• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanma süreci, yalnızlık, zor kararlar...

Esrin mine

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
15 Aralık 2015
1.823
4.607
133
Evet evden ayrılalı 3 ay olmuş. Evimi kurdum, asla pişman değilim, o adamdan hala nefret ediyorum ve hayatımdan tamamen çıkardım burada sorun yok. Ama başka sorunlar var. Boşanma süreci asla ilerlemiyor. 3 aydır gün verilmedi, nafaka bağlanmadı. Param bitmek üzere. 2 çocuğun maddi manevi tüm yükü benim üzerimde. Adliye sarayına gidip "nerde bu devlet, neden çocuklarımın hakkını yediriyorsunuz" diye bağırasım var.

Babaları olacak pislik çocukları sildi gibi birşey. Aylarca onları görüştürmek için ben mücadele verdim
Arabayla gidilecek mesafeye götürüp getirdim. Zaman yaratmak için çırpınıp durdum. O ise hep piknikteyim, , arkadaşlarlayım, komşularlayım deyip reddetti durdu. Bir defasında ben çocukları ona bıraktıktan birkaç saat sonra arayıp "gel al, arkadaşlarla şu bu cehenneme gidicem, gelip almazsan sokağa bırakıp gidiyorum" dedi. Ben de yemin ettim. Bir daha yüzlerini göstesmeyeceğim, daha doğrusu bunun için çaba harcayan taraf ben olmayacağım diye.

Sanırım bir ay oldu. Çocuklar arada sırada dayanamayıp arıyor, öyle ters ve bıkkın konuşuyor ki telefonu hemen kapatmak için çocukların konuşmasını kısa kestiriyor, doğru düzgün cevaplar vermiyor. Bu adam sözde din adamı. Sorsan Allah'ın bir numaralı kulu. Kendini çevreye öyle satıyor ama işte ciğeri beş para etmez. Çocuklarımın bu çabasına yüreğim parçalanıyor, gidip onu boğazlamak istiyorum. Babam da sağolsun resmen bu duruma mutlu oluyor. Benim verdiğim karardan dolayı zorluk çekmem bir yana çocuklarını hiçe sayan bu karaktersizi haklı buluyorlar. Sen istedin, sen gittin diyorlar. Yani anlayacağınız benim 4 cephedeki savaşım hiç bitmiyor. Kimsenin yapabileceği birşey olmadığını da biliyorum, öylesine içimi akıtayım dedim.
 
merhaba,
öncelikle sakin olun, çok güçlü adımlar atmışsınız hayatınızda ve kurban rolünde yaşamayı seçmemişsiniz. bu çok büyük ve zor bir adım, çoğu kadının buna cesareti olmuyor bu yüzden her şeyden önce kendinizi takdir edin ve kendinize yüklenmekten vazgeçin. bu bahsettiğiniz savaş için gücünüz olmasa zaten siz bu kararları alamazdınız.

şu an çocuklar küçük olduğundan ve babalarının tavırlarını anlayacak durumda olmadıklarından sorumluluk sizde evet ama şunu unutmayın ki çocuklar anlayabilecek yaşa geldiklerinde herkes yaptıklarının bedelini manevi olarak ödeyecek. eski eşiniz de öyle. bu süreçte o adam ne yaparsa yapsın siz sadece çocukların psikolojisi adına o adama sakin kalın. bunu o pislik için değil, çocuklarınız için yapın. çocuklar şu an bu problemlere akıl erdiremezler o yüzden özlediklerinde minik de olsa görüşmek en azından babaları tarafından terkedilme hissini engeller. ama tabii çocuklarına da artan saygısızlıkları tehditvari hareketleri olursa iletişimi kesebilirsiniz, çünkü bu daha büyük travmalar yaratır diye tahmin ediyorum.

bu süreçte yapacağınız en mantıklı şey kendinizin kolay şartlarda olmadığınızı ve insan olduğunuzu kendinize hatırlatmak olacaktır. zor zamanlar da güzel zamanlar gibi geçer ve siz bunlardan daha güçlü bir kadın olarak çıkacaksınız. babaları olmasa bile, bir sürü problemle arka planda uğraşsanız bile gözünüzdeki ışığı o pislik yüzünden söndürmeyin, çocuklarınız için maddi her şeyi her zaman yapamasanız bile gülen, mutlu ve yanlarında olan bir anne görmek (rol bile yapsanız) cocuklarınızı hayat boyu korur, ve bunun yerini başka hiçbir şey tutmaz.

aileniz kimi haklı bulursa bulsun, hepimizin hata yapma hakkı var, ve kimse hatalarının sonucunu ömrü boyunca sırtında taşımak zorunda değil. siz de öyle. sonunda bu adamdan tamamen kurtulup kendi hayatınızı kuracaksınız sadece kendinize haksızlık ederek kendinizi yormayın.
 
