Eskiden burayı aktif kullanıyordum. Bir süredir yoktum. Kısaca kendimi tanıtayım. 28 yaşındayım. Evliyim. 2.5 aylık bir oğlum var. Iyi bir işim var. Şuan doğum iznindeyim. 2 yıla yakın evde bebeğimi büyütmeyi planlıyorum.
Hala lohusalık mı yaşıyorum bilmiyorum ama doğumdan sonra bebeğime zor alıştım. Emzirmeye çok zor alıştım. Ağlaya ağlaya emziriyordum. Yine de sütüm gelirken ve bebeğim emmek için kendini parçalarken vicdanım el vermedi ve anne sütünden mahrum bırakmamayı başarabildim.
Şuanda bebeğimi rahatça besleyebiliyorum. Bakımını kendi başıma yapabiliyorum. Banyosu, tırnakları, alt bakımı, giyimi, uykusu her şeyi işte.
Ancak kendimi tamamen salmış durumdayım. İkindi 3 e kadar kahvaltı etmiyorum mesela. Sonra yeme krizi geliyor patlayana kadar yiyorum. Evimi toplayamıyorum. Yemek yapamıyorum. Bebeğim hic durmuyor yapamıyorum değil, zamanım oluyor ama içimden gelmiyor yapamıyorum. Saçlarım dağınık, üzerimde her daim pijamalar var. Eşimle kanka gibiyiz. O bana karşı eskisi gibi ama ben hiçbir konuda eskisi gibi değilim. Depresyonda mutsuz muyum derseniz o da değil, cok mutlu değilim ama öyle yıkılmış da hissetmiyorum.
Şuan kahvaltı masası duruyor. Kirliler birikti. Harekete geçmek için ne yapmalıyım? Benim sorunum ne ?