Kedilerimi bahane etmiyorum, çare düşünüyorum. Onları asla sokağa atmam veya başkasına vermem. Onlarda zarar förmesin diye çözüm arıyorum. Boşandıkdan sonra nasıl bir yol izlemeliyim, onu düşünüyorum. Ben bir canı kendine bağlayıp onu atacak kadar duygusuz değilim. Üstelik o can bana muhtaçken
Dünyadaki tek kedi bakan siz değilsiniz,
Kimse size sokağa atın demiyor . Bilmem kaç yıldır bu adamla evli kalmak için bahane değiller, bahçeli ev de bulurdunuz, kediler de alisirdi.
Daha yeni bir arkadaşım kedileri ile deniz asiri bir ulkeye tasindi.
Daha iyi bir iş teklifi aldı.
Ve değerlendirdi. Kedilerine de gözü gibi bakar.
Uçakta stres olacaklar diye kız kendi zona çıkardı neredeyse, ama yaptı.
Siz hayatınızın güzel zamanlarini kedilerim ne olacak diye size koca olamayan adamla harcadınız. Kendi tercihiniz, siz bilirsiniz.
Tıpkı o annenin hayatını evlatlarına adanayi tercih etmesi gibi.
Annen iyi mi yapmış, kocasını beklemiş, aldatmamış, evet iyi yapmış.
Evlatları da kıymetini bilmiş ne güzel.
Bir şeyi elestirirken iki kere dusunun.
Konunuza gelecek olursak ben sizin sartlarinizda evlilik sadakati gerektiğine inanmiyorum.
Sadece kendinizi korumanız acısından, evli bir kadın gibi görünürken flört, sevgili vs işleri doğru değil.
Boşanma kararınız için de hakkınızda hayırlısı.