Merhabalar herkese
Daha önce konu açmıştım eşimle şiddetli geçimsizlik sonucu ayrıldık ve sınava hazırlandığımdan bahsetmiştim. O dönemler çok kırgındım ama iyi günlerimmiş galiba sonrasında çıkan dedikoduların dost kazıklarının haddi hesabı yok
gecenin bu saati oturdum düşünüp duruyorum ve buraya yazmaya karar verdim bana iyi geliyosunuz verdiğiniz tavsiyeler gerçekten merhem gibi
Üç gün sonra boşanma davamız var be aylar sonra ilk defa göreceğim onu bunun stresi bi yana adını koyamadığım garip hisler hakim... Boşanma konusunda mantıken kafamda soru işareti yok kesinlkle onsuz daha sağlıklı bi hayat süreceğime eminim ama şimdiye kadar görmezden geldiğim sevgim sıkıştırıyor beni en azından son defa sarılabilseydim diyorum kendi kendime bi yanımda "saçmalama kızım o sana neler yaşattı" diyor. Havalarda duygusallaştırdı galiba bilemiyorm ama çok çaresiz hissediyorm bugünlerde sınavımda kötü geçti açıkçası karamsarlaştım. Başka bir kadınla evlenirse üzülür müyüm soruları geliyo aklıma... Çocukları olursa .. (bebek istiyorduk biz bu kararı aldıktan bir hafta sonra ayrıldık)
Bi yandan kendimi sorguluyorm acaba sevgimi çok belli edemedim mi çünkü onu sevdiğime inanmıyordu, belli etsem bu kadar asi olur muydu bana karşı onu bu hale getiren sevgisiz davranışlarım mıydı... Artık geri dönüşü yok biliyorum ama aklımdaki sorular ne uyutuyor ne yemek yediriyor kolayca ağlayan biri değilim ama abartısız söylüyorm iki gndür aralıksız ağlıyorum özlediğimi hissediyorum.. bu hisler boşanma arefesnde herkeste oluyor mu yoksa geçici mi
bizm evliliğimiz kafamda bitti dönüşü yok dediğim gibi ama onuda özlüyorum işte bu çok kötü
Bu arada biz şiddetli geçimsizlik yüzünden boşanıyoruz eşim anormal bi insan psikoloğa gidelim dedm kabul etmedi şiddet sonucunda evi terk ettim.