Bence baba ile ilgili durumun bundan daha iyi olmayacağını kabullenip böyle devam edin yola. Yapacak bişey yok çünkü. Üzücü ama alisirsiniz.
 
Boşverir yaf bu adam şerrefsiz. Avukatınız var mıydı? Varsa sorun nerde dava nerde nafaka diye. Yoksa da adliyeye hemen yarın gidin meramınızı anlatın nafakayı ihtiyacım var nerde diye.

Din adamı demişsiniz, resmi kurumda çalışıyor sanırım gidin daireye şefini/müdürünü bulun böyle böyle ben zor durumdayım söyleyin şuna para ödesin diyin.

Para dışında silin gitsin bu şerefsiz adama ihtiyacınız yok. Ben olsam babamı da silerdim bu iti tuttuğu için. Yanımda olmayan bir babaya ihtiyacım olmazdı.
 
Bende 8 ay once 1 cocugimla bosandim.cocuklarinizla hzurlu bagimsiz yasamaniz icin bir is bulmanizi tavsiye ederim evden yapilanilecek işler de olabilir çok bilgim olmamakla birlikte boncuk dizme dugme dikme gibi ..Allah yardimciniz olsun.Rabbim kim ne hakediyorsa onu versin zor biliyorum ama haketmeyen insanlar için üzülmeyin .siz çocuklarınız ve kendiniz için elinizden gelenin en iyisini yapın ve gerisini Allah a havale edin.benim eski esim de bosanma surecinde 4.5 yasindaki oglumu 2 ay gormeye gelmedi almadi oglum cok uzuldu sordu ama ben onu ne aradim sordum ne de oglumu ona goturdum sadece bu süreçte oglumu mutlu etmeye calistim. .InşaAllah herşey gönlünüzce olur
 
Adamla mesajlaşın. Bundan sonra direk telefonla konuşmayın, daha çok mesajla iletişimde olun ki elinizde kanıt olsun. Avukatınız yok mu? Bir de dedikleri gibi din adamı ise mutlaka müftülük vs vardır. Rezil edin adamı. Babanız veya çevreyi boş verin. Kimseye bir şey anlatmanıza gerek yok. Ne yazık ki böyle insanları zaten ailemizdeki sorun yaşadığımız kişilere benzer seçebiliyoruz. Yeterince hasar bırakmışlar sizde. Bundan sonra sadece hayatınızda ufak detay olarak kalsınlar. Umarım en yakın zamanda boşanır, çalışmaya başlar ve sıkıntıları geride bırakırsınız.
 
Allah yardımcınız olsun sanırım benimde ilerde yaşayacağım muhtemel süreç zor ama nelerin üstesinden gelmedik ki çocuklardan dolayı yaralıda olsak elbet bunuda atlatacağız.
 
Benimde bir ay oldu tamamen evimi ayıralı ama bizde durumlar biraz daha farklı . Adam resmen drama yapıyor hem tekrar ona döneyim hemde maddi açıdan yardım edeyim diye . Sonuçta evi terkeden bendim ve dolayısıyla evi ve içindeki herseyi ona bıraktığım halde hala gecinemiyorum para yetmiyor diye çocukların tüm giderlerini ve sorumluluğunu bana bıraktı , hatta buda yetmezmiş gibi borç alıp aldığı borcu unutuyor .

Bazen isyan edesim geliyor ama bir türlü vicdanımla oynayıp aman lanet olsun para pul her zaman gelir çocuklarım mutlu olsun yeter diyip susuyorum. Bakalım bu düzen daha ne kadar devam edecek , biz kadınların asıl sorunuda bu sanırım , fazla duygusal ve vicdanlıyız.
Bence biraz daha dayanın elinizden geldiği kadar araya mesafe koyup iletişim kurun ve imkanınız varsa hukuksal yollarla hakkınızı arayın.
 
