Boşanma Sürecine Giriyoruz

Bence ilk once bir cift terapisi alsaniz daha iyi olur. Tabi esinize karsi hala icinizde duygu varsa.
Daha saglikli dusunup daha iyi karar alabilirsiniz.
Esiniz de bazi seyleri baska birinden duyarsa belki kendine ceki duzen verir. Bilemedim. 🤷‍♀️
 
bence eşin de sen de henüz kalıplarınızdan sıyrılamamışsınız

bu cümlemi kötü anlama

herkesin bir bekar hayatı bir evlilik hayatı kalıbı vardır

yok desek de çevrede gördüğümüzden duyduğumuzdan sonuçlar çıkarır beynimiz

uyum için biraz daha zaman harcamalısınız evlilikte baskın taraf olma çabası var gibi iki tarafta da

ben cidden eşiniz ile oturup sohbet etmek isterdim şu araba konusundaki hislerini

yani al deseniz alacak bir maddi durum yok ki

4 ay önce borç alıp da 3 katını geri ödeyecek bir gelir yok

ama "bunu neden istiyorsun, derdin ne" demek yerine olmaz da olmaz dediğiniz için o da inatlaşıyor

yani benim eşim dese "4 ay önce borç alırken hiç para yoktu hala yok, sen rüyanda zengin mi olsun da ablana araba alıyorsun" derdim, ilk tepkim bu olurdu, sonra da geyiğe vururdum

özel seri sipariş verelim Elon Musk'a diye
 
Hic de üzülme. Terzi kendi sökügünü dikemez diye bosuna dememis atalarimiz. Ben de psikologum ama benim sorunlarimi bilsen ohooo
siz böyleyseniz biz napalım.Hep merak ederdim aile terapsistleri,pskologlar çok mu mutlu diye meğer sizinde takıldığınız,tıkandığınız noktalar oluyormuş..
 
Üzüldüm valla ama eşin zor bir insan ancak ciddi olduğunu görünce anladı demek ki. Terapi düşünmez misiniz?
 
