah belirliyor kaç yaşına kadar yaşayacağımızı. 50 yaşında tabii ki gelip kalmasın kendi evi yeri var tek başına da yaşar eşi olmasa da ama ben 70-80 yaşlarından sözediyorum benim kaynanam 75 yaşında gidip bir çorba yapamıyor kadın var evde. Diyelim ki işte yaşadınız hep yaşamcakmış, elinizin ayağınız tutmayacak duruma gelmeyecekmiş gibi konuşuluyor evladının mı bakması yeğdir onda mı daha rahat edersiniz parayla tuttuğunuz biriyle mi ya da huzurevinde mi yani eşiniz yok kimse yok huzurevi olmazsa çocuk istemezse ne yapacaksınız tek başınıza. Ha bende çocuğumu bana baksın diye doğurmam o ayrı kendine kalmış bir şey istenmediğimi ima bile etseler, bir tek söz deseler asla kalmam ama ben yapmam bırakmam diyorum vicdanım el vermez. Bana bakacak, büyütecek, insan içine çıkarak, ben konuşmayı, yürümeyi bilmezsek herşeyi yoktan öğretecek her anımda yanımda olacak ama ben onu yaşlanınca atıcam bu bana göre değil kaynanam içinde geçerli bu. Hiç kimse huzurevine yerleşmeyi istemez annemde diyor hep filancanın çocuğu huzurevine bırakmış ne evlatlar var diye. Sizin görüşünüz farklı olabilir annenizi babanızı bırakabilirsiniz daha iyi bakılacağını düşünebilirsiniz ama iş bakılmak değil herkes bir şekilde bakılır. İlgi, bir arada olmak onun huzuru başka.
 

senin yazdıklarına cevaben bişeyler yazdığımda kendimi çok vicdansız hissediyorum valla, ama öyle biri değilim, bırakalım zaman göstersin şimdiden bu telaşları düşmenin alemi yok yarınımızın garantisi yok çünkü, şüphesiz herkes ne ekerse onu biçer, bizim bi yaşlı komşu teyzemiz vardı yaşlı ama dinç osmanlı bi kadın bigün gelini buna laf arasında hani olurda elden ayaktan düşersen sana ben bakamam demiş, 3-5 ay sonra gelini rahim kanseri oldu ağır ameliyatlar geçirdi bu teyze gelinine baktı, demem o ki kimin kimin eline kalacağı da meçhul
 

Aynen öyle kimin kimin elina bakacağı belli olmaz zaten içinden gelmeyerek, sırf başkaları ne der diye bakacak insan bakmasın halin tavrından zaten anlarsın gelin neyse de kendi oğlun kızın of dese o evde duramazsın insan eti ağırdır ben bakarım ama kendime zorla baktırtmam herkesin görüşü farklıdır sen anlaşamazsın aynı çatı altında olamazsın istemezsin belki bu atmakta değildir gidersin sık sık görürsün filan. Benim özendiğim böyle büyük aile olarak gerçekten candan olarak çocukların ailelerini fazlalık görmediği yıllar. Büyük ailelere özenirim çünkü annem babam ayrıldı, anneanne dede erken vefat etti babaannem ben 5 yaşındayken vefat etmiş vs. Yaşlı bastonlu nineler görünce özenirim derim benim büyüklerim neden bu zamana gelemedi de ben onlara bir tas çorba yapamadım. Ama ben böyleyim diye asla çocuğumdan bunu bekleme hakkım yok parama geçer sözüm kadın alır baktırırım. Anneannem dedem pırlnta gibilerdi ama gelinlerden çok çektiler kendim görüyordum aman annene söyleme derlerdi bana annem duysa döverdi bile onları. Köye giderdik yazın. Gelininin 4 çocuğuna da anneannem baktı aynı arsada oturuyorlardı ordaa karı koca çocular yedi içti anneannem süper biriydi. Bir gün dayım geliyor akşam işe gidecek. Anneannem diyor ki gel oğlum yemek hazır yemek ye, yengem yok o arada yengem geliyor görüyor kocası yemek yiyor vay o neden çağırılmamış diye neler diyor. sen benim elime düşeceksin gösterip vermicem yemeği sana diyor. Anneannem Allah düşürmez inşallah demişti. Neyse velhasıl gittiğimiz bir yaz anneannem hastalandı yatağa düştü yengem bir tas çorba getirmedi küçük dayım aradı İstanbuldan hasta olduğunu duyunca geldi bizi ve anneannemi aldı 2 hafta tahliller filan yapıldı 2 hafta sonunda anneannem vefat etti İstanbulda yani o gelinin eline kalmadı. Meğer tüm vücudunu iltihap kaplamış hiç rahatsızlığnı söylemezdi. Ondan hasıl ben bakarım dedim asla size vicdansız demek gibi bir niyetim yoktu yani.
 