Evet evden ayrılalı 3 ay olmuş. Evimi kurdum, asla pişman değilim, o adamdan hala nefret ediyorum ve hayatımdan tamamen çıkardım burada sorun yok. Ama başka sorunlar var. Boşanma süreci asla ilerlemiyor. 3 aydır gün verilmedi, nafaka bağlanmadı. Param bitmek üzere. 2 çocuğun maddi manevi tüm yükü benim üzerimde. Adliye sarayına gidip "nerde bu devlet, neden çocuklarımın hakkını yediriyorsunuz" diye bağırasım var.

Babaları olacak pislik çocukları sildi gibi birşey. Aylarca onları görüştürmek için ben mücadele verdim
Arabayla gidilecek mesafeye götürüp getirdim. Zaman yaratmak için çırpınıp durdum. O ise hep piknikteyim, , arkadaşlarlayım, komşularlayım deyip reddetti durdu. Bir defasında ben çocukları ona bıraktıktan birkaç saat sonra arayıp "gel al, arkadaşlarla şu bu cehenneme gidicem, gelip almazsan sokağa bırakıp gidiyorum" dedi. Ben de yemin ettim. Bir daha yüzlerini göstesmeyeceğim, daha doğrusu bunun için çaba harcayan taraf ben olmayacağım diye.

Sanırım bir ay oldu. Çocuklar arada sırada dayanamayıp arıyor, öyle ters ve bıkkın konuşuyor ki telefonu hemen kapatmak için çocukların konuşmasını kısa kestiriyor, doğru düzgün cevaplar vermiyor. Bu adam sözde din adamı. Sorsan Allah'ın bir numaralı kulu. Kendini çevreye öyle satıyor ama işte ciğeri beş para etmez. Çocuklarımın bu çabasına yüreğim parçalanıyor, gidip onu boğazlamak istiyorum. Babam da sağolsun resmen bu duruma mutlu oluyor. Benim verdiğim karardan dolayı zorluk çekmem bir yana çocuklarını hiçe sayan bu karaktersizi haklı buluyorlar. Sen istedin, sen gittin diyorlar. Yani anlayacağınız benim 4 cephedeki savaşım hiç bitmiyor. Kimsenin yapabileceği birşey olmadığını da biliyorum, öylesine içimi akıtayım dedim.
Bunu kimseye demem ama ilk defa ağzımı böyle kötü açacağım Size bu evliliği yaptıran anne babanızın da, o insan görünümlü şeytan kocanızın da Allah belasını versin. Böyle adamlar yüzünden insanlar evlilikten soğuyor. Merak etmeyin ilerde evlatlarınız sizin bu mücadelenizi hatırlayarak sizi hep severken babalarından kaçacak yer arayacaklar. O adamda öyle pişman olacak ki yana yakıla sizleri arayacak. Bulabilirse tabi
 
Çocuklara gerçek babasının kim olduğunu ne olduğunu bence artık anlat, bazen deriz o çocukların babası çocukların psikolojisi bozulmasın doğruyu bilmesin,büyüyünce zaten kendileri anlayacaktır diye ama çocuklarınız çok küçük değilse gerçek yüzünü görsünler ve birdaha da aramasınlar, öyle baba olmaz olsun. Allah size güç versin çocuklarınıza hem anne hem baba olmak zorundasınız.
Zaten Ailenizinde şimdi şu durumda size destek olmaması en iç yakan durum.
 
Bosanmanin ilk donemi erkekler genelde zincirinden bosalmis hayvanlar gibi oluyor. Bekar hayatlarini yasiyorlar. Cocuk umurunda olmuyor. Bir sure sonra da birden baba olduklarini fark ediyorlar. Cocuklari onun ayagina goturmayin, aramayin sormayin. Yoksa gormek icin hep cocuklari ayagina getirmesini bekler. Ozledikce o arasin cocuklarini. Siz muhatap olmayin.
Merak etmeyin su yasadiginiz sıkıntıların hepsi gececek.
Babalik yapmayacak adami zorla baba yapmayin. Aramiyorsa da bosverin umursamayin.
 
