Doktorlar kalp atışı yoktu diye rapor verip kürtaj yapıyorlar...
görümcemin kızı da 7 8 haftalıkken bu şekilde kürtaj oldu...
O kadar üzgünüm ki.. Hamileliğimi ilk öğrendiğimde eşimle ufak bir tartışmamız oldu
Kaynanamlarla bir oturuyoruz da, ev ayırma meselesinden.
O gün ona sinirlenip çantamı alıp anneme gittim, ağladım, aldıracağım bu çocuğu dedim..
Annemin bana bir kızışı vardı, ben ne yaptıysam öyle azar işitmedim annemden. Katil mi olacaksın, o çocuğun ileride ne olacağını bilebilir misin, belki çok iyi bir insan bir evlat olacak, belki yaşlandığında o sana bakacak.. Bir ton şey söyledi. Çok ağladım ve annemi dinleyip aldırmadım..
Şimdi bunu yazarken bile ağlıyorum ben nasıl aldırırmışım canımı, canımın içinde yaşayan canı.
O kadar pişmanım ki bunu düşündüğüm için bile.
Renkli ultrasonda gördüğüm o güzel yüzüne, beni tekmeleyen henüz 4 cm olan ayaklarına, elini yüzüne koyup poz verdiği o güzel ellerine nasıl kıyarmışım..
Sadece aldırmayı düşünmek bile bende vicdan azabı yarattı. Rabbim in verdiğini rabbim alır ancak..
Ne oldu, ben sonunda eşimle barıştım.
Olan yavruma, oğluma olacaktı.
İyi ki aldırmamışım. Binlerce kez şükürler olsun
Yabanelma
ya katılıyorum. Inşallah kendiliğinden düşer de o bebeğin günahına girmemiş olursunuz.
