Boşanma Aile Beklentiler Sorumluluklar

Canım şimdi baktımda belediyeye ait kreş anaokulu vs.var yalnız ücret 560 TL yazıyor. Benim 60 TL ücretli olanlardan haberim yok bildiğin herhangi bir internet sitesi ya da telefon numarası var mı? Rica etsem yazar mısın?
Ben ankarada yasiyorum.Her ilce milli egitim ucretu kendisi belirliyor.Ben etimesgut ilcesinde devletin anaokuluna eylül ocak arasi yani 1.dönem icin 270tl yatırdım bankaya kaydettirdim.istanbulda bir arkadasim aylik 130tl demisti.yasadigin ile ilceye gore degisiyor.google e meb etimesgut anaokullari yazdim.Devlete ait okullarin isimleri cikiyor canim.Okullarin uzerine tiklayip iletişim i tikla.Adres ve telefonuna ulas.Ara konus mutlaka.Insallah yardimci olabilmisimdir
 
Herkese merhaba;
Boşanalı 6 ay evleri ayıralı yaklaşık bir yıl oluyor. 3 yaşındaki kızımla beraber ailemle birlikte yaşıyorum. Fakat çok sıkıntı yaşıyorum. Benden iki yaş küçük bekar kız kardeşim annem ve babamla aynı evdeyiz.
Geldiğimden beri iş arıyorum ama bir türlü denk gelmedi diyeyim. Birkaç tanesine kabul edildim fakat ne yazıkki ailem olur vermedi.
Evde oturmam onlara batıyor inanınki onlardan özel ihtiyaçlarım için para istediğim çok nadirdir nafakayla idare etmeye çalışıyorum ki çok az bir para alıyorum.
Çalışmadığım için bütün gün kızımla birlikteyim kızım zor bir çocuk bazen bunalıyorum ama bu evde bunalmakta yasak sen doğurdun doğurmasaydın tarzı lafı yapıştırıveriyorlar hemen.
Kimse kızımla ilgilenmek istemiyor mecbur değiller zaten fakat arada bende eşimle dostumla dışarı çıkıp bir hava almak ihtiyacı duyuyorum içimi dökmek dertleşmek benimde hakkım diye düşünüyorum. Kızımla gitmek benim için daha yorucu oluyor arada tek başıma gitmek istiyorum kızına kimse bakmadığı için bende kızımın erken uyuduğu zamanlar anca tek başıma dışarı çıkabiliyorum. Bu da onları rahatsız ediyor sanırım.
Ve bana kızdıkları zaman sürekli biz sana evimizi açtık ana fikirli kırıcı konuşmalar yapıyorlar. Annem bir keresinde bu tarz bir yazı yazmış altına da not olarak çocuğunu da alır gidersin diye eklemiş ve buzdolabına asmış.
Kardeşim deseniz tabiri caizse tam bir terbiyesiz parasıyla sürekli beni ezmeye çalışan biri diyeyim en basitinden.
Babam derseniz sürekli hatalarıma ve başarısızlıklarıma yoğunlaşmış hiç susmayan her şeye karışan bana kendi öz kızına iftira atabilecek kadar tuhaf bir insan.
Arkadaşlar benim asıl derdim bu evden gitmek şimdi işe gir diyeceksiniz zaten çok istiyorum fakat aldığım ücret benim ayrı bir eve çıkmama yeterli değil. Yine mecburum. Kazandığım paranın tümünüde aileme vericem zaten. Kardeşim eve para vermez babamın verdiği meblağ çok az olmasına rağmen eve para harcamasını sevmez genelde tek başına gezer yer içer.
Annem çeviriyor evi ben çalışınca tek başıma ben üstlenicem. Bana karşı böyle olmasalardı hiç gocunmazdım. Ama böyleyken düşüncesi bile beni rahatsız ediyor. Tekrar evlensem bile geç evlenirim diye düşünüyordum ama artık ne kadar çabuk o kadar iyi diye düşünür oldum. Başka bir çarem var mı?
EvliliğiniZde ne yaşadığınızı bilmiyorum ama aşılabilecek sıkıntılarsa, ailenizin bu halini bilip keşke biraz daha emek verseydiniz evliliğinize, hem kızınız bir yuvada büyürdü hem de siz böyle itelenip kakalanmazdınız :( bazen eşlere sabredemiyorken çok daha büyük sorunlara sabretmek gerektiğini unutuyor insanlar
 
cocugunu 36 aydan itibaren devletin anaokullarins liselerin uygulama ana okullari tam gun cok dusuk bi ucrete 150 lira en cok aliyor. cocugunu okula ver git calis para biriktir kendini gelistir. daha iyi is bul ayri eve cik. evlenince cocugun yine eve sigmayacak yazik kizina. kolaya kacma
 
Ben de buna benzer bir sorunla karşı karşıyayım. İş arıyorum. Düşünüyorum da, evlenince evlatlıktan da çıkmış mı oluyor insan? Bu nasıl insanlık nasıl aile olmak… Önceleri duyardım da kişilerin büyüttüğünü ya da farklı algıladıklarını sanırdım. Şimdi kendim de yaşayınca çok iyi anlıyorum ki bu hayatta herkes tek başına. Ama bir çocuğun var senin ve bu en büyük destekçin aslında. Çünkü sana gücünü çocuğun verecek. Benim çocuğum yok, ailem çok varlıklı ancak herşeyim gözlerine batıyor. Bir gün bu forumda yazabileceğim hiç aklıma gelmezdi. Bizi güçsüz yapan inanadığımız tüm değerlerin aslında inandığımız gibi olmadığını görmek. O halde, dik duracağız, boyun eğmeyeceğiz, iş bulup çalışıp her zorluğun üstesinden de geleceğiz. Güçlü olmadıkça öz annen bile sana çocuğunu alır gidersin diyebilmiş baksana! Bir de şunu hiç anlamıyorum, neden bir evlilik diyorsun kurtuluş için? Zaten olmamış ki ayrılmışsın. Şimdi kurtuluş için değil seni anlayan bilen dinleyen sana yoldaş olabilecek dürüst biri karşına cıkar ve seversen ne alaa.. Ama kurtulmak için yağmurdan kacarken dolu muhabbetini yaşaman ne kadar doğru olur sence? Kararlı ve güçlü ol, sen içinde zaten büyük bir cevher taşıyorsun, Allah'ın kudretinin nefesi… O'ndan sana doğru yolu açması için güç ve yardım iste. Ben de şuan bazı kararların arifesindeyim. Boşanmış olmak bu ülkede zor çünkü, acaba ne oldu da boşanmış diye kurup kurup durur bizim insanımız. Ya aldattı dersin duymaz, el kaldırdı dersin duymaz, içkici dersin duymaz hele ki gelişmiş ülkelerde olduğu gibi 'Bana çok ılgısız bir eşti' diye ayrılmak olsun :) düşünemiyorum artık bunu. Herşey olacaksa olacaktır. İstesen de istemesen de. Güçlü dur, ağlama, üzülme ve hiçbir eksikliği çocuğuna hissettirme. Onun ruhunda yaralar açılır farkında bile olmazsın. değil kaç yaş, kaç aylık bile olsa hisseder. Çocukların auraları çok geniş ve saydam. Kendine iyi ve güle bak .
 
Back
X