Beni anlayan biri çıktı sonunda. Aynen böyle. Bende de kayış koptu. Bildiğiniz nefes alsa batıyor. O ise hiçbir şey yapmıyor. Uyumuyorum. Benim aptalligimi kızım çeksin istemiyorum. Ama eşim de değişmez artık. Bile bile evlenen benim. Ama kendimi o kadar sucladim ki. Bu da çözüm getirmiyor.El çekmemelerinin nedeni hala aynı evdeki olabilir. Onlara da size davrandığı gibi davranıyorsa.. Yani, ne gidiyor ne kalıyor adam. Sorun çözme taraftarı da değil pek. Bana dokunmayın naparsanız yapın kafasına girmiş.
Onun rahatını bozmadığınız sürece böyle devam edecek.Beni anlayan biri çıktı sonunda. Aynen böyle. Bende de kayış koptu. Bildiğiniz nefes alsa batıyor. O ise hiçbir şey yapmıyor. Uyumuyorum. Benim aptalligimi kızım çeksin istemiyorum. Ama eşim de değişmez artık. Bile bile evlenen benim. Ama kendimi o kadar sucladim ki. Bu da çözüm getirmiyor.
Kızınız da babasından boşanmıyor ya , kaliteli vakit geçirmeleri için gereken fedakarlığı yaparsınız ayrılınca, konfor alanınızdan çıkamıyorsunuz bence asıl sorun bu , kendinizi kandırmayın, sizi bu evliliğe bağlayacak tek bişey dahi yok , kızınızı bahane etmeyin..Merhabalar, 6 yıllık evliyim. 1.5 yaşında kızım var. Çalışan ve aile desteği de olan bir kadınım.Buraya yazma sebebim yaşadıklarımı kimseye anlatamamak. Eşimle severek evlendik. Şimdi ise boşanmayı dusunmedigim tek gün yok. Eşimle aramızda kültürel fark çok büyük. En önemlisi de hayat enerjimiz çok farklı. Resmen enerjimi emiyor. Bir gün yüzü gülse öteki gün hep asik. Nemrut, dengesiz bir adam. Hiçbir ortama beraber girilmiyor. Dengesiz. Evdeki karar mekanizması benim. O ise sürekli onu bunu cekistiren, hiç çalışmamış, dünyadan tamamen birhaber ama fesatlikta dünya markası olan bir annenin oğlu. Bazen onu o kadar çok taklit ediyor ki. Kız kardeşi ise hayal dünyasında yaşayan, 40 yasinda ama 5 yaşında çocuk gibi davranan avarenin teki. Çocuk olana kadar arada tatil vs idare ediyorduk. Ama çocuktan sonra hiç çekilmez hale geldi. Benim ailem onu başından beri istemedi. Sorun şu ki boşanma arzumu vs herşeyi biliyor, ayrı yatıyoruz vs vs ama kızına çok düşkün. Kötü alışkanlığı yok. İki tarafta öyle aldatacak tipler degiliz. Ama benim hayatıma hep negatif etkisi. Maddi manevi. Aşk yok, tutku yok, ortak paylaşım yok. Bitmiş evlilik, ama kızım var. Ona çok düşkün. Bosansam tekrar bir birliktelik istemem. Kızımın yüzünü yere egdirmem ama bu adamla yaşamaya da tahammülüm yok.
Tam olarak öyleyim.Adamin sevgilisi olursa umursamaz iseniz ev ardasi olun ...
Kafada bitmis hersey sizde ...yakin oturun birbirinize cocuk icin madem lakin evleri ayirin derim .okul vs olunca dönüşümlü bana anne okuldan alir .cogu insan bosaniyor okul icin dr destegi alirsiniz okulda rahat atlatsin diyeTam olarak öyleyim.