Adamla mesajlaşın. Bundan sonra direk telefonla konuşmayın, daha çok mesajla iletişimde olun ki elinizde kanıt olsun. Avukatınız yok mu? Bir de dedikleri gibi din adamı ise mutlaka müftülük vs vardır. Rezil edin adamı. Babanız veya çevreyi boş verin. Kimseye bir şey anlatmanıza gerek yok. Ne yazık ki böyle insanları zaten ailemizdeki sorun yaşadığımız kişilere benzer seçebiliyoruz. Yeterince hasar bırakmışlar sizde. Bundan sonra sadece hayatınızda ufak detay olarak kalsınlar. Umarım en yakın zamanda boşanır, çalışmaya başlar ve sıkıntıları geride bırakırsınız.

Adamın sosyal medyası varsa kesinlikle yazar ifşa ederdim rezil olsun
 
Konu sahibi ben 1 eylülde dava açmıştım 19 ocak tarihine gün vermişlerdi.
Sonra tekrar gittik bi sebep söyledik erkene çekmek istiyoruz dedik ve 22 eylüle gün verdiler ve boşandık.
Sizin avukatınız var mi ? Varsa ilgilensin gün için.
Yoksa da tutun 2 çocuk varmış haklarınızı isteyin sonuna kadar .
Bu süreçte çocuklara gösterdiği tavrı da belgeleyin mesajlarla vs.elinizde kanıt olsun.
 
Evet evden ayrılalı 3 ay olmuş. Evimi kurdum, asla pişman değilim, o adamdan hala nefret ediyorum ve hayatımdan tamamen çıkardım burada sorun yok. Ama başka sorunlar var. Boşanma süreci asla ilerlemiyor. 3 aydır gün verilmedi, nafaka bağlanmadı. Param bitmek üzere. 2 çocuğun maddi manevi tüm yükü benim üzerimde. Adliye sarayına gidip "nerde bu devlet, neden çocuklarımın hakkını yediriyorsunuz" diye bağırasım var.

Babaları olacak pislik çocukları sildi gibi birşey. Aylarca onları görüştürmek için ben mücadele verdim
Arabayla gidilecek mesafeye götürüp getirdim. Zaman yaratmak için çırpınıp durdum. O ise hep piknikteyim, , arkadaşlarlayım, komşularlayım deyip reddetti durdu. Bir defasında ben çocukları ona bıraktıktan birkaç saat sonra arayıp "gel al, arkadaşlarla şu bu cehenneme gidicem, gelip almazsan sokağa bırakıp gidiyorum" dedi. Ben de yemin ettim. Bir daha yüzlerini göstesmeyeceğim, daha doğrusu bunun için çaba harcayan taraf ben olmayacağım diye.

Sanırım bir ay oldu. Çocuklar arada sırada dayanamayıp arıyor, öyle ters ve bıkkın konuşuyor ki telefonu hemen kapatmak için çocukların konuşmasını kısa kestiriyor, doğru düzgün cevaplar vermiyor. Bu adam sözde din adamı. Sorsan Allah'ın bir numaralı kulu. Kendini çevreye öyle satıyor ama işte ciğeri beş para etmez. Çocuklarımın bu çabasına yüreğim parçalanıyor, gidip onu boğazlamak istiyorum. Babam da sağolsun resmen bu duruma mutlu oluyor. Benim verdiğim karardan dolayı zorluk çekmem bir yana çocuklarını hiçe sayan bu karaktersizi haklı buluyorlar. Sen istedin, sen gittin diyorlar. Yani anlayacağınız benim 4 cephedeki savaşım hiç bitmiyor. Kimsenin yapabileceği birşey olmadığını da biliyorum, öylesine içimi akıtayım dedim.

Allah sabrınızı arttursin, mucadelenizi kolaylastirsin.
Zor olacak evet ama günün sonunda kazanan siz olacaksiniz.
Rabbim sizi ve cocuklarinizi muhafaza etsin babaniza dahii muhtac etmesin.(amin)
 
Çocuklara gerçek babasının kim olduğunu ne olduğunu bence artık anlat, bazen deriz o çocukların babası çocukların psikolojisi bozulmasın doğruyu bilmesin,büyüyünce zaten kendileri anlayacaktır diye ama çocuklarınız çok küçük değilse gerçek yüzünü görsünler ve birdaha da aramasınlar, öyle baba olmaz olsun. Allah size güç versin çocuklarınıza hem anne hem baba olmak zorundasınız.
Zaten Ailenizinde şimdi şu durumda size destek olmaması en iç yakan durum.
Çocuklar küçük maalesef. Birkaç defa anlatmayı denedim ama anlamıyorlar.
 
Back
X