- 3 Ekim 2017
- 2.452
- 1.792
- 133
Kızlar;
Hiç iyi değilim genel olarak bakınca şu an düzenli bir hayatım var. Yeni mezunum acil paraya ihtiyacım olduğu için kısa süreli bir işe girdim. Kısa süre sonra cıkmayi planlıyorum. Bir türlü ne yapacağıma hangi alanda kendimi gelistirecegime kadar veremedim. Kafam öyle böyle değil aşırı karışık. Ne istediğim konusunda net olmadığım için sürekli yeni fikirler buluyorum. Neler yapabilirim sürekli arayış içindeyim. Kafam bir türlü rahat değil. Hicbir şeye konsantre olamıyorum, insanları dinlerken dalıp gidiyorum dikkatimi toplayamiyorum, konuşurken iyi diyecegime kötü, yarın diyecegime bugün tarzı terslikler yapıyorum. Her an kötü bı şey olacakmış gibi tedirginim ilaç kullandım ama fayda etmiyor sanırım hala aynıyım. Yarini düşünmekten kafayı yiyeceğim artık çok umutsuzlastim. Sürekli uyumak istiyorum düşünmemek için ya da saçma sapan şeyler izleyip duruyorum. Boğulacak gibiyim ortada herhangi bir sebep yok ama her yer üstüme üstüme geliyor. Her şey için kendime kızıyorum her şey için sürekli farkında olmadan offffluyorum. Durduk yere.
İkinci bir sorun çok çabuk güvenen içine alabilen birisi değilim ama insanlardan ayrılmaya karşı çok çok duygusalim. Terk edilmekten tek başıma kalmaktan felaket şekilde korkuyorum çok abarttigimi dusuneceksiniz ama erkek arkadaşım şu an benden ayrılmış olsa kendime gelemem gibi geliyor. (Kendimi toparlayana kadar konuşmama kararı aldık) Yakin bı arkadaşımla kusmustuk o zaman dahi çok çok kötüydü resmen kafamdan atamıyorum bunları. Sürekli kafamda bı kaybetme korkusu. Her şeyi aşırı abartarak yaşıyorum. Hep bir telaş içindeyim hep sanki bir yere yetisecekmis gibi bı halim var. Ve artık aşırı şekilde yoruldum hem zihinsel hem bedensel olarak. Çok çabuk sinirleniyorum geçen gün sinirden o kadar ugrastigim tabağı kırdım. Bir sonraki seviyede kendime zarar vermekten korkuyorum.
Anda kalamiyorum kafam sürekli ya geçmişte ya sonrada. Ve sanırım baya doyumsuz birisiyim. Yetinemiyorum. Kendime çok kızıyorum, bıktım bu halimden ama şu an aşırı kararlıyım bu yönlerimi torpulemeye. Yardım almayı dusunuyorum. Kendime çok çok kızıyorum ben böyle birisi değilim resmen illallahlik birisi oldum.
İçimi dokmek istedim, okuduğunuz için teşekkürler
Hiç iyi değilim genel olarak bakınca şu an düzenli bir hayatım var. Yeni mezunum acil paraya ihtiyacım olduğu için kısa süreli bir işe girdim. Kısa süre sonra cıkmayi planlıyorum. Bir türlü ne yapacağıma hangi alanda kendimi gelistirecegime kadar veremedim. Kafam öyle böyle değil aşırı karışık. Ne istediğim konusunda net olmadığım için sürekli yeni fikirler buluyorum. Neler yapabilirim sürekli arayış içindeyim. Kafam bir türlü rahat değil. Hicbir şeye konsantre olamıyorum, insanları dinlerken dalıp gidiyorum dikkatimi toplayamiyorum, konuşurken iyi diyecegime kötü, yarın diyecegime bugün tarzı terslikler yapıyorum. Her an kötü bı şey olacakmış gibi tedirginim ilaç kullandım ama fayda etmiyor sanırım hala aynıyım. Yarini düşünmekten kafayı yiyeceğim artık çok umutsuzlastim. Sürekli uyumak istiyorum düşünmemek için ya da saçma sapan şeyler izleyip duruyorum. Boğulacak gibiyim ortada herhangi bir sebep yok ama her yer üstüme üstüme geliyor. Her şey için kendime kızıyorum her şey için sürekli farkında olmadan offffluyorum. Durduk yere.
İkinci bir sorun çok çabuk güvenen içine alabilen birisi değilim ama insanlardan ayrılmaya karşı çok çok duygusalim. Terk edilmekten tek başıma kalmaktan felaket şekilde korkuyorum çok abarttigimi dusuneceksiniz ama erkek arkadaşım şu an benden ayrılmış olsa kendime gelemem gibi geliyor. (Kendimi toparlayana kadar konuşmama kararı aldık) Yakin bı arkadaşımla kusmustuk o zaman dahi çok çok kötüydü resmen kafamdan atamıyorum bunları. Sürekli kafamda bı kaybetme korkusu. Her şeyi aşırı abartarak yaşıyorum. Hep bir telaş içindeyim hep sanki bir yere yetisecekmis gibi bı halim var. Ve artık aşırı şekilde yoruldum hem zihinsel hem bedensel olarak. Çok çabuk sinirleniyorum geçen gün sinirden o kadar ugrastigim tabağı kırdım. Bir sonraki seviyede kendime zarar vermekten korkuyorum.
Anda kalamiyorum kafam sürekli ya geçmişte ya sonrada. Ve sanırım baya doyumsuz birisiyim. Yetinemiyorum. Kendime çok kızıyorum, bıktım bu halimden ama şu an aşırı kararlıyım bu yönlerimi torpulemeye. Yardım almayı dusunuyorum. Kendime çok çok kızıyorum ben böyle birisi değilim resmen illallahlik birisi oldum.
İçimi dokmek istedim, okuduğunuz için teşekkürler