inşallah cumaya kadar sizlere güzel haberi veririm şu an çatlıyorum bi test alıp tekrar denemek için ama yine negatif çıkarsa evde bağırıcam artık bide bıktım teste verdiğim paradan.. en temizi yarın gidip kan testi yaptırmak.. :18:
boşver, o kadar sık evde test yapıyorsan, bi süre yapma bence de :)
dediğin gibi, en temizi gidip bi kan testi yaptırıvermek...
allah yardımcın olsun, umuyorum meleğin göbüşündedir.
haklısın canım ama o negatifi görünce çalışma yapasım bile gelmiyor. soğuyorum valla
moralim çöküyor resmen hep olumsuz düşünmekten kendimi alamıyorum. aklımdan atmaya çalışıom ama olmuyooo nasıl rahatlarım bilmiyorum
nasıl rahatlarsın?
atarsın kendini dışarılara, azıcık yürüyüş yaparsın.. akşamları süper yemekler yapmak için araştırmalar yaparsın... kendine bakım günleri ayarlarsın.. (bugün cilt bakım günüm, bugün saç bakım günüm, bugün tırnak bakım günüm, bugün kaş-bıyık günüm.. gibi gibi).... eşinle veya arkadaşlarınla, günlük güncel saçmalıklardan bahsedersin sürekli.. bir iki dizi film bulursun kendine, internetten indirip hergün seyredersein... bi hobi edinirsin, bence en keyiflisi ahşap boyama mesela... ben öyle yapıyordum eskiden...
gibi gibi bisürü yöntemle, kafanı başka noktalara kanalize edersin. :))
selamm kıslarr nasılsın bakayım güzel anne adayları bacişlerimmm
günaydıınn.. naber hayalet?
herkese günaydın canlarrr umarım hepiniz iyisinizdir , işlerim yoğun malesef ki havaların ısınmasıyla yoğunluk arttı...herkes kendine iyi baksın...
merhaba tülincim, nasılsın şekercim? bebiş nasıl? keyfi yerindedir şimdi göbüşte.. ohhh yayıl bakalım sıpa seni :) az daha büyüyünce bakalım ne türküler söyleyeceksin annene :)) ''oooo yerim çok dar.. oooo canım çok sıkıldı... oooo'' :)) nasıldı bu rober hatemo şarkısı yahu :) begüm'ün şarkısıydı bu... 6. aydan sonra gibiydi galiba, her duyduğunda oynuyordu içerde, hala daha seviyor sıpam :)
canım, senin kadar tecrübeli değilim elbette ama bir kadın olarak bildiğim şey şu, eğer kendini hazır hissetmiyorsan buna kalkışmamalısın. sonra çocuk olduğunda dönüşü yok çünkü :) ve senin sağlığın herşeyden önemli, çocuğun ve eşin senin sorumluluğunda. ve tabii güzel kızını da kardeşsiz bırakmaaa :))
hobaaa her türlü karar omuzlarında yani :)) şaka bi yana, eğer yaşın müsaitse hazır olmadan olmaz canım. nacizane fikrim :)
biz bayanlara derler ya, ne kadar ince hesap yapıyorsunuz işte ne biliyim planlama konusunda biraz oluruna bırakın falan, ama düşününce her şey bizim yönetimimizde, sonra işler olumsuz olmaya gidince noluyo? yuvayı dişi kuş yapardı noldu?, oluyo :)) hakkımızda hayırlısı olsun canım.
aynen öyle... bin çeşit düşünce dolanıyor valla kafamda.
hem diyorum kızıma bi kardeş lazım. şansımı sonuna kadar zorlamam lazım... elimden geleni yapıp, onu yalnız bırakmamaya çalışmam lazım...
hem diyorum, ben benden gidersem, minik kuzum ne olur? sağlığım bozulursa, yavruma da eşime de kim bakar? bana kim bakar?
hem diyorum, artık vaktidir.. taşındım tamam, yerleştim tamam, her şey yolunda tamam... artık bi bahanem kalmadı..
hem diyorum, ya yeniden zorluklar olursa (olacak tabiki), ben o zorluklarla mücadele edemezsem, eniden düşürürsem.... hiç şansım kalmayacak ondan sonra bi daha.. acaba daha mı beklesem de, iyice bi oturtsam bünyemi..
of valla deryaf, bildiğin gibi değil. çok zor işler bu işler.
ilk kez hamiş kalmaya çalışan arkadaşların işleri çok daha kolay, ama bunun farkında değiller :)) 'hazırım, yapıcam' dediler, hayırlısıyla bekliyorlar doğru zamanın gelmesini.
ben bir de, acaba hazır mıyım? acaba ev halkı olarak olası sonuçlara hazır mıyız? vücudum kaldırabilecek mi acaba yeniden? daha nereye kadar böyle üzülmek var acaba kaderde? falan falan diye beynimi yiyorum... bi taraftan da, 'ya olmazsa, ya başaramazsam, y begüme bi kardeş veremezsem..' diye diye.. içim içimi bitiriyor. anlatamıyorum da... kimse de anlayamaz zaten bu kadar sorunlu bi tipin sorunlarını :)