hayatında biri yok buna eminim. Dün gece ağlamış beni uyandırdı. Gitmezsin demi bırakmazsın beni dedi. Bende gidicem artık yeter sürekli iftira atıyorsun insan namusuna dil uzatırmı bu sana da hakarettir dedim. Kıskanıyorum ne yapayım elimde değil söz düzelicem tekrar gidelim terapiye psikiyatriste çocuğum için affet beni. Bak bir daha böyle birşey olursa söz evi arabayı tüm herşeyi sana bırakıcam tek kuruş almicam krediyide ödicem ama affet ne olur dedi.
Sabah adliyede görüşürüz dedim. Bugün telefonu kapatmış sözde davayı o açacaktı. Oğlum çok hasta ateşi var grip olmuş hiç durmuyor. Keza bende nezle olmuşum kemiklerim ağrıyor. Yinede bindim gittim adliyeye. Gel konuşalım dedi. önünde bekliyormuş.
Çay bahçesine oturduk. Ağladı sözler verdi randevu almış öğleden sonraya hem çift terapisi yarın sabahta kendi için psikiyatri randevusu. Oğluma bak sende anne baba ayrı büyüdün inat etme. Haklısın ama çok seviyorum söz her istediğini giy her yere git bir daha sana iğrenç yakıştırmalar yapmicam dedi. Bir dilekçe imzalamış boşanma halinde ev araba ve bir arsayı eşime devrediyorum maddi konuda hiçbir talebim yoktur yazmış. Bana tapuya gidelim sana devredeyim herşeyi nolur gitme dedi.
Ben para için onunla kalmadığımı onu sevdiğimi dün ki halini gülüp eğlenişini kurtuluyorum diyişini unutup devam edemem dedim. Oda onlar seni kızdırmak içindi seni seviyorum bana bunu yapma dedi.
Şimdiye kadar eşim verdiği her sözü tuttu. Tanısın tanımasın. Kendi esnaf gelenleri hiç boş çevirmedi kusurlu mal satmadıda almadıda. Adaletine güveniyorum. Ama söz konusu kıskançlık bir insan bu huydan nasıl vazgeçebilir? Geçebilir mi?
Terapiye gitmeyi kabul ettim. Yarında seninle gelicem sadece 1 ayın var kendine geldin geldin gelmezsen ben yokum dedim. Sizce vazgeçneli miyim? Gidip davayı açayım mı?