Boşanıyorum

Nuynuydila

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
24 Kasım 2011
59
0
86
İstanbul
Herkese merhaba ..33 yaşındayım üniversite mezunuyum.Çevrem tarafından hep aklı başında diye bilinen biriydim taa ki evlenene kadar.hiç evlilik yapmamış biri olarak daha önce evlenmiş boşanmış üstelik çocuğu olan biriyle evlendim.başlarda herşey güzel gitti.çocuk veya eski eşle ilgili bir sıkıntım olmadı herkes bunun problem olacağını sanırken beni en çok yıkan yıpratan eşim oldu.aşırı derecede kıskançlık mı hastalık mı bilemiyorum ama benim üzerimde aşırı baskı kurdu.ikimizin aynı şirkette çalışıyor olması da cabası!iş arkadaşlarımdan herkesten herşeyden beni kıskanır duruma geldi başlarda uyum sağlamaya çalıştım biraz kendimi geri çektim inssnlardan ama gün geçtikçe durum daha kötüleşti daha çirkinleşti eşim bana iftiralar atmaya başladı açık açık sununla aranda ne var bununla aranda ne var demeye başladı birisi bana selam verse o da görse ne konuşuyodun onunla ne var aranda demeye başladı ..çok konuştum çok çabaladım ama artık psikolojim altüst oldu.aramızda bir tartışma çıksa konu hep bana attığı çirkin iftiralarla sonlandı!hiç birzaman kendini suçlu görmedi.affettiğim zamanlar niye böyle yapıyosun insan karısına böyle şeyleri yakıştırır mı senin bana güvenin yoksa boşarsın dedim yada varsa bişey ispatlarsın dediğimde kapat tamam özür dilerim dedi ama yine tekrarladı yine yaptı!artık affedemiyorum o kadar çok sıkıntı çektim ki sadece bu olsa ailesinden de kendinden de boşanalım tamam diyo aradan biraz zaman geçiyo sarılıp öpüyo tamam yapmıycam diyo..bu sefer buna izin vermiycem.şimdi yine sessiz bir dönem..güçlü durmak istiyorum boşanma sonrası kötü şeyler yaşar mıyım tek korkum bu..boşanmış kadın olmak nasıl?
 
Boşanmış kadın olmak nasıldır bilmiyorum ama anladığım kadarıyla boşandıktan sonra ne olsa yine bugünden iyi olacaksınız.
Ben de çok kıskancımdır okuduklarınızı görünce bir gün sevgilimin de böyle bunalıp benden ayrılmasından korktum. Gerçi zaten bundan hep korktuğumdan kıskançlıklarımı yapmamaya çalışıyorum artık. Kıskançlıkta öyle bir durum oluyor ki kaybetmeyeyim diye uğraşırken kendi elinize uzaklaştırıyorsunuz sevdiğiniz insanı. Eşinizinki de öyle olmuş. Yine de boşanmaktan başka bir yolu yok mu bunun? Size neden güvenmediğini söylüyor mu?
 
O kadar ağır hakaretler ediyo ki artık dayanamıyorum.ben de yuvamı yıkmayı istemedim 15 aydır mücadele ediyorum.çocukları çok seviyorum kendi çocuğum olsun isteyemedim bile bana bu çocuk benden mi diyecek durumda şuan.kafasında kurup duruyor kendimi ona aklamaya çalışmaktan psikolojim altüst oldu.isyerinde bi erkek bana selam vericek diye gerilir duruma geldim.doktora gidelim düzel lütfen dedim onu da kabul etmedi sen hastasın diyor cevap bu!kendi arkadaşlarından dahi kıskanıyor sonra da onlarla yemeğe gidelim diyor
 
Sevgili kurabiyeleriseverim ,bana neden güvenmiyosun diye çok sordum cevap yok ki hep hakaret hep suçlama.bunları genelde sıkıştığı zaman yapıyor zaten mesela parayla ilgili bir durum var onu tartışırken bu konuyla ilgili bi hatası varsa( bi kere kredi kartımı benden izinsiz alıp arkadaşlarıyla yemiş içmiş)bunun akabinde bana böyle suçlamalar yapıyo asıl konu kapanıyo hayda ben bi bakıyorum iftiralar
 