Çocuklarla ilgili söylediklerinizden emin misiniz, eminseniz kaynağınız nedir? Kızınız bu sevgisiz evliliğin sürdüğü evinde halihazırda çok mu mutlu? Çok garip aynı anda hem kimseye eyvallahı olmayan, kendi kendine yeten özgür kadın vibeı veriyorsunuz hem de boşanma bütün kötülüklerin anasıdır, vay kızımın namusu bilmem ne. Konuya gelecek olursak, evlilik ideal koşullarda ve aşktan ölüyorken bile yer yer sıkıcılaşıyor. Yetişkin bir adamın donlarını yıkamak çok aşıkken bile mantıklı değil. Sevmediğiniz adamın bari donunu yıkamayın.Bu egdirme işine çok takilmissiniz. Anne ve baba ayrı olduğunda o çocuklar büyüyunceye kadar sorun ediyorlar. Niye benim annem babam arkadaşlarımınki gibi beraber değil diye uzuluyorlar.Mahsunlasiyorlar. Kelimeye takılmayın. Benim anlattığımin özü bu değil.Ayrintida bogulmayalim. Çünkü fikirleriniz değerli. Ben tekrar evlenmem o ya da bu nedenle. Ev arkadaşlığını surdursem mi gitsem mi???
Bunu yeni gördüm. İkinci ya da daha fazla kez evlenen kimseyi kırmak istemem. Ben düşünmüyorum sadece. Üzülen olduysa da özür dilerim. Ben anne baba ayrı çocuklarda hep utangaçlık, bunu ifade ederken zorluk görüyorum. O yüzden başını öne eğmek dedim. Bir de benim yaşım burdakiler gibi 20li yaşlarda değil onlar tabi isteyebilir. Ben 40a yaklaşıyorum. Bir kere yetti valla.Kocanız boşanma durumunda hayvanlaşmaza ve insan gibi boşanmayı kabul ederse çocuğunu her gün gelip görsün engelemmeyin,madem iyi bir baba ama siz boşayın gitsin.
Aşk yok tutku yok anlayış huzur yok. Ne olması lazım?
Üç günlük dünya. Hayat arkadaşım dediğiniz insanla bir paylaşım olmayacaksa yalnız olmak daha iyi hem çocuğunuz var onunla kendi dünyanızı kurarsınız.
Boşanıp evlenen veya eşi vefat edip ikinci defa evlenen kadınlara özür borçlusunuz,zira sizde görüyorsunuz boşanma ölüm herkesin başına gelebilecek bir durum ,siz de iyi biri olsanızda eşiniz kötüdür boşanırsınız. İkinci evliliğini yapan hiç kimse çocuklarının başını yere eğmiş olmuyor (çocuklarını sağı sola başka insanların sorumluluğuna atıp gitmedilerse ).
Kaynak falan yok. Kafam karışık emin olsam buraya niye yazayım. Boşanma konusunda evet tutucuyum. Çünkü o çocuklar çekiniyor, bunu dert ediyor. Ama haklısınız ben de mutsuzum. Kızım algılıyor. Kızımın namusu diye bir kelime ağzımdan çıkmadı ki. Gözünüzle okuyun lütfen.Çocuklarla ilgili söylediklerinizden emin misiniz, eminseniz kaynağınız nedir? Kızınız bu sevgisiz evliliğin sürdüğü evinde halihazırda çok mu mutlu? Çok garip aynı anda hem kimseye eyvallahı olmayan, kendi kendine yeten özgür kadın vibeı veriyorsunuz hem de boşanma bütün kötülüklerin anasıdır, vay kızımın namusu bilmem ne. Konuya gelecek olursak, evlilik ideal koşullarda ve aşktan ölüyorken bile yer yer sıkıcılaşıyor. Yetişkin bir adamın donlarını yıkamak çok aşıkken bile mantıklı değil. Sevmediğiniz adamın bari donunu yıkamayın.
