Allah bağışlasın, maşallah
Allah bağışlasın, maşallahCanım bende de aynı sorun oldu 2.5 yıl hamile kalamadım bir kimyasalım vardı doktorum sevindi hamile kalabiliyorum diye sonrasında tüp bebekle evladıma kavuştum inşallah senin de öyle olacaktır inanıyorum ben. Her gün 7 kere ayetel kürsi okumanı da tavsiye ederim ve her gün avokado yemeni yumurta kaliteni arttırıyor bende baya farketmişti. Sakin kalmaya çalış üzülmemeye çalış kafana takınca olmuyor şimdi doğal yolla ikinci çocuğuma hamileyim çok şükür
Merhabalar, aynı duyguları yaşamış bir ablan olarak yazmak istedim.Allah bağışlasın, maşallahHamilelerin duası double biliyorsunuz sizden bol bol dua bekleriz rabbim hayırla sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin içimden de kız bebek geçti bu arada sanki kızınız olacak
Birde pgt önerilmedi yazmışsınız, bunuda kendi durumumla örnek vereyim bizde ilk 4 yıl çok dr gezdik bi çare bulunamadı miyom vardı ama rahim içinde değildi engel değil dediler 2 negatif tüp bir negatif aşılama yaşadım, sonra bilinen büyük bir merkeze gittim orada bana ilk çekildiğim rahim filmine bakarak tüplerin normal değil dedi ve tekrar hsg istedi ultrasonda da tüplerimde hidrosalpenksi gördü dünyam başıma yıkıldı azıcıkta olsa normal yoldan gebe kalma ihtimalim vardı diye biliyordum çok üzüldüm ama hemen kendimi toparlayıp tekrar hsg çekildim ilk hsg raporu yanlış yazılmış dr yanlış yorumlayıp normal yazmış gittiğim her drda şansa hep raporu okumuş filme bakanda anlayamamış vs. Neyse ameliyat oldum miyom ve tüplerimden biri alındı 3 ay sonraki koltrolde diğer tüpümde sıkıntılı çıktı tekrardan çekildiğim hsgde o da alındı gözümü kararttım olumsuz olan hiç bi şeyi gözüm görmüyordu ameliyat öncesi opu oldum embriyoları dondurduk ısrarla pgt istedim yaşınız genç gerek yok dedi dr peki dedik içime çok sinmesede... 3 ay sonra ilk transferimi oldum 5aa kalitedeydi tutundu dünyalar bizim oldu çok mide bulantısı yaşadım öyle böyle değil 11. Hafta kontrolde kalp atışı durdu kahroldum hayatımda böyle acı yaşamamıştım doktorumu aradım hemen kürtaj olduğum için hemen parçayı genetiğe yolla dedi sebebini bilelim ah akıllı kafalar baştan aklınız neredeydi? Gönderdim bir pgt parasına hemde ve sonuç 45 x turner sendromu çıktı, tekrar toparlanıp transfer aşamasına geldim bu sefer yine ben pgt olsun dedim dondurulmuşlardan çözdürülüp gerek yok dedi dr yine ama içim içim içimi yiyo mantık çerçevesinde onda bozukluk varsa bunda olmadığının garantisi var mı diye sordum hep kendi kendime ama yok dr ısrarla pgt gerekmez dedi eşimde gerek yoksa zorlamayalım dedi çözdürünce parça alıncada bozulma ihtimaline karşı. Tekrardan pgtsiz transfer oldum yine tutundu ve doğum yaptım kızım sürprizzz kızım down sendromluKan sulandırıcıya transfer gününden itibaren başladım aslında ama nasip değilmiş. Osman hoca gerçekten hem çok bilgili hem de çok net. Özellijle soru cevaplarını takip ediyorum. Çok teşekkür ederim