evlenmeden once ben de esıme aynen boyleydım bayan arkadaslarının hepsıyle yakıstırmada bulundum..aynen aranda ne var sana asılıomu asık mı..sevgılın mıı..benı aldatıyomusun..bu kız nıye sana bılmem ne dıyo..ne kadar sıkıcıymısım..esım o zamn evlı degıldık bıgun bana dedı..askım sence ben sapık mıyım karaktersız mıyım neyım ben senın gozunde dedı nıye dedımm ..sen de mı sorun bende mı acaba bır dusun dedı..benı 1 yada 2 kısıyle suclamıyorsun kım olsa onunla sucluyorsun dedı..senın hesabına gore ben 5-10 kısıyle senı aldatıyorum dedı..bana bunu nasıl yakıstıırsın dedı..boyle duygular yasadıgında kendıne hakım olmaya calıs ve askım benı cok sevıyor ben kıskanclıktan oyle dusunuyorum de dedı..o zman dedım toparlanayım artık..gercekten sacmalıyorum..cunku gercekten bana gore 10 kısıyle aldatılıyodum ama konuyu acan arkadasım sana sunu soyleyeyım ben esımı cok sevıyorum ozamanda oyleydı..bazı duygular ınan ınsanın elınde olmadan ysaanıyor..o kendıne hakım olmaya calısyordur ama basaramıyor demek kii..tabı kı yaptıgı cok kotu bırsey senın bunda sucun yokk ama dıyorum ya bellı engel olamıyor kendısıne..onu sevoyorsan bosanmak yerıne cozum arayısına gır..onu rahatlatacak davranıslar yap seyler soyle..esım sagolsun benı hep bu konuda rahatlattı..sımdı cok sukur hıc sorunumuz yok o konuda maasallah dıyım de hepınızın adına..
 
eşinizin ciddi bir uzman desteğine ihtiyacı var bence.. (hatta belki de eski eşinden bu sebeple ayrıldı)

boşanma fikri son aşama olarak kalsın . .

ayrıca boşanmış kadın ,evli kadın ayrımı,mantalitesi ülkemizde kimi kesimler tarafından yapılıyor ama sen kendini bildikten sonra kime ne ??

huzursuz ve mutsuz isen göz göre göre kendini niye evliliğe zindan edesin ki. onunla bir uzmana gitmeyi deneseniz.:44:
 
Eşimi seviyorum hala.bu boşanma kararını alırken bu yüzden çok acı çektim ama düzelmiyor.ben seni seviyorum o yüzden seninle evlendim dedim.ve ben gerçekten sevgimi çok hissettiririm ona küçük notlar yazardım sevdiğimiz bi şarkı bi sevgi cümlesi sağa sola koyardım onu sevdiğmi çok iyî biliyo zaten.sevdiğim için de affettiğimi ..bu durumu kullanıyo artık..nasılsa affediyor diye düşünüyor heralde...eşlerinizi kıskanmayın demiyorum ama bir suçla itham etmek çok kötü!beni işyerinde yakıştırmadığı insan kalmadı ..bu çok yıpratıcı..kızıyla çok iyi anlaşıyorum ona bile tahammülü yok halbuki sevinmesi lazım bu duruma ..kızına sen ona anlatıyosun sorunlarını bana anlat diyen biri..valla bilemiyorum ben kendimi de ölçüyorum tartıyorum niye böyle yapıyo ben mi yanlış bişey yapıyorum diye ama yook evlendiğimden beri her erkek arkadaşımdan kendimi geri çektim.hep gözünün önündeyim zaten ..durup dururken telini ver der hemen veririm maillerimi kurcalar kontrol eder içi rahatlasın derim ses etmem ..daha ne yapabilirim ki..ilk defa şifremi değiştirdim o da boşanma kararımla.
 
esinizin ki kiskançliktan ziyade hastalik, bir uzmandan yardim almasi lazim..
elinde olmadan boyle davrandigini unutmayin, tabi ki sizi mutsuz etmeye hakki yok ama "evet" derken "hastalikta" yaninda olucaz diyerek evet diyoruz ve o hasta ise iyilesmesi için ugrasmaniz lazim..
tedavi olmayi kabul etmezse tekrar dusunursunuz...
 

Kıskanan insanın özgüven problemi vardır denir ya hep.. Ben buna hep karşı çıkmıştım ama ilk defa katılıyorum bu ifadeye. Eşiniz kendine pek güvenmiyor ve kendini eksik hissettiği konular açılınca sizi suçlamaya başlıyor gibi geldi. Alttan almak, gönlünü hoş tutmak adına zaten elinizden geleni yapmışsınız sanırım. Artık başka bir çözüm yolu denemelisiniz bence. Aslında en güzeli sizin dediğiniz gibi bir psikologtan yardım alması olurdu sanki ama erkekler pek sevmiyor böyle şeyleri..
 
12 yıldır aynı şirketteyim ..bunu da düşündüm ama tazminat alabilirmiyim.hem borçlar var evlendikten sonra kredi çektim ben herşeyimi peşin aldım ama eşim borçla yaptı o da kredi çekti kredi kartları filan..şu durumda işsiz olsam eşim bi kuruş vermez bana..zaten ben ondan daha iyi kazanıyorum .maaşı kendisine yetmez..ekonomik olarak sıkıntıya düşmesem zaten durmazdım işyerinde.rezil oldum çünkü herkese eşim aramızdaki durumu herkese belli edicek şeyler yaptı...
 
esinle durumlari duzeltmeye bak sen, bosver insanlari, herkesin var sorunlari, hiçkimse mukemmel degil...
onemli olan senin mutlulugun ve emek verdigin yuvani kurtarman..
 
kıskançlık bambaşka bişey.. düzelmez , yaptıklarını anlamaz emin ol.. bişey olacak , fark edecek yaptığı haksızlıkları diye beklersin ama nafile.. bu onun bir dürtüsü çünkü.. 1 ay değişir , 2 ay değişir , daha doğrusu rol yapar .. sevgisinden , senin istediğin kişi olmaya çalışır ama olamaz emin ol... bir süre sonra paranoyaların başlar , yaptığın herşeyi , attığın her adımı , yanlış bişey olmasa bile , korkarak atarsın.. çünkü , görürür , duyar , yanlış anlar , sorun çıkartır diye çekinirsin.. bir bakarsın , sen sen değilsin...
 
