- 10 Kasım 2013
- 907
- 63
- 118
Nerden nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama iç o kadar sıkılıyorki danışmak için yazmıyor anlatıp rahatlamak istiyorum. En iyisi baştan anlatayım;
16 yaşımdaydım tanıştığımızda yan sınıftaydı sevmiyordum ama yanında kendimi huzurlu hissediyordum zaman geçtikçe bağlandım zaman geçtikçe o değişti. Kendini dünya merkezinde görmeye başlamalar(zaten öyleymiş ben görememişim) benim dediğim olur sen yaparsın havalarında öyle böyle ite kaka 3.5 yılımız beraber geçti ama benim alttan almalarımla o zamanki çocukluk aklımla ne dese yapardım evden çıkarmazdı sosyal hesabım yok telefon numaram bile belirli kişilerde var sürekli telefonum karıştırılır kim aramış mesaj atmış herneyse 2013 senesinin kasım ayında askere gitti aradığında dışardaysam eyvahh telefonlar kapanır surat yapılır(dışarı beraber çıktığım kişiler %99 ailemden kişilerdi) usta birliğine geçmişti yakın bir arkadaşım mesaj atmıştı sözüm var buyur gel diye ona gitmek istediğimi söylediğimde hayır gidemezsin göndermem biliyorum ben öyle ortamları dedi( dağıtım izninde uçaktan indi 2 saat sonra aradığımda bir arkadaşının kına gecesindeymiş benim hiç haberim yok ertesi günüde düğüne gitti) gidersen tamamen biter dedi artık sabrım taşmıştı ve bitirdik. 1.5 yıl hiç görüşmedik ama ben hiç unutamadım kimseyle yapamadım onun parfümünde biri geçince yanımda gözlerim dolardı çok özlerdim. 1.5 yıl sonra bir gün ne olduysa konuştuk buluştuk son defa diye bana iznimi senin için kullandım gelip affettircektim kendimi ama yapmadım (sevmediği bir şeyi yapmışım) o gün bitirdim seni dedi. tartıştık güldük eskilerden konuştuk sanki hiç ayrı gibi değildik ve gecenin sonunda beni eve bıraktık hüsranımla. 1 hafta geçti bana mesaj attı ve barıştık. Herşey güzel gidiyordu her dakika mesaj atar arar özlediğini sevdiğini iş çıkışlarımda almaya gelirdi boş zamanlarımda birlikte vakit geçirirdik zaman geçtikçe bunlarda azalmaya başladı tekrar ben çağırmadan gelmez oldu. Sırf onunla zaman geçirebilmek için izin günümü onun izin gününe getirmeye çalışıyordum bu benim için çok zordu çalıştığım yer için her hafta aynı güne izin denk getirmek. Ama o 4te gelip alırdı 6da eve bırakırdı bende hep adam akıllı zaman geçiremediğimizden hep sorun çıkarırdım (belki hatasını anlar diye) en son ki olayda yine aynı izin gününde öyle oldu benim yanımdan kalkıp maça gidicekmiş sorun çıkardım söz verdi bana çarşamba günü akşam birlikte vakit geçiricez diye tamam dedim çarşamba günü işten çıktım ne arayan var ne mesaj atan ben bir konuda mesaj attım çalışıyor musun dedim sonra kavedeyim dedi bende mesaj atmadım gece mesaj attım bana söz vermiştin yine tutmadın sözünü diye cevap vermedi ertesi sabah öğlen sadece günaydın hiçbir açıklama yok. akşam arayıp durdu iş yerime geldi erken çıktım bana mesaj attı benden kaçtın bugünü unutma bi daha beni göremiceksin yemin ederim diye. 2 gün sonra ben aradım çok kalbimi kırdı
Bazen çocukça davrandığımın farkındayım ama huzur kaçırcak bir şey yaptığımı zannetmiyorum her kadın ilgi bekler. Biraz uzattım kusura bakmayın birilerine anlatmam gerekiyordu...
16 yaşımdaydım tanıştığımızda yan sınıftaydı sevmiyordum ama yanında kendimi huzurlu hissediyordum zaman geçtikçe bağlandım zaman geçtikçe o değişti. Kendini dünya merkezinde görmeye başlamalar(zaten öyleymiş ben görememişim) benim dediğim olur sen yaparsın havalarında öyle böyle ite kaka 3.5 yılımız beraber geçti ama benim alttan almalarımla o zamanki çocukluk aklımla ne dese yapardım evden çıkarmazdı sosyal hesabım yok telefon numaram bile belirli kişilerde var sürekli telefonum karıştırılır kim aramış mesaj atmış herneyse 2013 senesinin kasım ayında askere gitti aradığında dışardaysam eyvahh telefonlar kapanır surat yapılır(dışarı beraber çıktığım kişiler %99 ailemden kişilerdi) usta birliğine geçmişti yakın bir arkadaşım mesaj atmıştı sözüm var buyur gel diye ona gitmek istediğimi söylediğimde hayır gidemezsin göndermem biliyorum ben öyle ortamları dedi( dağıtım izninde uçaktan indi 2 saat sonra aradığımda bir arkadaşının kına gecesindeymiş benim hiç haberim yok ertesi günüde düğüne gitti) gidersen tamamen biter dedi artık sabrım taşmıştı ve bitirdik. 1.5 yıl hiç görüşmedik ama ben hiç unutamadım kimseyle yapamadım onun parfümünde biri geçince yanımda gözlerim dolardı çok özlerdim. 1.5 yıl sonra bir gün ne olduysa konuştuk buluştuk son defa diye bana iznimi senin için kullandım gelip affettircektim kendimi ama yapmadım (sevmediği bir şeyi yapmışım) o gün bitirdim seni dedi. tartıştık güldük eskilerden konuştuk sanki hiç ayrı gibi değildik ve gecenin sonunda beni eve bıraktık hüsranımla. 1 hafta geçti bana mesaj attı ve barıştık. Herşey güzel gidiyordu her dakika mesaj atar arar özlediğini sevdiğini iş çıkışlarımda almaya gelirdi boş zamanlarımda birlikte vakit geçirirdik zaman geçtikçe bunlarda azalmaya başladı tekrar ben çağırmadan gelmez oldu. Sırf onunla zaman geçirebilmek için izin günümü onun izin gününe getirmeye çalışıyordum bu benim için çok zordu çalıştığım yer için her hafta aynı güne izin denk getirmek. Ama o 4te gelip alırdı 6da eve bırakırdı bende hep adam akıllı zaman geçiremediğimizden hep sorun çıkarırdım (belki hatasını anlar diye) en son ki olayda yine aynı izin gününde öyle oldu benim yanımdan kalkıp maça gidicekmiş sorun çıkardım söz verdi bana çarşamba günü akşam birlikte vakit geçiricez diye tamam dedim çarşamba günü işten çıktım ne arayan var ne mesaj atan ben bir konuda mesaj attım çalışıyor musun dedim sonra kavedeyim dedi bende mesaj atmadım gece mesaj attım bana söz vermiştin yine tutmadın sözünü diye cevap vermedi ertesi sabah öğlen sadece günaydın hiçbir açıklama yok. akşam arayıp durdu iş yerime geldi erken çıktım bana mesaj attı benden kaçtın bugünü unutma bi daha beni göremiceksin yemin ederim diye. 2 gün sonra ben aradım çok kalbimi kırdı
Bazen çocukça davrandığımın farkındayım ama huzur kaçırcak bir şey yaptığımı zannetmiyorum her kadın ilgi bekler. Biraz uzattım kusura bakmayın birilerine anlatmam gerekiyordu...