Ben ve eşim öğretmeniz. Bir çocuğumuz var. Ailesiyle telefonda tanistik. Isteyecekleri gun yuz yuze görüştük. Laf, söylenme, küfür, yalan...artık kaldıramıyorum. Aile terapisine gittigimiz donemde arada kaliyorum, dedi. Bugun arada kalma artik, bitsin bu is ,dedim. Birbirimize ne desek batıyor ,dedim. Onlar bagirip cagirip icindeki küfrü döküp eskiye dönüyor ama ben dönemiyorum, dedim. Benden yana sorunun var mı, dedi. Yok ama onlarla esim yüzünden gorüştüğüm için onu da hayatımda istemiyorum. Çocuğunla görüş ama beniim hayatımda olma diye ekledim. Acele karar verdiğimi, sevdiğini söylüyor. Benim nefretim sevgimden ağır basıyor. Beş senede ilk defa sinir krizi gecirdim, bağırdım cagirdim arabayı yumrukladım. Doktora git diyor. Doktora gidecek olan ben degilim, dedim. Benim için boşanmak tek çözüm yolu.