Merhaba beni hatırlıyorsunuzdur eşim ablasına 50 bin TL karşılığı 150 binlik araba falan alacaktı bir durum güncellemesi yapmaya geldim
Artık bizim mevzumuz araba konusunu aştı çok farklı yerlere geldi işte olaylar bildiğiniz gibi gelişti sonra ben bir sabah eşime işten istifa edeceğimi ve annemlerin yanına gideceğimi söyledim sonra yalvardı yakardı asla işten ayrılma diye sakin kafayla konuşalım akşam dedi peki dedim konuştuk ama birşeyler aşılamıyordu ben cidden 5 ay içinde 3 kez boşanma lafı duyduğum için ve defalarca gururum ayaklar altına alındığı için çok kırılmıştım
Günler evde hep benim surat asmamla geçti hiç konuşmadık sonra ben 3 gün önce işe giderken yüzügümü falan takmadım eşim beni bırakacaktı işe bana dedi ki yüzügünü takmamışsın evet çünkü artık bi önemi kalmadı dedim oda bana dedi ki evet belli zaten evde elinde hep telefon işe giderken yüzük takmamalar noldu iş yerinde birini mi buldun veya internetten birileriyle mi tanıştın dedi ben okadar deli oldum ki bu laflarına araba sinir krizi geçirdim resmen içim çıkana kadar ağladım tabi o gün gözlerim şiş bir şekilde işe gittiğim için cevremdekiler de acıyarak baktılar bana resmen herneyse o kötü geçen iş gününün sonunda beni almaya geldi işten iki tane çiçek almış bana notlar yazmış senden binlerce kez özür dilerim diye ertesi gün de annemlerin yanına gidecektik ben yola çıkacağız diye ses çıkarmadım aldım çiçeği bir tepki de vermedim işler büyümesin diye çünkü yavaş yavaş aramızdaki herşey ölmeye başlamıştı bile
Annemlerin bulunduğu şehre gittik sanki oraya gidince ait olduğum yerin orası olduğunu hissettim çok daha mutluydum benim şehrimdi sonuçta orası hiç dönmek istemedim sonra istemeyerek ye olsa dün döndük iş var diye akşamına konuştuk
Dedim ki ben bu laflarını hazmedemiyorum beynim almıyor senin ettiğin son lafları geçtim benden nasıl bu kadar çabuk vazgeçip üç keredir boşanalım diyorsun dedim eminim ki geçmişte kız arkadaşlarına daha çok yalvarmışsındır kızı kaybetmemek için dedim bana çözüm söyle dedi düzeltelim herşeyi dedi çözüm boşanmak dedim ben bu kadar değersiz biri asla değilim dedim kendime saygımı yitiriyorum senin yüzünden dedim üzüldü ağladı evlilik zor bir olay dedi lütfen düşün bir hafta seni yalnız bırakayım istersen dedi bende ben zaten hep düşünüyorum bir şey değişeceğini sanmıyorum dedim sen hep sinirli olacaksın bende sana hep surat asacağım üzüldüğüm için dedim konuyu böyle kapattık o salonda ben yatak odasında yattım böyle durumlar. Şuan iş yerinde kendim bir tablo yaptım annemlerin yanına dönersem ne olur burada kalırsam ne olur diye şuan buranın bana kalan tek artısı güzel bir işimin olması ve maddi açıdan iyi durumda olmam annemlerin yanına dönersem işim olmayacak maddi sıkıntı cekecegim ama çok daha mutlu ve özgür olacağım başta sıkıntı ceksem de güzel bir mesleğim Var elbet bir iş bulurum diye umuyorum bu şekilde sizin de düşüncelerinizi almak isterim siz benim için gerçekten değerlisiniz
anne baban ne kadar yanında arkanda olsa da.. evlenip boşandıktan sonra, sen ailenle aynı tadı alamıyorsun.. aynı geçimi sağlayamıyorsun. onlarla da anlaşamıyorsun bir müddet sonra..
eğer evliliğin çekilmez bir hal aldıysa, kendini değersiz ve mutsuz hissediyorsan boşanmayı düşünebilirsin ama ani hareket etmemen, sakince ve yalnız kalarak durumu değerlendirmeni, öfkeyle hareket etmemeni tavsiye ederim.
iş ve maaş çok önemli.. eğer anne babanın yanına gidersen maddi dayanağının olmayacağından bahsetmişsin.. baba eline bakmak çok zor olur.
ben 2 küçük çocuğumla boşanma aşamasındayım. yaklaşık 4 aydır. eşim anlaşmalı olsun çekişmeliye götürmem dese de yanaşmıyor. kaçıyor. değişmiyor da.. ailem sığınağımdı. 2 çocuğuma bakıyorlardı.. ama inan onlarla yaşamak çok zorç. nankörlük değil.. ben onlara mecburum gibi davranıyorlar. daha 1 hafta öncesine babamla kavga ettim.. sürekli boşanacağım eşime çocuklarımın önünde küfür ediyor. sürekli sen o kadar paranı harcadın paranı yedirdin.. gidiyorum başka yere kaçıyorum.. kendi evimde kendi maaşımla marketten birşey alsam.. bunu nasıl aldın hiç mi bakmadın.. 1 tanesi çürük çıktı diye.. demediği kalmıyor. en sonunda dedim ki ben size çok yük oldum.. 2,5 yaşındaki oğlumu kreşe verdim. küçüğüne bakıcı tutucam dedim.. ev - ev üstüne olmuyor dedim. gitmediler.. ama gitmelerini istiyorum. nefret duymuyorum ama boğuluyorum.. ne eksikleri varsa alırım.. bu ekonomik krizde babamın cebine parayı kor ne gerekiyorsa al derim( kendisi pazarda alışveriş yapmaya bayılır.. eskiden pazarcıydı).. kıyafetlerinden tut da herşeylerine kadar.. kendisinin emekli maaşı var sadece arada bazen maaşıyla ekmek alır.. o kadar. biriktirir erkek kardeşime yollar.. onun çocuğu olacak durumu iyi değil diye.. bak ne zamandır yanımda.. bana dediği biz seni okuttuk.. biraz da paranı bize harca.. beni düşünen yok aslında..
ben ki her zaman ailemi savunmuşumdur.. bu acı gerçekler beni yaralıyor.. daha 2 gün önce dedim ki.. lütfen bana daha fazla iyilik yapmayın.. aslında bana iyilik yapmıyorsunuz.. ben kendi başımın çaresine bakayım.. allah razı olsun bigüne kadar destek oldunuz.. çocuklarımı kreşle bakıcıyla büyütebilirim dedim..
şunu demek istiyorum tek güvencen maaşın'dır. ailen değil.. kocan yola gelecekse yuvana sahip çık.. evlenip boşandıktan sonra anne baba ile yürümüyor.
 