Sevgili yaz yaz şuanki durumum tam da böyle zaten.ben ben olmaktan çıktım ailem arkadaşlarım herkes farkında durumun..ondan niye bu kadar korkuyosun diyolar o kadar ezildim ve ezik duruyorum ki artık..ki ben çevrem tarafından çok zeki çok sosyal olarak bilinen biriyken..sırf yuvam için kendimden çok verdim ..üstüne bir de kendisine ne demeli..çevresindeki tüm kızlarla gayet rahat konuşur sohbet eder bi kere karıştım sırf beni anlasın diye senle ben bir değiliz cevabını aldım yani o istediği gibi konuşabilir şakalaşır gayet normalmiş bana diyo sen ne kadar fesatsın benden kaç yaş küçük insanı mı kıskanıyosun benden ben de dedim aynı şeyi sen de yapıyosun nasılmış buna karşılık cevap bu ikimiz bir değiliz adamın mantığı bu..değiştirebilir miyim..halbuki evlenmeden önce nişanlılık döneminde bir kere bile bu tarz bişey yapmadı o zaman daha sosyaldim bi kere kısıtlamadı o zaman melegim diyodu şimdi ???
 
selam,
yaşadıklarınız çok zor şeyler ama ben boşanmanız gerektiğini düşünmüyorum.

bir yuva kolay mı kuruluyor.

tabiki siz elinizde geleni fazlasıyla yapmışsınız ama nişanlılık döneminde her şey normalse ve evlendikten sonra bu duruma geldiyse bu zaman zarfı içersinde ne yaşadığınızı bunun onun nasıl etkilediğiin, kısacası ne olupta bu hale geldiğini bulmanız gerekiyor.

anlattıklarınız bana erkek arkadaşımı hatırlattı :/

ne yazikki o da aşırı kıskanç ve hemen arkadaşlarıyla samimiyet kurabiliyor. ben ona insanlarla bu kadar samimi olma diyince ve aynısını ben yapınca, kadın erkek farklıdır diyor..

şu an beni anlyor ve geri çekiliyor yaptıklarından ama sizi kendi geleceğimde gördüm nedense:26:

ama hala aynı fikirdeyim. boşanmak yerine mücadele etmelisiniz.

unutmayın aşamayacağınız hiçbir problem yok. bi süre sizin ondan boşanacağını sizi kaybedeceğini düşünsün.

ama elinizden geldiği kadar yuvanızı koruyun. Allah yardımcınız olsun:26:
 
Paylaşımlarınız ve yorumlarınız için hepinize teşekkür ediyorum.kendimi daha iyi hissettim...hakkımızda hayırlısı olsun ..bakalım günler neler getiricek önümüze...
 
bence bir aile terapistine gitmelisiniz.hatta bazı seanslarda eşiniz tek bazılarında ise ikiniz de olmalısınız bence.boşanma son çare olmalı.
 
Bilemiyorum.Belki bunu çoktan yapmalıydık..Ama asla kabul etmezdi gitmeyi..Ben artık tükendiğimi hissediyorumo kadar ağır şeyler söylüyoki dayanmak imkansız ..mesela evdeyim temizlik yapıyorum o dışarda telin sesini duymadım aradığında çıldırıyo resmen..duymadım diyorum işim vardı diyorum ben de yedim diyo..sen nedemek istiyosun böyle diyorum başlıyoruz tartışmaya..sonra ağır hakaretler derken sessizlik sonra gelip bi şekilde sokuluyo yanıma affediyorum bu böyle bi kısır döngü..alıp karşıma konuşuyorum niye böyle yapıyosun sen böyle yapınca sana olan sevgim azalıyo diyorum daha çok sinirleniyo!!çözüm ne bilmiyorum gerçekten..ailem arkadaşlarım herkes boşanmamdan yana..sen çok mücadele ettin seni çok yıprattı çok şans verdin yeter artık diyolar..
 
İçim sıkılıyor ...hala aynı evdeyiz( onun benden kolay kolay boşanacağı yok!evden gidicem tamam boşanıcaz diyo ama bu arada beni kullanıyo ...bedavadan yaşıyo işte!!boşanırsak bana nafaka vermezmiş!esyaları da alıcakmış sabah sabah üstüme yürüdü bana vurmaya kalktı hergün daha kötü!
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…