kendi anne babam yük olmaz ama ne bileyim yaa kv kp bilemiyorum, şimdi bol keseden bakarım ederim diyemiyorum ama vicdan da var tabi, çok hassas bi konu, annem 2 ay hastanede yattı başında bekledim yıkadımda tırnaklarını da kestim saçlarını taradım asla gocunmam ama bi kv anne gibi olur mu, yapamam desem kötü bi insan mı olurum :26:
 

bence olmaz, annemin herşeyine kurban olurum. anne gibi bakılmaz yaa
 

ama canım o da senin eşinin ailesi yani eşine bakmışlar büyütmüşler eşinde evlat olarak ana babasına bakmak isteyebilir ama sen istemediğin için yapamayabilir tabii kızı varsa başka ona düşer bu ama dönüşümlü de olması lazım eğer huzurevine gitmek istemiyorsa. Ben eşimin bana iyiliklerinden, kendi ailemi ailesi görmesinden hiç kendi ailesinden ayırmamasında mütevellit yaparım benim aileme saygı göster sev ama ben senin ailene yapmam bu evlilikte bana göre hoş değil. Sen tek kızsın diyelim bir de gelin var bakmak istemiyor annene sende aldın eve getirdin eşine göre de senin annen onun kaynanası sonuçta ve ben kaynana bakamam istemem dedi gücüne gitmez mi. Yani hep kadınlara göre erkeğin annesi kaynana ama bizim annemizde kocamıza göre kaynana. Hem tüm yük sende olsa erkek kardeşin ve eşi hiç annenle ilgilenmese sen neden hep ben o evladı değil mi demez misin yani farklı açılar göstermeye çalışıyorum sadece. Yoksa asla sizi suçladığım yok elbette kendi annen gibi olmaz ama şartlar ne gösterir bilinmez.
 

ama işte eşimin ailesi ben evlenmişim 26 yaşında 26 sene sonra hayatıma girmişler kendi annem babam gibi göremem ki, eşimede asla demem bakma etme diye, açmaz o zaten nasıl olacak o zaman ben hem kendi ailemi hem kv kp'i yanıma alıcam herkese yetmeye çalışıcam başka yolu yok bunun
 

Bilemeyceğim de
Sen kötüysen bende kötüyüm demektir

Mümkün olduğunca yardımcı olmaya çalışırım ama annem gibi de olamaz tabi ki
Anne gibi görsem anne derim zaten
O eşimin annesi, annem yaşında vs ama benim annem değil
Beni o doğurmadı, büyütmedi vs....

İkisi aynı, ikisine de güllük gülistanlık bakarım dersem yalan söylemiş olurum açıkçası
 
Bende bu konuda babam için endişeleniyorum. 58 yaşında, kalp ve diyabet hastası annemin ölümünden sonra birden çöktü zaten, bir söylediğimizi bir kerede anlamamaya başladı mesela, genelde herşeyi 2 kez tekrarlarız. Annemle onlar noktayla virgül gibi, hiç ayrılmazdılar. İlaçlarını annem verir, herşeyi ile annem ilgilenirdi. Şimdi biz tabiki, babam hep der kızlarım iyi ki var diye, ben evlenirsem, kız kardeşim evlenirse ne olur çok merak ediyorum? :26:

Ben gelmem, damat bana şöyle baksa ben hemen terkederim orayı diyor, çokta gururlu. Ama dil ne kadar böyle dese de yalnızlık korkusu hakim, o kadar çok seviyor ki insanı, muhabbeti 2 saat yalnız kalsın dünya başına yıkılmış gibi oluyor. Allah elden ayaktan düşürmesin inşallah, hep diyorum aynı ev olmasa, kabul etmese bile aynı sokak, aynı apartman olur inşallah diye. İçim böyle bir nebze daha rahat olur.
 
konu sahibi arkadaşım hiç bişi düşünmeden paşa paşa huzur evine gideriz bu dünya ya yalnız geldik yalnız gidicez varsın evletlarımızın huzuru yerinde olsun diyip katlanıcaz şahsen benim düşüncem bu hem emekli maaşı olduktan sonra özellikle izmirde çok lüks huzur evleri var nerde yaşıyorsunuz bilmiyorum ama huzur evlerinin hepsinde hayat ( dayak vs) filmlerde gösterildiği gibi değil. yaşlılar ah dese hemşireleri başında oluyor gezmeye çıkarıyorlar turlar eğlenceler düzeliyorlar. tabi birde evlatlar görmeye gelmezse hasret içinde kalmakta var ama başta söylediğim gibi mutlu olsunlar yeter...
 

çekirge cnm sana %100 katılıyorum nasıl kendi öz kızları gibi olamıyorsak onlarda bizim kendi annelerimiz gibi olamayacak hiçbir zaman. ben çok düşündüm kv ile yaşamayı ama eşim fark etti olmayacağını istemedi annesini ben ağzımı açıp tek kelime etmemiştim hatta kalırım yaşarım demiştim... ama hastalandıklarında nasıl olur bilmiyorum ben annemi kanserden kaybettim son zamanlarında bilinçsizdi altına kaçırıyordu altınıda temizledim helal hoş olsun kv mede yaparım ama dediğin gibi kendi öz annen gibi olmaz
 
şuan bizler nasıl kv kızıyorsak
onların durumuna düşmemek için yani evladımın huzurununu bozmamak için
kimsenin hayatına müdahele etmek gibi niyetim yok
kızım kocasıyla
oglum olursa oda karısıyla mutlu olsunlar
ben gerekirse huzur evinde de kalırım sorun degil
yeterki benim yüzümden mutsuz olmasınlar sorun yaşamasınlar
gençlik günleri bidaha gelmeyecek nasılsa
 

Şimdi doğruya doğru
24 yaşımda evlendim, 2 yıllık evliyim

2 yıl tanıdığım eşimin annesi ile beni bu yaşa getiren annemi nasıl aynı kefeye koyabilirim ki ?
Aynı zaman da ben zaten görümcemle de kendimi kıyaslamam, o O'nun kızı ben 2 yıllık geliniyim der geçerim
Bi haksızlık varsa da eşim alınmalı, onun annesi sonuçta

Ben tek bu anlamda değil zaten
Rastlayanlar vardır
Hamile kalırsam bana annem baksın diyorum, kayınvalidem gelebilir ziyaret edebilir ama
O bana bakarsa ben rahatsız olurum, zahmet etmesin diye su bile isteyemem belki mizacım böyle
Ama annem beni bu yaşa getiren insan, her türlü nazım geçer
Anlatabilmişimdir umarım

Yoksa tabi ki yaşlılık ta hastalık ta hepimiz için var
Ve ben bakmam demiyorum, gerek kendi anneme gerek kayınvalideme bakarım ama tüm evlatlar dönüşümlü bakmalı
Sadece bir kişiye yıkılması saçma gelir bana
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
  • Kilitli
Annemle sorunlu ilişkimiz
Yorumlar
6
Görüntüleme
1K
Prenses bella
K
SOME KAYNANA PROBLEMSSS...
3 4 5
Yorumlar
91
Görüntüleme
8K
En buyuk kk
Annemle ilgili lütfen yardım edin
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
5K
Mochamocha
Eşimin ailesi ile kültür çatışması...
10 11 12
Yorumlar
237
Görüntüleme
21K
Shinsegii
Tüp Bebek Sürecim
14 15 16
Yorumlar
317
Görüntüleme
99K
nursenel
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…