Bende boşandım, geride maddi manevi bir enkaz kaldı sanki. KEndimi nasıl toparlayacağımı da bilemiyorum. Doktora gittim, depresyona girmişim, hiçbir şey istemiyorum artık hayattan, kendimi öylesine yalnız hissediyorum ki! Ne yapacağımı bilmez haldeyim. İş başı yaptım serbest çalışıyorum, meslek önemli değil. Bazı insanların asıldıklarını farkettim ne yapmalıyım onu da bilemiyorum.
Sürekli durup durup gelen ağlama nöbetlerim var. İçim sürekli fokurdayan bir kazan gibi...
Sadece boşanmak değil beni üzen.
Neden kendimi böylesine yalnız ve çaresiz hissediyorum ki
Çok mutsuzum, şükretmeliyim evet halime. Çocuğum yok. Ailem destekçim her zaman. Ama bu değil kalbimdekiler. İçim içime sığmıyor sanki, her an patlayacakmış gibi. Dayanamıyormuşum gibi geliyor artık. Güçlü kadın deyip duruyorlar ama değilim. Çok yalnızım, çok çaresiz... Allah ım yardım et...
hiçbir şeye dayanacak gücüm kalmamış gibi şu anda. Kafamı bir türlü toparlayamıyorum. Her şeyden vazgeçmiş bir haldeyim sadece...
Sular bulanmadan durulmaz. Hic kimse caresiz kalmadikca icindeki cevheri ortaya cikaramaz.
Elbette guclusun elbette yepyeni umut dolu bir hayat seni bekliyor.
Cok normal nefes alamadigini hisstetmen, sana son cirpinismis gibi gelen kanat cirpislarin. Koca bir devri kapatip yenisini aciyorsun kolaymi tatlim. Bedenine beynine zaman vermelisin uzuntulerini yasasinlar.
Bir sabah uyandiginda herseyi unutacaksin kendin bile buna sasacaksin. Oyle olmazsa hepimiz bir yerde tikanirdik hayatta kimse kalmazdi zaten. Sabret canim dua et. Ne guzel ailende yaninda.
İnsallah gonlunde kalan tum eksiklikleri verir sana bu hayat.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?