kıslar yaa size yazdıklarımı yanlışlıkla hep simişim oof offf,okadar şeyi tekrar yazacağım şimdi,neyse..
ben baygınken herşey olmuş bitmiş ama o halde bile ağlamayı başarmışım,maalum iş bittikten sonra hemşireler yanımdaymış,onların konuşmalarını anlamasam da sesleri kulaklarıma geliyordu,kıslar sanırım ben ayılırken çok konuşmuşum,sanırım anestezi benim çeneme vurdu,perşembe günkü kermesten tutun da kardeşimin hamileliğine kadar herşeyi anlatmışım,ayıldıktan sonra kıslar anlattı,kardeşimin hamileliği benden 3 ay fazlaydı,onu anlatırken ama ben bebeğimi kaybettim demişim ve başlamışım yine ağlamaya,çok zordu kıslar yaaa....şmidi bile ağlıyorum dayanamıyorum,eşimde çok ağladı,ama elden gelen bişey yok işte ne yapayım,rezil olduğumla kaldım orda,güzel rabbim kiseye bu acıyı yaşatmasın.ayrıca kıslar benim normal adet olur gibi kanamam var bu normal değil mi?ayrıca kürtaj sırasında bazen acı hissettim,sizde de oldu mu?şimdi ilaç kullanıyorum 2 çeşit,ayrıca doktorum bu gün yıllık izne ayrıldı 20 günlük,10 gün sonra aynı hastanede ki bayan doktora gidiceem kontrole,beni ona yönlendirdi,ayrıca bana yardım eden bir anne şevkatli bayan nereliymiş bilin bakalım:Antalyalı,o antalyayla ilgili konuşurken ben de antalyalıyım demişim,kan çekmiş belliki...neyse çenem açıldı yine.şimdi arkadaşa gidiyorum biraz kafa dağıtmam lazım hayat devam ediyor bizim için,aksi taktirde evde kalırsam kurbiş gözlerle gezerim 1 hafta boyunca.kocişimi çok seviyorum bana çok destek oldu,hayatta onun gibi birisini bulamam,benim bebişim şimdilik yok ama ben eşimin bebeği oldum,rabbim ondan binlerce kez razı olsun,o benim yaşama sebebim ve gelecekteki bebeğimin biricik babası...