Önceki konunuzu okumuştum, ablasına olan 'hayranlığı' ve sürekli boşanma lafını etmesi beni aşırı rahatsız etmişti. Eşinizin çok yanlış bir aile anlayışı var ve bu kimsenin kabul edebileceği bir şey değil. Yüzüğünü çıkardın diye seni suçlu hissettirmeye çabalaması da saçma. Kısacası eşiniz bence hala çocuk ve bu değişmeyecek. Zaten kendisi söz ediyormuş boşanmayı niye şimdi pişman olmuş ?:işsiz: Bu kararınızdan geri dönmeyin bence. İşinizi seviyorsanız aynı şehirde kalma şansınız varsa gitmeyin ama ondan önce kafa tatilinizi yapın ailenizle vakit geçirin. Kendi eşinin ve ailesinin önüne başkalarını koyan erkekleri de görmekten bıktım, hepsi sadece yaşça büyümüş çocuk benim gözümde.
 
Merhaba beni hatırlıyorsunuzdur eşim ablasına 50 bin TL karşılığı 150 binlik araba falan alacaktı bir durum güncellemesi yapmaya geldim
Artık bizim mevzumuz araba konusunu aştı çok farklı yerlere geldi işte olaylar bildiğiniz gibi gelişti sonra ben bir sabah eşime işten istifa edeceğimi ve annemlerin yanına gideceğimi söyledim sonra yalvardı yakardı asla işten ayrılma diye sakin kafayla konuşalım akşam dedi peki dedim konuştuk ama birşeyler aşılamıyordu ben cidden 5 ay içinde 3 kez boşanma lafı duyduğum için ve defalarca gururum ayaklar altına alındığı için çok kırılmıştım
Günler evde hep benim surat asmamla geçti hiç konuşmadık sonra ben 3 gün önce işe giderken yüzügümü falan takmadım eşim beni bırakacaktı işe bana dedi ki yüzügünü takmamışsın evet çünkü artık bi önemi kalmadı dedim oda bana dedi ki evet belli zaten evde elinde hep telefon işe giderken yüzük takmamalar noldu iş yerinde birini mi buldun veya internetten birileriyle mi tanıştın dedi ben okadar deli oldum ki bu laflarına araba sinir krizi geçirdim resmen içim çıkana kadar ağladım tabi o gün gözlerim şiş bir şekilde işe gittiğim için cevremdekiler de acıyarak baktılar bana resmen herneyse o kötü geçen iş gününün sonunda beni almaya geldi işten iki tane çiçek almış bana notlar yazmış senden binlerce kez özür dilerim diye ertesi gün de annemlerin yanına gidecektik ben yola çıkacağız diye ses çıkarmadım aldım çiçeği bir tepki de vermedim işler büyümesin diye çünkü yavaş yavaş aramızdaki herşey ölmeye başlamıştı bile
Annemlerin bulunduğu şehre gittik sanki oraya gidince ait olduğum yerin orası olduğunu hissettim çok daha mutluydum benim şehrimdi sonuçta orası hiç dönmek istemedim sonra istemeyerek ye olsa dün döndük iş var diye akşamına konuştuk
Dedim ki ben bu laflarını hazmedemiyorum beynim almıyor senin ettiğin son lafları geçtim benden nasıl bu kadar çabuk vazgeçip üç keredir boşanalım diyorsun dedim eminim ki geçmişte kız arkadaşlarına daha çok yalvarmışsındır kızı kaybetmemek için dedim bana çözüm söyle dedi düzeltelim herşeyi dedi çözüm boşanmak dedim ben bu kadar değersiz biri asla değilim dedim kendime saygımı yitiriyorum senin yüzünden dedim üzüldü ağladı evlilik zor bir olay dedi lütfen düşün bir hafta seni yalnız bırakayım istersen dedi bende ben zaten hep düşünüyorum bir şey değişeceğini sanmıyorum dedim sen hep sinirli olacaksın bende sana hep surat asacağım üzüldüğüm için dedim konuyu böyle kapattık o salonda ben yatak odasında yattım böyle durumlar. Şuan iş yerinde kendim bir tablo yaptım annemlerin yanına dönersem ne olur burada kalırsam ne olur diye şuan buranın bana kalan tek artısı güzel bir işimin olması ve maddi açıdan iyi durumda olmam annemlerin yanına dönersem işim olmayacak maddi sıkıntı cekecegim ama çok daha mutlu ve özgür olacağım başta sıkıntı ceksem de güzel bir mesleğim Var elbet bir iş bulurum diye umuyorum bu şekilde sizin de düşüncelerinizi almak isterim siz benim için gerçekten değerlisiniz
Bu zamanda iş önemli .Şayet ailenizin yanına gidince iş bulacağınızın garantisi yoksa .Acele karar vermeyin ,yeni evliliklerde insanların birbirini tanıma alışma süreci sancılı geçiyor .Önceki konunuzu okumuştum .Gerçekten eşiniz haksız fakat kutuplaşmadan konuşarak aşabileceğiniz sorunlarınız var .
 