Bu forumda okuduğum en güzel mesajlardan birini yazmışsınızBirde pgt önerilmedi yazmışsınız, bunuda kendi durumumla örnek vereyim bizde ilk 4 yıl çok dr gezdik bi çare bulunamadı miyom vardı ama rahim içinde değildi engel değil dediler 2 negatif tüp bir negatif aşılama yaşadım, sonra bilinen büyük bir merkeze gittim orada bana ilk çekildiğim rahim filmine bakarak tüplerin normal değil dedi ve tekrar hsg istedi ultrasonda da tüplerimde hidrosalpenksi gördü dünyam başıma yıkıldı azıcıkta olsa normal yoldan gebe kalma ihtimalim vardı diye biliyordum çok üzüldüm ama hemen kendimi toparlayıp tekrar hsg çekildim ilk hsg raporu yanlış yazılmış dr yanlış yorumlayıp normal yazmış gittiğim her drda şansa hep raporu okumuş filme bakanda anlayamamış vs. Neyse ameliyat oldum miyom ve tüplerimden biri alındı 3 ay sonraki koltrolde diğer tüpümde sıkıntılı çıktı tekrardan çekildiğim hsgde o da alındı gözümü kararttım olumsuz olan hiç bi şeyi gözüm görmüyordu ameliyat öncesi opu oldum embriyoları dondurduk ısrarla pgt istedim yaşınız genç gerek yok dedi dr peki dedik içime çok sinmesede... 3 ay sonra ilk transferimi oldum 5aa kalitedeydi tutundu dünyalar bizim oldu çok mide bulantısı yaşadım öyle böyle değil 11. Hafta kontrolde kalp atışı durdu kahroldum hayatımda böyle acı yaşamamıştım doktorumu aradım hemen kürtaj olduğum için hemen parçayı genetiğe yolla dedi sebebini bilelim ah akıllı kafalar baştan aklınız neredeydi? Gönderdim bir pgt parasına hemde ve sonuç 45 x turner sendromu çıktı, tekrar toparlanıp transfer aşamasına geldim bu sefer yine ben pgt olsun dedim dondurulmuşlardan çözdürülüp gerek yok dedi dr yine ama içim içim içimi yiyo mantık çerçevesinde onda bozukluk varsa bunda olmadığının garantisi var mı diye sordum hep kendi kendime ama yok dr ısrarla pgt gerekmez dedi eşimde gerek yoksa zorlamayalım dedi çözdürünce parça alıncada bozulma ihtimaline karşı. Tekrardan pgtsiz transfer oldum yine tutundu ve doğum yaptım kızım sürprizzz kızım down sendromluevlat evlattır dedim gebelik taramalarında risk yüksek çıktı bu sefer amniyosentez fetal dna yapalım dediler yine bir pgt parasına kabul etmedim neyse ne artık dedim. Pgt olsaydı karar vermek daha kolaydı ama o minicik atan kalbe bişey olmasın korkusuyla 6 yılım geçti meleğim 6 yaşında. Ama özel gereksinimli bir çocuk büyütmek sandığımdan da zormuş 4 aylıkken açık kalp ameliyatı oldu aylarca yoğun bakımda kaldı, 3 buçuk yaşında lösemi tanısı aldı tedavisş daha yeni bitti neler çekti kızım yazsam roman olur. Kızımın lösemi hastalığından 2 ay önce transfer aşamasına tekrar geldim öncesinde tabi ki bu sefer pgt yaptırdım ilk sonuç mozaik embriyo geldi dr %50 ihtimalle ya sağlıklı doğar ya da asla doğmaz ya tutunmaz ya düşük yani doğmaz dedi başka bi embriyo gönderdik o sağlıklı geldi ve transfer oldum elhamdülillah tutundu, ve 8 haftalık hamileyken kızımın hastalığı çıktı ortaya 9 ay hastanede yatışlı kemoterapi aldı bende hamileliğimi hastanede kızımla geçirdim. Bu kadsr detaylı yazmamın sebebi tabi ki herşey nasip kızımın doğacağı varmış iyi ki de doğmuş ama bu hastalıklarla cebelleşmek çok yıprattı bizide onu da. Şu pgt ye gerek yok diyen doktorları asla anlamıyorum amaçları nedir deneme yanılma yöntemi lüksümüz yok ki bizim. Yaptırırım kafam rahat olur siz bide fen öğretmenisiniz bu konulara daha hakimsiniz aslında. Embriyo kaliteniz iyiyse pgt deneyin derim mutlaka Rabbim denk getirsin
Ah ah güzel yaşları olsun cennet kokulunuzun. Ne mücadeleler ne zorlu yollar. Ama Rabbim sizden bir tane alıp cennete koymuş başka bir tane cennetten göndermiş ne güzelMerhabalar, aynı duyguları yaşamış bir ablan olarak yazmak istedim.
