Boşandım da o yüzden yazıyorum bunları. 2 Ay olacak işte anlaşmalı bitti.
Boşanmak hak mı ? yani biz kadınlar büyük umutlarla takıyoruz o yüzüğü parmağımıza . Böyle sonsuz aşk olsun hayalleriyle katlanıyoruz her zorluğa.
Benim evliliğim çok zordu. Anne olamadım 7 senede 9 tüp bebek tedavisine rağmen. Eşim askerdi. Sürekli yolunu bekledim falan yıllarca ayrı yaşadık. Ailemden uzakta tek başına kaldim senelerce. Ilgiye bedensel temasa aç kaldim resmen. Ama sonunda ihanete uğradım ve terkedildim.
Sorguluyorum yeni yeni. Adam benden geçmiş, sevmiyor artık. Başkasına aşık olmuş. Başkasını sevmiş. Evet mutlu olmak onun da hakkı. Sevmediği bir kadınla devam etmesinin de bir anlamı yok. Ben çok zor kabullendim çok zor attım içimdeki sevgiyi.
Ya anlamıyorum kolay mi her şey öyle. Bir bağ kuruyorsun. Hayaller gelecek planları ev dayayıp döşüyorsun. Emekler veriyorsun. Evet kavgalar kıyametler oluyor evlilik yıpranıyor. Yani bir başka kadın geliyor gündeme ve o evlilik hayaller planlar geçmiş bir an içinde çöp oluyor.
2 aylık bir kadin bu bu arada. Yani 2 ay önce hayatına giren bir kadın için beni terketti. Hayır normal değil bu kadar dememe rağmen bana hakaret edip " ben seni hic sevmemişim o kadın karşıma çıkınca Anladim. Hissettiğim tek şey sana karşı zorunlulukmuş " dedi .
Yani 13 yıllık emek arkadaşlar 2 aylık bir kadin için bitecek miymiş? Yani mantık yok falan da... bilseydim kendimi bu evlilik birliği için bunca heder etmezdim.
Bilseydim daha bencil olurdum. Onun için daha az endişe duyardım.
Mutlu olmak herkesin hakkı, boşanmak da hak mı?
Kafam çok karışık.
Bu arada ben çok iyiyim. Hayatıma yeni birini aldım. Tanışma aşamasındayız. Inanılmaz etkileniyorum erkek arkadaşımdan. Görüşmek için dakikaları sayıyorum.
Ama hala ihanetin travmasını atlatamadım.
Boşanmak hak mı ? yani biz kadınlar büyük umutlarla takıyoruz o yüzüğü parmağımıza . Böyle sonsuz aşk olsun hayalleriyle katlanıyoruz her zorluğa.
Benim evliliğim çok zordu. Anne olamadım 7 senede 9 tüp bebek tedavisine rağmen. Eşim askerdi. Sürekli yolunu bekledim falan yıllarca ayrı yaşadık. Ailemden uzakta tek başına kaldim senelerce. Ilgiye bedensel temasa aç kaldim resmen. Ama sonunda ihanete uğradım ve terkedildim.
Sorguluyorum yeni yeni. Adam benden geçmiş, sevmiyor artık. Başkasına aşık olmuş. Başkasını sevmiş. Evet mutlu olmak onun da hakkı. Sevmediği bir kadınla devam etmesinin de bir anlamı yok. Ben çok zor kabullendim çok zor attım içimdeki sevgiyi.
Ya anlamıyorum kolay mi her şey öyle. Bir bağ kuruyorsun. Hayaller gelecek planları ev dayayıp döşüyorsun. Emekler veriyorsun. Evet kavgalar kıyametler oluyor evlilik yıpranıyor. Yani bir başka kadın geliyor gündeme ve o evlilik hayaller planlar geçmiş bir an içinde çöp oluyor.
2 aylık bir kadin bu bu arada. Yani 2 ay önce hayatına giren bir kadın için beni terketti. Hayır normal değil bu kadar dememe rağmen bana hakaret edip " ben seni hic sevmemişim o kadın karşıma çıkınca Anladim. Hissettiğim tek şey sana karşı zorunlulukmuş " dedi .
Yani 13 yıllık emek arkadaşlar 2 aylık bir kadin için bitecek miymiş? Yani mantık yok falan da... bilseydim kendimi bu evlilik birliği için bunca heder etmezdim.
Bilseydim daha bencil olurdum. Onun için daha az endişe duyardım.
Mutlu olmak herkesin hakkı, boşanmak da hak mı?
Kafam çok karışık.
Bu arada ben çok iyiyim. Hayatıma yeni birini aldım. Tanışma aşamasındayız. Inanılmaz etkileniyorum erkek arkadaşımdan. Görüşmek için dakikaları sayıyorum.
Ama hala ihanetin travmasını atlatamadım.