Boşanıyorum ve olumsuz hiç bir şey hissetmiyorum.


inşallah istediğiniz gibi olur. ben bunu yaşamış bir insan olarak erkeklerin çok acımasız olduğunu düşünüyorum. ilerde üzülmeyin inşallah. bende sizin gibi düşünüyordum emin olun. anlaşmalı olsun tek celsede bitsin. ne para isterim ne eşya çocuğumun velayeti olsun yeter diyordum ama o kağıt eve geldiğinde beynimden vurulmuşa döndüm. ne akıl sağlığım kalmış ne intihar teşebbüsüm. hiç yaşamadığım yaşamayı bırakın düşünmediğim şeylerle itham edilmişim. güya avukatı ben yazıcam okumadan imzalıcaksın demiş bunu diyen avukatta kadın. vallahi okumadım dedi inanmadım aslında ama kağıtta yatak odasının balkonundan kendimi atmaya çalıştığım yazıyordu bizim yatak odamızda balkon yok eşimde bunu okuyup imzalıcak kadar aptal olamaz diye düşünmüştüm o dönem
 
hayırlısı o zaman. ne diyelim.hakkınızda hayırlısı olsun
 
Ben de boşansam heralde sizin gibi olurum , çünkü genelde küçük olaylara kafayı takar, büyük şeylere gerekli tepkiyi veremem duygu olarak..Boşanınca dünyası başına yıkanları da anlamakta zorlanıyorum bu yüzden.
 
Oooo çok ağır olmuş , bu tip bir kocaya ne yapsan müstehak!! Dilekçeyi ben hazırladım, aynı dilekçeyi ikimizde imzalayıp aynı anda adliyeye götürcez öyle anlaştık. Zaten mal mülk yok, bir kızım var onunla da aralarındaki bağ çok güçlü, iyi bir baba, kaldı ki benim eşimle olan sorunuma kızımızı ortak etmek çok büyük bir bencillik olurdu.
Hee baktım çamur yapıyor, gazabımdan korksun!!
 
Aslında boşanınca dünyanın başına yıkılması olayı kişinin kendine olan güveninin olmayışından ve maddi manevi güçsüzlüğünden geliyor yoksa evvelde kocası mı varmışta yaşamış mesela?
Ben bu durumu annemin sözüyle özetlemek istiyorum.
Babam benim boşanma durumuma, anneme karşı ; "elaleme bizi rezil edecek, senin yüzünden cesaretli, sen okutmasan, böyle kendi kararlarını veremezdi vs vs " şeklinde söylemlerde bulunmuş.
Annemin cevabı şu "Elalemin kahrını çekmek zorunda kalmasınlar, dünyaları başlarına yıkılırsa ayakta durabilsinler diye okuttum meslek sahibi yaptım zaten" demiş. Ve çok şükür annem benim en büyük destekçim.
 


Keşke bütün anneler sizinki gibi olsa ..
 
Bende ilk boşandığım da çok hafiflemiş hissettim. Eski eşimle denedik ama tekrar boşandık. 2.de ısrar eden kimseye hayır dua ettiğimi söyleyemeyeceğim.
Kendimi hala üzgün hissetmiyorum.
 
Keşke bütün anneler sizinki gibi olsa ..

Annem de babamdan fazlasıyla çekti, ama boşanamadı.. Çünkü okuma yazması bile olmadığından, çocuklarıma nasıl bakarım, ne yaparım düşüncesi vardı, aslında manevi anlamda güçlüdür fakat maalesef günümüzde her şey manevi güç değil, dengeli olarak maddi güçte çok önemli..
 
Bende ilk boşandığım da çok hafiflemiş hissettim. Eski eşimle denedik ama tekrar boşandık. 2.de ısrar eden kimseye hayır dua ettiğimi söyleyemeyeceğim.
Kendimi hala üzgün hissetmiyorum.
Çok özür dilerim ikinci cümlenizi anlayamadım ve ikinci şansı vermeden önce ilk boşanma kararınızda hissettikleriniz nelerdi? Rahatlık veya mutluluk hissi var mıydı?
 