5 yıl boyunca ne yaparsak yapalım bebeğimiz olmadı, 5. Yılımızda aşılama yaptırdık ve tuttu, fakat 22+3 e geldiğimizde ani bir rahim açılması ve bebeğin kesesinin dışarı çıkması sebebiyle acil hastane yatışı verildi, asla Serklaj (rahim ağzı dikişi) yapılamayacağını, maalesef erken doğum olacağını söylediler. 5 gün boyunca hastanede yattım ve 2. gün “rahmine zarar gelmemesi için” diye çatala alıp suyunu patlattılar. 3 gün daha susuz bir şekilde içimde bebeğimin hareketlerini hissederek yatmaya devam ettim, o içimde hareket ettikçe benim tüm hücrelerim hareketsizleşiyor, duvarlar üzerime geliyor, hiçbir yere sığamıyordum. Artık bebeğimin bana zarar verebileceği gerekçesiyle doğumu başlatmak için sancı fitili verdiler, 2 saat tırnaklarımla avuçlarımın içini yırtarak sancı çektim, sonunda yattığım yatakta normal bir şekilde doğum yaptırdılar. Oda bir anda sessizleşti, 8-10 kişi vardı başımda ama o an çıt çıkmadı, çok istedim sadece onun, bebeğimin sesini duymadı ama olmadı…
Gözlerimi açtığımda oda bomboştu…
Doktor geldi ve “genetik test veya otopsi istiyor musunuz” deyince cevap bile veremedim ağlamaktan, bir de üstüne “cenazenizi kim teslim alabilir” diye soruldu.
Neyse bu kadar can sıkıcı şeyler yazmayı hiç istemezdim ama UMUT olsun diye konuya böyle başlamam gerekti.
2 yıl hayata küstüm diyebilirim.
6 Şubat depreminde o bölgelere yardımlar toplanıyordu, bebeğime aldığım her şeyi deprem bölgesindeki bebeklere gönderdiğim gün kendime geldim ben.
O günden sonra toparlandım ve yoluma devam edeceğim, asla isyan etmedim ve ne zaman kısmet olursa artık, takdiri ilahi dedim.
1 yıl boyunca yine de bebek düşünemedim, sonra 1 yıl korunmadan devam ettik ama kısmet olmadı.
Geldik artık evliliğimizin 7. Yılına.
Bize artık “açıklanamayan infertilite” tanısı konuldu, ikimizde de hiçbir sorun yoktu. Doktorum dedi ki, neden tüp bebek düşünmüyorsunuz? O an hemen düşündük ve tamam dedik :)
Hemen araştırmalara başladık ve iyi bir doktor bulduk. Hem de onca özel doktorlara onca para verdikten sonra , devlet hastanesinde çok iyi bir tüp bebek doktoru bulduk.
İlk transferimizde bebeğimize kavuştuk, 2 aylık hamileyken deprem bölgesine tayin olduk. Konteynırda yaşamaya başladık ama bebeğimizle birlikte olduğumuz için çok mutluyduk. Yaşadığımız yerdeki hastane çok yetersizdi 1 saat uzaklıktaki bir özel hastanede takipteydik. Bulunduğumuz yerde de her hafta gidip rahim uzunluğu ölçtürüyordum ilkinden ağzım yandığı için.