Bi yerlerde gözlerim kanamış demek ki... Hanımefendi bakın benim annemle babam ben 10 yaşındayken boşandı. Evde kavga gürültü yoktu sesler yükselmezdi. Ama iletişim de yoktu, ailece huzurlu zaman geçirmek diye bir şey yoktu sevgi hiç yoktu. Şimdi annem de o zaman güya benim için boşanmıyordu ama ben içimden bunlar ne zaman boşanır acaba ya hadi artık diyordum. Çünkü o beton gibi sessizlik, annemin nasıl da aslında babama hiç tahammül edemediğini hissedişim, yani anlatamam evdeki hava ağırdı sanki. Boşandılar ve ben oh be dedim artık. Annem de sizin gibi tekrar evlenmemek konusunda kararlıydı ve evlenmedi. Hayatımız değişti. Ben evi sevmeye o zaman başladım. Annemin nihayet yüzü güldü. Okulda da kimse bana aaa niye annenle baban boşandı filan demedi veya ben kimseye açıklama yapmak zorunda kalmadım. Başıma kötü bir şey geldiğini bir an bile düşünmedim. Bilemiyorum ben kızınızın biraz büyüyünce yaşayacağı şeyleri tahmin ediyorum o nedenle konuyu içselleştirdim biraz, çok da uzattım. Sevgisizlik boşanmadan daha zor çocuk için özetle. Bir de evliliği öyle bir şey sanıyordum mesela, kız çocuğu için ideal bir örnek değil.Kaynak falan yok. Kafam karışık emin olsam buraya niye yazayım. Boşanma konusunda evet tutucuyum. Çünkü o çocuklar çekiniyor, bunu dert ediyor. Ama haklısınız ben de mutsuzum. Kızım algılıyor. Kızımın namusu diye bir kelime ağzımdan çıkmadı ki. Gözünüzle okuyun lütfen.
E niye babasindan cocugunu ayiriyorsunuz onunki evlat değil mi. Neyse ilerde cocuga açıklarsınız onca yil durdur durdum sen dogunca canim bosanmak istedo sen de babani az gor ne olacak dersiniz. Insan az bir hata suç kabul eder . Bu kadarina da pes dogrusu. Siz niye cocukla babasini ayiriyorsunuz bu normalmi . Yazik degil mi . Ay neyse yaa banane . Siz üzülmuyorsunuz cocuğunuza sucluluk hissetmiyorsunuz ben napayımHanımefendi benden benim ölümü cignemeden kimse çocuğumu alamaz.Siz kendi cocuklarinizi arzu ettiginize dağıtabilir siniz. Belli ki niyetiniz de var. Konuyu trolleyecek gereksizlere ihtiyacım yok. Gidin başka yerde öfkenizi kusun. Ciddiyim.
Sana ne be her boşanan babasından mı ayırıyor cocugu. Mecbur kalıyor kendınce haklı boşanma sebepleri var demek ki adam olsunlar boşanma aşamasına getırmesınler karılarınıE niye babasindan cocugunu ayiriyorsunuz onunki evlat değil mi. Neyse ilerde cocuga açıklarsınız onca yil durdur durdum sen dogunca canim bosanmak istedo sen de babani az gor ne olacak dersiniz. Insan az bir hata suç kabul eder . Bu kadarina da pes dogrusu. Siz niye cocukla babasini ayiriyorsunuz bu normalmi . Yazik degil mi . Ay neyse yaa banane . Siz üzülmuyorsunuz cocuğunuza sucluluk hissetmiyorsunuz ben napayım
Her bosanana demedim zaten konu sahibi neden bosanmaknistedigini yazmis sadece onu yorumladım. Once bir ağzını toplayıp haddinizi bilmekle ise baslayabilirsiniz. Okudugunuzu anlamadiginiz oryada zaten cok uzerinize gitmeyeyimSana ne be her boşanan babasından mı ayırıyor cocugu. Mecbur kalıyor kendınce haklı boşanma sebepleri var demek ki adam olsunlar boşanma aşamasına getırmesınler karılarını
Benim hesabım dün bir gunlugune kilitlendi. Öyle olunca diğer boşanma postlarina baktım. Aynı 3-4 kişi hep boşanma postunda çok büyük bir fanatizmle bosan-bosanma diye yorum yapmış.İkisi de girdiği her postta arıza çıkarmış. Bunlardan biri hiç evlenmemiş.( Bir postta diyor.) Yeni evlenmiş hamile kıza boşan diye (kocası arkadaşları ile fazla gezmiş) baskı yapan var. Burda önemli olan karşıdaki ile empati kurmak. Hepimiz koşulları, hayatı farklı.Konu sahibi haklı. Eğer çocuk varsa boşandıktan sonra tekrar evlenmeye sıcak bakmıyorum. Kadın veya erkek fark etmez. Hiçbir çocuk üvey anne/üvey baba travması yaşamak zorunda değil. Üstelik bu devirde neler duyuyoruz.
