İnanın inşaallah tez zamanda başkasıyla evlenir de, benim de peşimi bırakır belki düşüncesindeyim:)Best boşanma EVER :)
Kendinizce haklısınız, ama nedense bu tür durumların eşler arasında kalmasını ve neden ayrıldığımız hususunda da kimseyi ilgilendirmemesi gerektiğini düşünürüm.
Anlaşmalı ayrılıyorum; çünkü kendi hayatıma dönüp geride kalmak istemiyorum. Yeni bir sayfayı ancak eski sayfayı kapatırsam açabilirim diye düşünüyorum.
hayırlısı o zaman. ne diyelim.hakkınızda hayırlısı olsunBen bu terazi yapma konusunu aştım, çok bile evli kalmışım sonucu çıktı ortaya:)))
Şaka bi yana inanın bu teraziyi kurdum yaptım ben artık neden bu kadar nötrüm hatta rahat ve mutluyum onu algılamaya çalışıyorum..
Oooo çok ağır olmuş , bu tip bir kocaya ne yapsan müstehak!! Dilekçeyi ben hazırladım, aynı dilekçeyi ikimizde imzalayıp aynı anda adliyeye götürcez öyle anlaştık. Zaten mal mülk yok, bir kızım var onunla da aralarındaki bağ çok güçlü, iyi bir baba, kaldı ki benim eşimle olan sorunuma kızımızı ortak etmek çok büyük bir bencillik olurdu.inşallah istediğiniz gibi olur. ben bunu yaşamış bir insan olarak erkeklerin çok acımasız olduğunu düşünüyorum. ilerde üzülmeyin inşallah. bende sizin gibi düşünüyordum emin olun. anlaşmalı olsun tek celsede bitsin. ne para isterim ne eşya çocuğumun velayeti olsun yeter diyordum ama o kağıt eve geldiğinde beynimden vurulmuşa döndüm. ne akıl sağlığım kalmış ne intihar teşebbüsüm. hiç yaşamadığım yaşamayı bırakın düşünmediğim şeylerle itham edilmişim. güya avukatı ben yazıcam okumadan imzalıcaksın demiş bunu diyen avukatta kadın. vallahi okumadım dedi inanmadım aslında ama kağıtta yatak odasının balkonundan kendimi atmaya çalıştığım yazıyordu bizim yatak odamızda balkon yok eşimde bunu okuyup imzalıcak kadar aptal olamaz diye düşünmüştüm o dönem
Aslında boşanınca dünyanın başına yıkılması olayı kişinin kendine olan güveninin olmayışından ve maddi manevi güçsüzlüğünden geliyor yoksa evvelde kocası mı varmışta yaşamış mesela?Ben de boşansam heralde sizin gibi olurum , çünkü genelde küçük olaylara kafayı takar, büyük şeylere gerekli tepkiyi veremem duygu olarak..Boşanınca dünyası başına yıkanları da anlamakta zorlanıyorum bu yüzden.
Aslında boşanınca dünyanın başına yıkılması olayı kişinin kendine olan güveninin olmayışından ve maddi manevi güçsüzlüğünden geliyor yoksa evvelde kocası mı varmışta yaşamış mesela?
Ben bu durumu annemin sözüyle özetlemek istiyorum.
Babam benim boşanma durumuma, anneme karşı ; "elaleme bizi rezil edecek, senin yüzünden cesaretli, sen okutmasan, böyle kendi kararlarını veremezdi vs vs " şeklinde söylemlerde bulunmuş.
Annemin cevabı şu "Elalemin kahrını çekmek zorunda kalmasınlar, dünyaları başlarına yıkılırsa ayakta durabilsinler diye okuttum meslek sahibi yaptım zaten" demiş. Ve çok şükür annem benim en büyük destekçim.
Bende ilk boşandığım da çok hafiflemiş hissettim. Eski eşimle denedik ama tekrar boşandık. 2.de ısrar eden kimseye hayır dua ettiğimi söyleyemeyeceğim.Merhaba Hanımlar,
Eşimle 4 yıllık evliliğimiz sonunda boşanmaya karar verdik, tabi bu durumda aile, eş, dost, akraba vs dahil olup düzeltmeye çalışıyorlar haklı olarak (2,5 yaşında bir kızımız var). Boşanma sebebi olarak net bir şey yok, bir sürü sebeplerimiz var ama sırf kavgalı ayrılmayalım diye detaya girmiyoruz, kimseye de detaylı bir şeyler anlatmıyoruz. Ama nedense insanlar çok fazla sıkıştırıyorlar ve bunu beni rahatsız ediyor, hatta eşimi anlaşmalı ayrılığa ikna etmişken aklını kurcalayacaklar diye de korkuyorum.
Asıl sorunum şu; çok sevdiğim büyüklerimle konuşurken, beni boşanmamaya ikna etmek için ürettikleri (aslında olumlu ve yapıcı) fikirlerin hiçbiri beni etkilemiyor, hiçbir sebep beni boşanma fikrinden alıkoymuyor. "geçmişteki güzel günleri, kızınızla yaşayacağınız güzel günleri düşün" vs vs cümleleri beni şöyle alıp düşüncelere bile sevk etmiyor. O kadar hafif, mutlu ve kararlıyım ki.. Ama neden bu kadar hissedemediğimi, diğer boşanan bir çok kadın gibi oturup ağlayamadığımı anlayamıyorum. Şok mu yaşıyorum, ne yaptığımın farkında mı değilim, yoksa gerçekten uzun zamandır bu duygusal rahatlığı yaşayamamış olduğumdan mı?