25. Haftama kadar her şey yolundaydı, taki o gün özel doktoruma rutin bir kontrole gidene kadar.
Doktorum baktığı an bi duraksadı, acil yatış dedi. Rahim uzunluğu 18mm e düşmüş, acil serklaj olman lazım dedi, evet tam 25. haftamda bunu söyledi. Ki bu haftada bu dikişi atmayı her doktor kabul etmiyor diye biliyordum, en geç dikiş atılma haftası 18-19 diyorlardı hep. Şükürler olsun ki risk aldı, dikişimi attı, 4 gün yatırdı takip etti ve ailemin yanına gitmek istediğim için Ankara’ya gidip transfer yaptırdığımız hastanede tam 35 gün yattım. Şükürler olsun hiçbir sorun yaşamadım, hunileşme de olduğu halde dikişlerim dayandı, 38. Haftamda sezaryenle doğumum gerçekleşti. 7 yıllık hasret o cennet kokusuyla sona erdi. Bir cennet kuşum vardı, bir de cennet kokulum oldu sonunda.
Sadete gelecek olursak, şu an kuzum 18 aylık ve biz seneye ağustosta bir transfer daha planlıyorduk, embriyolarımız hala var.
Fakat hayat bir sürpriz yaptı bize, normal yollarla bebeğimiz olacağını asla düşünmediğimiz için çok rahat davranıyorduk. Ve geçen hafta öğrendik ki 6 haftalık hamileyim. Bu sefer önlem amaçlı 12. Haftada Serklaj yapılacak, açılma olmadan yapılması daha uygun olur diye düşünüyoruz tecrübelerimize dayanarak. Ondan sonranı kısmet deyip bekleyeceğiz tüm önlemleri alarak.
Rabbim her zaman bir yol çiziyor ve öyle güzel şeyler nasip ediyor ki, umudunuzu asla yitirmeyin, ne olur inanın. Ve herkes diyordu da söylemesi çok kolay diyordum, gerçekten kafanızı psikolojik olarak rahatlattığınızda daha kolay oluyormuş her şey bunu yaşadık ve gördük.
Diyeceğim o ki, Rabbim isteyen tüm kardeşlerime annelik duygusunu tattırsın, kimseyi o misss kokudan mahrum bırakmasın.
Dualarımızın kabul olması dileğiyle
Çok teşekkürler güzel dilekleriniz içinBu forumda okuduğum en güzel mesajlardan birini yazmışsınızÖncelikle size kocaman sarılıyorum. Siz bence hepimizden daha çok annesiniz bir meleğe sahipsiniz Bilmiyorum siz genetik testleri yaptırmış mıydınız? Biz yaptırdık çok şükür bir problem çıkmadı. Çıkmasa bile embriyoda yine de genetik problemler çıkabileceğini biliyorum. Ancak şöyle bir durum var pgt yaptırsak bile biyopsi embriyonun dış çemberinden alınır yani çekirdek ile ilgili bilgi sahibi yine olamayız. Şöyle düşünün dış çemberden pgt hastalıksız gelir ama çekirdiği hasta ise çocuk yine özel çocuk olabilir. Bunu bildiğim ve aslında net bir bilgi vermediği için çok yanaşmadım pgt’ye. Dahasını isterseniz embriyoloğuma çok güvenemedim. Çünkü pgt’de en önemli iş embriyoloğa düşer. Kendisiyle hiç anlaşamadık. Belki bilgi sahibi olduğumdan, belki kimsenin sormadığı soruları sorduğumdan bilemiyorum. O yüzden de hiç düşünmedim. Ama sizin yazdıklarınız fikrimi biraz değiştirdi. Rabbim hayırlısını versin hepimize. Bu yol gerçekten kolay değil ama ne şanslınız ki Rabbim’in sevgisine o kadar nailsiniz ki size böyle bir hediye göndermiş. Bütün zorluklarınız kolaylığa dönsün, inşallah evlatlarınızla sağlıklı, mutlu bir ömrünüz olsun. Sizi çok öpüyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?