Kim ne derse desin ne düşünürse düşünsün hiç umrunuzda olmasın lütfen. Sizin hayatınız ve mutlulugunuz insanların ne dusundugunden çok daha önemli olmalı. Nasılsınız? Biraz daha iyisinizdir umarım
Askinizdan ölen adamin mi birakiyorsunuz da pisman olacaksiniz diyor aileniz?
Teşekkür ederim sağ olun bügün daha iti hissediyorum bazen ara sıra Kendinin suçlama haline giriyor üzülüyorum bazen de yaşadıklarıma sinirleniyorum bu aralar ruh halim çok değişken ama şu an gayet ititim sağ olun sorduğunuz için
Gidip konuştum hatta zamanla tamamen mesafe koydum artık hiç muhatap olmadım mecburi hallerde merhaba meehaba ama sorun sadece görümceye bağırıp susturmakta değildi. Çünkü görümce o gücü elimden alıyor zaten eşim sınır çizsem o cesareti yok konuşmaya eşim sinirli iken gidiyor ona dertleşiyor o da ona akıl veriyor böyle yap şöyle yap. Ama her dediği bizim evliliğin sonunu getirdi git ona bağır çağır dedi eşim geldi evde terör estirdi birbirimizden soğuduk. Ailesi arkadaşlarıyla görüştürme dedi madem o benle görüşmüyor eşim beni eve tıkadı bir yere gidecem burnumdan getirdi daha bir sürü şey. Ben dik dursam da görümceye bağırsam da o zaten benim arkamdan eşimle her türlü işi çevirdi bu durumda ben ne yapabilirim ki yüz veren ben değildim.
Yok ben başka evlilikte düşünmüyorum zaten uzun bir süre ama herkes bana eşin seni seviyor değer veriyor her erkek aileci olur sen alttan alacan zamanla diyorlar. Yarın başkası da olsa o da ailem ailem diyecek ama şunu anlamıyorlar sanki ben ailesini atsın diyorum bemim istediğim evlendikten sona önceliği karısı sona çocukları olsun. Başkasının lafı değil ikimizin ortak görüşüyle evlilik yürüsün. Ama eşim ailesinin İstediklerini sanki kendi isteği gibi yansıtıyor. Evliyken sonuçta iyi yaptığı şeyler de vardı eşim onları hep övünerek anlatır bir iki kahvaltı hazırladı ben değer vermesem kalkıp ona da kahvaltı hazırlar mıyım diyor. Yani bunlar lütüf değil evlilikte olağan şeyler anlatamıyorum. Ben o kadar yemek temizlik yapıyorum övünmüyorum onu bunu yaptım diye. Baban anana yapıyor mu diyor. Babamın çağı ile kendi yaşadıklarını karşılaştıryor.
Tembih laflari iste. Ablasi diyordur kahvalti vs hazirladin daha ne istiyor. Ablasi da kocasindan cekiyorsa sizin rahat etmenize izin vermez. Yapacak erkege bile yapma bosver kendi yapsin diye dolduruyorlar temizlik ev isleri vs. onu da gec evliliginize mudahele var neye sanredeceksiniz ki sizi adam yerine koyan yok anladigim.
Ya mutlu olmamızı hiç istemiyordu ilk evimize geldiğinde bizi çok mutlu gördü 1 yıl sona bozulur mutluluğunuz dedi çocuğunuz olunca da tam uzaklaşırsın. Ama eşim bunu göremedi o mutluluğumuzu istese yıllar geçse de hep böyle kalın birbirinizi kırıp evliliği yıpratmayın derdi. Eşim hep beni suçladı. Ama ablası durmadı hep oyunlar oynadı bizi birbirimize düşürmek için eşim de hep lafına geldi.
Cok çok normal yasadiginiz duygular.
Buna güldüm.Eski eşim bana " emin degilsin çok pisman olacaksın" demisti , ben de " tmm cok pisman olursam geri döner bu sefer evlenme teklifini ben yaparım " dedim
Geçmiş olsun. Allah iyi insanlar ile karşılaştırsınAhahhaha çok komiksiniz ilahi. Ben de süreç geçsin evimi kurayım hayatım düzene girsin pişman olmam diye düşünüyorum çünkü evliyken hep huzursuzdum asla arada güven oluşmadı. Affedip geri dönsem de zaten sevinemiyorum tamamen. Aradaki güvensizlik mutlu olmamızı engelliyordu.Cok çok normal yasadiginiz duygular.
Siz aslında eşinizle barişmak degil de içinde bulundugunuz yogun stresin bir sekilde biran önce üstunüzde kalkmasıni istiyorsunuz.
Tabi konu boşanmak olunca sanki eşinizi özlemis gibi duygu karmasasi oluyor.
Ozlediginiz mutlu huzurlu zamanlar, eşiniz degil.
Hayirlisiysa boşanirsaniz huzura erersiniz Allahın yardımi ile..
Bir de insan acaba emin degil miyim diye cok tereddüt ediyor.
Eski eşim bana " emin degilsin çok pisman olacaksın" demisti , ben de " tmm cok pisman olursam geri döner bu sefer evlenme teklifini ben yaparım " dedim
Çok çok üzüldüm, çok çok özledim (yada öyle sandım ) ama asla pişman olmadım.
Siz de atlatacaksiniz.
Hiç olmadı, alirsınız bir yüzük istemeye gidersiniz
Rica ederim. Bu duygu gelgitlerini yaşamanız çok normal. Mutsuzlugu, hayal kırıklığını vb olumsuz hisleri, yoğun stresi ve baskıyı vücudunuz kaldirmayinca; beyin bir cozum yolu üretmeye calisiyor ve gücü en fazla yetene yani size, sizi suçlu hissetme eğilimi yaşatıyor. Önceden de söylediğim gibi; hiç bir şekilde buna izin vermeyin. Kafanızı 1 dk bile boş bırakmayın. Spor, kurs, kitap okuma gibi yapabilecek bişeyler bulun kendinize. Boş kaldığınız anda kafanizin temeline dinamit koyar bu hisler. Aman sakin. En fazla 1 yil ugrasirsiniz bu duygularla hayatınızı kurtarmak için 1 yıl devede kulak. Lütfen sabredinTeşekkür ederim sağ olun bügün daha iti hissediyorum bazen ara sıra Kendinin suçlama haline giriyor üzülüyorum bazen de yaşadıklarıma sinirleniyorum bu aralar ruh halim çok değişken ama şu an gayet ititim sağ olun sorduğunuz için
Allah onu bildigi gibi yapsin.