Neyse. Konuya dönersek, eğer eşiniz iyi bir baba ise boşanıp birbirinize yakın oturabilirsiniz. Bu sayede çocuğunuz her gün ikinizi de görmüş olur.
Kiminle atistiginiza bakmadim. Bende genelde insanlara bosan der, gecerim cunku insanlar degismiyor. Yakin zamanda bosandim, cocugunuzla ilgili kaygilarinizi anlayabiliyorum. Icinde bulundugum ruh haliyle birdaha asla evlenmem derim ancak tahminen 80 yasina kadar yasasam onumde 50 sene var. 50 sene icin asla evlenmem demek buyuk konusmak gibi geliyor. Hayatin bize ne getirecegi belli olmaz. Eger gercekten bosanmaya kararli iseniz once bu kismi halledin. Bosanmaya karar vermek, karsi tarafin bunu kabullenme sureci, protokol olusturmak, evden ayrilis, durusma gunu, dava sonrasi, cocugun babayla gerek yuzyuze gerek goruntulu arayarak iletisim kurmasi hepsi ayri bir surec ve mental olarak yorucu.Benim hesabım dün bir gunlugune kilitlendi. Öyle olunca diğer boşanma postlarina baktım. Aynı 3-4 kişi hep boşanma postunda çok büyük bir fanatizmle bosan-bosanma diye yorum yapmış.İkisi de girdiği her postta arıza çıkarmış. Bunlardan biri hiç evlenmemiş.( Bir postta diyor.) Yeni evlenmiş hamile kıza boşan diye (kocası arkadaşları ile fazla gezmiş) baskı yapan var. Burda önemli olan karşıdaki ile empati kurmak. Hepimiz koşulları, hayatı farklı.
Tekrar evlenmek konusuna gelince benim yaşımda, benim maddi durumumda, ideolojimde, hayat tarzımda anlamsız.Ama gençtir tekrar ister anlarım. Bence çocukları istisnalar dışında iyi etkilemiyor. Biyolojik babası berbat olup o sevgiyi üvey babada gören de vardır.
Kesinlikle doğru. İnsan değişmiyor. Galiba ben ortada aldatma, kumara para harcama, çok anneci olmak vs gibi ana suç unsuru olmadığı için kafam karışık. Mutsuzum sanki bahane değil. Mutlu olmam gerekiyor da değilim. Önce ben terapiye gitmeye karar verdim.Kiminle atistiginiza bakmadim. Bende genelde insanlara bosan der, gecerim cunku insanlar degismiyor. Yakin zamanda bosandim, cocugunuzla ilgili kaygilarinizi anlayabiliyorum. Icinde bulundugum ruh haliyle birdaha asla evlenmem derim ancak tahminen 80 yasina kadar yasasam onumde 50 sene var. 50 sene icin asla evlenmem demek buyuk konusmak gibi geliyor. Hayatin bize ne getirecegi belli olmaz. Eger gercekten bosanmaya kararli iseniz once bu kismi halledin. Bosanmaya karar vermek, karsi tarafin bunu kabullenme sureci, protokol olusturmak, evden ayrilis, durusma gunu, dava sonrasi, cocugun babayla gerek yuzyuze gerek goruntulu arayarak iletisim kurmasi hepsi ayri bir surec ve mental olarak yorucu.
Mutsuzluğunuz nasıl bahane olmasın hemşire dünyaya bir kere geliyoruz, evimizin içinde de yüzümüz gülmeyecekse neden dünyanın gailesini çekiyoruz? Valla herkese boşan demiş dediğiniz acaba ben miyim diye açtım mesajlarıma baktım ben de boşan diyorum hep çünkü boşanma fikri kafaya yerleşmiş ve dillendirilmişse o evlilik daha iflah olmaz diye düşünüyorum. Hayat çok kısa ama mutsuzsanız vakitler geçmiyor. Terapi kararınıza sevindim.Kesinlikle doğru. İnsan değişmiyor. Galiba ben ortada aldatma, kumara para harcama, çok anneci olmak vs gibi ana suç unsuru olmadığı için kafam karışık. Mutsuzum sanki bahane değil. Mutlu olmam gerekiyor da değilim. Önce ben terapiye gitmeye karar verdim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?