Arkadaşlar, saygı çerçevesinde bosananlar var mı? Ve pişman olmayan
Genelde erkekler hep siddet, aldatma, sıkıntı verme durumunda bulunur da boşanmalar gerçekleşir ya..
Aile sorunları vs. büyük kavgalar. Çekilmez bir hayat neticesinde..
Geneli evliliklerin mutsuz olduğunu söyler..
Yani mantıken bakıp kafa rahat bir evlilik devam ettirmeyi mi tercih eder insanlar ama esi ne yapacak olursa olsun evli hissetmeyecek esi varmış gibi hissetmeyecek olsa da kadin.?
Evliyken Zamanında kendi çapımda sıkıntılar yaşayıp, gecer, evlilik başlar beklentim bir gün karşılanir evli hissederim dedim bekledim cunku oyle olacagini iddia etti. Maddiyat olsun, vakit geçirmek olsun, esin iyi biri olsa da(baskalarındaki olumsuzluklarla kıyas yaparak) bir erkek gücü hissetmekte sıkıntılar yaşadım.
Şu an her şeyin duzeldigini, yalnız kalmayacağımi, kendisini sevdirecegini dikkat edeceğini falan söylüyor ama artık benim ona bakış acimin değişmeyeceği bir duruma geldim. Onu hayalimdeki eş ile asla bagdastiramadim bu saatten sonra ağzıyla kuş tutsa zor.
Ama burda bir konfor alanım var, kimsenin bir şey beklediği yok vs. Her şeyi düşünmeye çalışıyorum. 4 aydir tekim durusmaya gunler kaldi. Ne kadar kararımı vermiş olsam da ve bu değişmeyecek olsa da yanlış yapıyor muyum diye düşündüğüm oluyor çünkü karamsarim. Erkekler kötü, evlilikler mutsuz, bu konumdan daha iyisi olmayacak tarzı düşünceler ki eş kişisi de bu düşüncelerimi besliyor...
Pişman olur muyum ilerde? ortada çok büyük sebepler yoksa yani mantiken mi bakmak gerekirdi olaya. (bosanmakta kararlıyım sadece iç sesimi duyurmaya çalışıyorum fikir almak istiyorum şu an, baska bakis acilari vs)
Yaş 32, esin yasi 39
Genelde erkekler hep siddet, aldatma, sıkıntı verme durumunda bulunur da boşanmalar gerçekleşir ya..
Aile sorunları vs. büyük kavgalar. Çekilmez bir hayat neticesinde..
Geneli evliliklerin mutsuz olduğunu söyler..
Yani mantıken bakıp kafa rahat bir evlilik devam ettirmeyi mi tercih eder insanlar ama esi ne yapacak olursa olsun evli hissetmeyecek esi varmış gibi hissetmeyecek olsa da kadin.?
Evliyken Zamanında kendi çapımda sıkıntılar yaşayıp, gecer, evlilik başlar beklentim bir gün karşılanir evli hissederim dedim bekledim cunku oyle olacagini iddia etti. Maddiyat olsun, vakit geçirmek olsun, esin iyi biri olsa da(baskalarındaki olumsuzluklarla kıyas yaparak) bir erkek gücü hissetmekte sıkıntılar yaşadım.
Şu an her şeyin duzeldigini, yalnız kalmayacağımi, kendisini sevdirecegini dikkat edeceğini falan söylüyor ama artık benim ona bakış acimin değişmeyeceği bir duruma geldim. Onu hayalimdeki eş ile asla bagdastiramadim bu saatten sonra ağzıyla kuş tutsa zor.
Ama burda bir konfor alanım var, kimsenin bir şey beklediği yok vs. Her şeyi düşünmeye çalışıyorum. 4 aydir tekim durusmaya gunler kaldi. Ne kadar kararımı vermiş olsam da ve bu değişmeyecek olsa da yanlış yapıyor muyum diye düşündüğüm oluyor çünkü karamsarim. Erkekler kötü, evlilikler mutsuz, bu konumdan daha iyisi olmayacak tarzı düşünceler ki eş kişisi de bu düşüncelerimi besliyor...
Pişman olur muyum ilerde? ortada çok büyük sebepler yoksa yani mantiken mi bakmak gerekirdi olaya. (bosanmakta kararlıyım sadece iç sesimi duyurmaya çalışıyorum fikir almak istiyorum şu an, baska bakis acilari vs)
Yaş 32, esin yasi 39