Ayrılmış yada bu durumu yaşamış arkadaşlarımdan düşüncelerini bekliyorum, kendimle yüzleşmem lazım sanırım.
Keşke bütün anneler sizinki gibi olsa ..
Çok özür dilerim ikinci cümlenizi anlayamadım ve ikinci şansı vermeden önce ilk boşanma kararınızda hissettikleriniz nelerdi? Rahatlık veya mutluluk hissi var mıydı?Bende ilk boşandığım da çok hafiflemiş hissettim. Eski eşimle denedik ama tekrar boşandık. 2.de ısrar eden kimseye hayır dua ettiğimi söyleyemeyeceğim.
Kendimi hala üzgün hissetmiyorum.
Doğru tespit ama arada kızımız var, hani herkes kızımızı bahane ederek şans vermemizi söylüyorlar ya, benim gözüm o ihtimali bile görmüyor. Kızımız böyle de mutlu olur diyorum yani bencilce bir davranış mı sergiliyorum acaba?Soğuduğunuz insandan boşanırken üzülmek zorunda mısınız ki
Neden üzülmemenizi acayip karşılıyorsunuz
İnsan mutlu olduğu yerden koparken üzülür demek ki şimdi daha mutlusunuz
İçinizde bitmiş ki acı vermiyor
Anormallik göremedim ben
Doğru tespit ama arada kızımız var, hani herkes kızımızı bahane ederek şans vermemizi söylüyorlar ya, benim gözüm o ihtimali bile görmüyor. Kızımız böyle de mutlu olur diyorum yani bencilce bir davranış mı sergiliyorum acaba?
Şu 3.kişiler benim bile kendimi sorgulamama sebep oluyorlar ya!
Evet evet. Hatta bunun için görüştüğüm uzmanlar bile oldu. Herkes aynı değilmiş.Çok özür dilerim ikinci cümlenizi anlayamadım ve ikinci şansı vermeden önce ilk boşanma kararınızda hissettikleriniz nelerdi? Rahatlık veya mutluluk hissi var mıydı?
Demekki gerçekten kırılmış ve kafanızda bitirmişsiniz. Bende bazen ayrılmayı düşünüyorum sonra bazı şeyler beni durduruyor, bu iyi yönleri bittiği anda veya tahammül edemeyeceğim bir hatası olursa arkama bile bakmam sanırım. Mantıklı ve doğru olan ayrılmaksa üzülmenin bir anlamı Yok .Merhaba Hanımlar,
Eşimle 4 yıllık evliliğimiz sonunda boşanmaya karar verdik, tabi bu durumda aile, eş, dost, akraba vs dahil olup düzeltmeye çalışıyorlar haklı olarak (2,5 yaşında bir kızımız var). Boşanma sebebi olarak net bir şey yok, bir sürü sebeplerimiz var ama sırf kavgalı ayrılmayalım diye detaya girmiyoruz, kimseye de detaylı bir şeyler anlatmıyoruz. Ama nedense insanlar çok fazla sıkıştırıyorlar ve bunu beni rahatsız ediyor, hatta eşimi anlaşmalı ayrılığa ikna etmişken aklını kurcalayacaklar diye de korkuyorum.
Asıl sorunum şu; çok sevdiğim büyüklerimle konuşurken, beni boşanmamaya ikna etmek için ürettikleri (aslında olumlu ve yapıcı) fikirlerin hiçbiri beni etkilemiyor, hiçbir sebep beni boşanma fikrinden alıkoymuyor. "geçmişteki güzel günleri, kızınızla yaşayacağınız güzel günleri düşün" vs vs cümleleri beni şöyle alıp düşüncelere bile sevk etmiyor. O kadar hafif, mutlu ve kararlıyım ki.. Ama neden bu kadar hissedemediğimi, diğer boşanan bir çok kadın gibi oturup ağlayamadığımı anlayamıyorum. Şok mu yaşıyorum, ne yaptığımın farkında mı değilim, yoksa gerçekten uzun zamandır bu duygusal rahatlığı yaşayamamış olduğumdan mı?
Ayrılmış yada bu durumu yaşamış arkadaşlarımdan düşüncelerini bekliyorum, kendimle yüzleşmem lazım sanırım.
Kendi tercihinizden memnun değilsiniz, muhtemelen kendinize güvenmiyorsunuz ve kızınızın mutluluğunu bahane edip, sevilmediğiniz bir evde mutluluk oyunu oynuyor kendinizi de kızınızı da bu oyunda kandırıyorsunuz. Bu benim düşünce tarzıma ters. Bu hayatta sadece Anne değiliz, insan önce kendine saygı duymalı, kendisine saygısı olmayan biri kimseye saygı göstermez tıpkı şuan sizin bana saygı göstermeyip saldırı nitelikli yazılar yazmış olduğunuz gibi.Defalarca aldatıldım 3 yaşında ki kızım mutlu olsun aynı evin içinde babasıyla mutlu huzurlu yaşasın diye bütün yasadiklarimi sineye çektin siz sevgim bitti bye bye diyorsunuz ee peki kızınızin mutluluğunu neden düşünmüyorsunuz o böyle olsun istiyor mu acaba eşiniz işsiz diye evde diye size çekici gelmiyor.....deli gibi para kazansa gözünüzde buyur du dimi????
Mesela bunu düşünmenize sebep olan ne oldu? Hangi açıklamam bu düşünceyi sizde uyandırdı?Bana çok naptığının farkında değilmişsin gibi geldi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?