Soğuduğunuz insandan boşanırken üzülmek zorunda mısınız ki
Neden üzülmemenizi acayip karşılıyorsunuz
İnsan mutlu olduğu yerden koparken üzülür demek ki şimdi daha mutlusunuz
İçinizde bitmiş ki acı vermiyor
Anormallik göremedim ben
 
Doğru tespit ama arada kızımız var, hani herkes kızımızı bahane ederek şans vermemizi söylüyorlar ya, benim gözüm o ihtimali bile görmüyor. Kızımız böyle de mutlu olur diyorum yani bencilce bir davranış mı sergiliyorum acaba?

Şu 3.kişiler benim bile kendimi sorgulamama sebep oluyorlar ya!
 

Demek ki içinizdeki kadın tek başına çocuk büyütecek olgunluğuna erişmiş bir kadın
Bunu sorun etmiyorsunuz kendinize güvendiğiniz için
Dışarıdan bakan insanlara çocuğu babasından ayırmak belki daha kötü bir tablo gibi dururken siz belki çocuğunuzun da bu şekilde daha mutlu olacağını düşünüyorsunuz
Siz bence hislerinize göre hareket ediyorsunuz çocuğunuzu da mutlu edebilmek için önce kendi mutluluğunuzu önemsiyorsunuz
Yıllarca sırf çocuğunuz babasından ayrılmasın diye mutsuz bir evliliğe razı olmak çok mu doğru bir karar bunu sizi barıştırmak isteyenlere sormak lazım
Kavga gürültü içerisinde büyüyen çocuğunuzun yarın karşınıza dikilip keşke boşansaydınız kavga etmenizden bin kat iyiydi demeyeceği ne malum değil mi
Çocuğu bahane edip boşanmamak çok da doğru bir yaklaşım değil
 
Çok özür dilerim ikinci cümlenizi anlayamadım ve ikinci şansı vermeden önce ilk boşanma kararınızda hissettikleriniz nelerdi? Rahatlık veya mutluluk hissi var mıydı?
Evet evet. Hatta bunun için görüştüğüm uzmanlar bile oldu. Herkes aynı değilmiş.
Ben hiç bir olayda dünyanın sonu demiyorum. Demekki sizde öylesiniz. :)
Boşandım iyi yaptım dedim.
 
Demekki gerçekten kırılmış ve kafanızda bitirmişsiniz. Bende bazen ayrılmayı düşünüyorum sonra bazı şeyler beni durduruyor, bu iyi yönleri bittiği anda veya tahammül edemeyeceğim bir hatası olursa arkama bile bakmam sanırım. Mantıklı ve doğru olan ayrılmaksa üzülmenin bir anlamı Yok .
 
Defalarca aldatıldım 3 yaşında ki kızım mutlu olsun aynı evin içinde babasıyla mutlu huzurlu yaşasın diye bütün yasadiklarimi sineye çektin siz sevgim bitti bye bye diyorsunuz ee peki kızınızin mutluluğunu neden düşünmüyorsunuz o böyle olsun istiyor mu acaba eşiniz işsiz diye evde diye size çekici gelmiyor.....deli gibi para kazansa gözünüzde buyur du dimi????
 
Kendi tercihinizden memnun değilsiniz, muhtemelen kendinize güvenmiyorsunuz ve kızınızın mutluluğunu bahane edip, sevilmediğiniz bir evde mutluluk oyunu oynuyor kendinizi de kızınızı da bu oyunda kandırıyorsunuz. Bu benim düşünce tarzıma ters. Bu hayatta sadece Anne değiliz, insan önce kendine saygı duymalı, kendisine saygısı olmayan biri kimseye saygı göstermez tıpkı şuan sizin bana saygı göstermeyip saldırı nitelikli yazılar yazmış olduğunuz gibi.
Deli gibi para kazanıyorum zaten, eşimden bunu beklememe gerek yok. Evlenmeden önce de kazanıyordum, yani beklentim hiç bu yönde olmadı.
Dipnot: Kişi kendinden bilir işi sözünü size çok yakıştırdım, kendinize iyi bakın :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…