Önceki konularıniza göre yazıyorum biraz da, eşiniz size istediğini söyleyip istediği gibi kıracak siz gitmek istediğinizde de oyuncağı elinden alınmış gibi ağlayacak. Sanırım eşiniz böyle biri, ayrıca işler isteği yönde gitmeyince aslı astarı olmaksızın sizi suçlamaya meyilli belli ki yüzük meselesinden söylediklerine bakılırsa. Süreç uzarsa iyice cirkinlesme ihtimali de var böyle birinin. Ama yine de ağlamasına şaşırdım ben, ablasının eteğine koşmasını beklerdim :d
 
Eşiniz ağlamak zırlamak özür dilemek yerine, haklisin ablam abartıyor. Onu ne tatile götüreceğim, ne de araba alacağım. Seni böyle problemlerin içine birdaha çekmeyeceğim diyemedi mi?
 
Ben senin yerinde olsam bur
Merhaba beni hatırlıyorsunuzdur eşim ablasına 50 bin TL karşılığı 150 binlik araba falan alacaktı bir durum güncellemesi yapmaya geldim
Artık bizim mevzumuz araba konusunu aştı çok farklı yerlere geldi işte olaylar bildiğiniz gibi gelişti sonra ben bir sabah eşime işten istifa edeceğimi ve annemlerin yanına gideceğimi söyledim sonra yalvardı yakardı asla işten ayrılma diye sakin kafayla konuşalım akşam dedi peki dedim konuştuk ama birşeyler aşılamıyordu ben cidden 5 ay içinde 3 kez boşanma lafı duyduğum için ve defalarca gururum ayaklar altına alındığı için çok kırılmıştım
Günler evde hep benim surat asmamla geçti hiç konuşmadık sonra ben 3 gün önce işe giderken yüzügümü falan takmadım eşim beni bırakacaktı işe bana dedi ki yüzügünü takmamışsın evet çünkü artık bi önemi kalmadı dedim oda bana dedi ki evet belli zaten evde elinde hep telefon işe giderken yüzük takmamalar noldu iş yerinde birini mi buldun veya internetten birileriyle mi tanıştın dedi ben okadar deli oldum ki bu laflarına araba sinir krizi geçirdim resmen içim çıkana kadar ağladım tabi o gün gözlerim şiş bir şekilde işe gittiğim için cevremdekiler de acıyarak baktılar bana resmen herneyse o kötü geçen iş gününün sonunda beni almaya geldi işten iki tane çiçek almış bana notlar yazmış senden binlerce kez özür dilerim diye ertesi gün de annemlerin yanına gidecektik ben yola çıkacağız diye ses çıkarmadım aldım çiçeği bir tepki de vermedim işler büyümesin diye çünkü yavaş yavaş aramızdaki herşey ölmeye başlamıştı bile
Annemlerin bulunduğu şehre gittik sanki oraya gidince ait olduğum yerin orası olduğunu hissettim çok daha mutluydum benim şehrimdi sonuçta orası hiç dönmek istemedim sonra istemeyerek ye olsa dün döndük iş var diye akşamına konuştuk
Dedim ki ben bu laflarını hazmedemiyorum beynim almıyor senin ettiğin son lafları geçtim benden nasıl bu kadar çabuk vazgeçip üç keredir boşanalım diyorsun dedim eminim ki geçmişte kız arkadaşlarına daha çok yalvarmışsındır kızı kaybetmemek için dedim bana çözüm söyle dedi düzeltelim herşeyi dedi çözüm boşanmak dedim ben bu kadar değersiz biri asla değilim dedim kendime saygımı yitiriyorum senin yüzünden dedim üzüldü ağladı evlilik zor bir olay dedi lütfen düşün