- 21 Temmuz 2009
- 36.900
- 6.946
- 248
henüz bi evim yok kiradayım, ortada kaldım, babamı geçen haziran ayında kaybettim onun hakkı olan bana babanemden kalacak miras söz konusu:2: ben eşime ailesine söylemedim babaneme son birkaç aydır ziyarete gittiğimiz zamanlarda babanem arsayı mütahite verdik bu haziran inşaat bitecek bi daire amcanın bi daire senin sana vereceğim yavrum diye eşim yanımdaydı ve bu sözünü yeniledi, şimdi ben bunları çekiyorum
Önemli olan çekmek değil tatlım; çektiğin şeylerle başedebilmek. Kendini bilmez kocan blöf yapıyor sana. Sen de maalesef ağlayıp sızlayarak oltasına geliyorsun.
Dik dur. Sızlanma. Onun istediğini verme. Her kötü olayda beyefendi annemin evine gidiyorum mu diyecek? Böyle saçmalık mı olur?
Ev olmayabilirdi de. Bunu düşünme. İşten çıkarılabilir? Deprem olabilir, sel olabilir, herşey mümkün. Seni bu zor zamanlarda bir başına bırakan adama sen hala "ben nasıl gecinirim, bu evde nasıl yalnız kalırım, bari akşam gel" diyorsun. O da "hah bak gördün mü iki gün yok oldum perişan oldu, bi hafta daha takılayım kul köle olur" diyecek.
Gidersen git, kapı orda ama her kavgamızda, her olumsuzluklarda annenin eteğine saklanacaksan bir daha gelme derdim ben olsaydım.
Sen yıkılmaz ol ki, o da her oltaya gelinmeyeceğini anlasın bi zahmet.
evime dönmek istiyorum bi cevap bekliyorum karşı taraftan inşallah olumlu bi cevap gelir yuvama dönmek istiyorum....
inşallah eşim parayı sorun etmez paraya değil bana değer versin, akşama emlakçıya gidicez, eğer sorun çıkarsa varsın giden para olsun desin demesini istiyorum, inşallah artık ağlamak istemiyorum.....