bir hafta seni yalnız bırakayım istersen dedi bende ben zaten hep düşünüyorum bir şey değişeceğini sanmıyorum dedim sen hep sinirli olacaksın bende sana hep surat asacağım üzüldüğüm için dedim konuyu böyle kapattık o salonda ben yatak odasında yattım böyle durumlar. Şuan iş yerinde kendim bir tablo yaptım annemlerin yanına dönersem ne olur burada kalırsam ne olur diye şuan buranın bana kalan tek artısı güzel bir işimin olması ve maddi açıdan iyi durumda olmam annemlerin yanına dönersem işim olmayacak maddi sıkıntı cekecegim ama çok daha mutlu ve özgür olacağım başta sıkıntı ceksem de güzel bir mesleğim Var elbet bir iş bulurum diye umuyorum bu şekilde sizin de düşüncelerinizi almak isterim siz benim için gerçekten değerlisiniz
Ben senin yerinde olsam netten ve yakın arkadaşlarından iş konusunda yardımcı olmalarını isterdim ama güvendiğin birileri olsun.. En azından bırakıp gittin zaman orada işe başlayıp kafanı dağıtırsın
 
Hemen boşanmaya yeltenmeyin diyeceğim aslında.
Ama 5 ayda 3 kez eşiniz demiş zaten boşanalım diye.
İlk aylar hem güzel hem zor geçer aslında. Birbirine, kök ailelerin dinamiklerine, aynı evde yaşamaya, aile olmaya alışmalar falan bazı çiftler bunu zor atlatır.
Birbirinize zaman ve şans verebilirsiniz. Ama eşiniz pek hak eden birine benzemiyor. Yine de siz daha iyi bilirsiniz.
Bir süre inzivaya çekilip düşünebilirsiniz.
Uzman desteği alabilirsiniz, birlikte.
Veyahut ayrılabilirsiniz
Önemli olan huzuru bulmak.
Meslek de varmış zaten, iş bulunur.
Hazır çocuk falan da yokken, ya sağlamlaşın ya vedalaşın.
 
İkinizde zor insansını bence. Eski konularınıza istinaden söylüyorum eşini hala aile olduğunuzun bilincinden değil. Şimdiki konuya gelirsek yüzüğünüzü artık bu evlilik bitti diye çıkartıyorsunuz ama sizi işe kocanız bırakıyor. Bu işte bir gariplik yok mu sizce? Kocanızın söylediği laflar öyle bir Çiçek’le unutulmayacak kadar ağır. Konunun eski kız arkadaşlara gelmesi çok gereksiz bir durum. Boşanın boşanmayın diyemem ama hali hazırda işinizi bırakmayın. Anne-baba yanına döndüğünüzde zaten psikolojik olarak zorlanacaksınız üstüne kendi para kazanmaya alışmış bir insan olarak ailenizden para almak durumunuzu daha da zorlaştırır
 
Eşini ablası filan mı büyütmüş nedir bu ablaya olan düşkünlük? Anne figürü nerede? Bu doğurduklarım niye saçmalıyor, ikisi de neden böyle yarım akıllı oldu demiyor mu acaba🙄 Fazla manipülasyon altındasın burdan muhakeme yeteneğin zarar görmeden nasıl çıkacaksın bilmiyorum
 
Eşiniz ağlamak zırlamak özür dilemek yerine, haklisin ablam abartıyor. Onu ne tatile götüreceğim, ne de araba alacağım. Seni böyle problemlerin içine birdaha çekmeyeceğim diyemedi mi?
Ben de şunu soracağım konu sahibine müsaadenizle: eşinize sen bu olanları normal karşılıyor musun diye sordunuz mu? Önceki konularınızı hatırlayamadım ama yüzüğü çıkarmadan önce gerekli iletişimi kurup doğru soruları sorduğunuzdan emin misiniz...
 
Merhaba beni hatırlıyorsunuzdur eşim ablasına 50 bin TL karşılığı 150 binlik araba falan alacaktı bir durum güncellemesi yapmaya geldim
Artık bizim mevzumuz araba konusunu aştı çok farklı yerlere geldi işte olaylar bildiğiniz gibi gelişti sonra ben bir sabah eşime işten istifa edeceğimi ve annemlerin yanına gideceğimi söyledim sonra yalvardı yakardı asla işten ayrılma diye sakin kafayla konuşalım akşam dedi peki dedim konuştuk ama birşeyler aşılamıyordu ben cidden 5 ay içinde 3 kez boşanma lafı duyduğum için ve defalarca gururum ayaklar altına alındığı için çok kırılmıştım
Günler evde hep benim surat asmamla geçti hiç konuşmadık sonra ben 3 gün önce işe giderken yüzügümü falan takmadım eşim beni bırakacaktı işe bana dedi ki yüzügünü takmamışsın evet çünkü artık bi önemi kalmadı dedim oda bana dedi ki evet belli zaten evde elinde hep telefon işe giderken yüzük takmamalar noldu iş yerinde birini mi buldun veya internetten birileriyle mi tanıştın dedi ben okadar deli oldum ki bu laflarına araba sinir krizi geçirdim resmen içim çıkana kadar ağladım tabi o gün gözlerim şiş bir şekilde işe gittiğim için cevremdekiler de acıyarak baktılar bana resmen herneyse o kötü geçen iş gününün sonunda beni almaya geldi işten iki tane çiçek almış bana notlar yazmış senden binlerce kez özür dilerim diye ertesi gün de annemlerin yanına gidecektik ben yola çıkacağız diye ses çıkarmadım aldım çiçeği bir tepki de vermedim işler büyümesin diye çünkü yavaş yavaş aramızdaki herşey ölmeye başlamıştı bile
Annemlerin bulunduğu şehre gittik sanki oraya gidince ait olduğum yerin orası olduğunu hissettim çok daha mutluydum benim şehrimdi sonuçta orası hiç dönmek istemedim sonra istemeyerek ye olsa dün döndük iş var diye akşamına konuştuk
Dedim ki ben bu laflarını hazmedemiyorum beynim almıyor senin ettiğin son lafları geçtim benden nasıl bu kadar çabuk vazgeçip üç keredir boşanalım diyorsun dedim eminim ki geçmişte kız arkadaşlarına daha çok yalvarmışsındır kızı kaybetmemek için dedim bana çözüm söyle dedi düzeltelim herşeyi dedi çözüm boşanmak dedim ben bu kadar değersiz biri asla değilim dedim kendime saygımı yitiriyorum senin yüzünden dedim üzüldü ağladı evlilik zor bir olay dedi lütfen düşün bir hafta seni yalnız bırakayım istersen dedi bende ben zaten hep düşünüyorum bir şey değişeceğini sanmıyorum dedim sen hep sinirli olacaksın bende sana hep surat asacağım üzüldüğüm için dedim konuyu böyle kapattık o salonda ben yatak odasında yattım böyle durumlar. Şuan iş yerinde kendim bir tablo yaptım annemlerin yanına dönersem ne olur burada kalırsam ne olur diye şuan buranın bana kalan tek artısı güzel bir işimin olması ve maddi açıdan iyi durumda olmam annemlerin yanına dönersem işim olmayacak maddi sıkıntı cekecegim ama çok daha mutlu ve özgür olacağım başta sıkıntı ceksem de güzel bir mesleğim Var elbet bir iş bulurum diye umuyorum bu şekilde sizin de düşüncelerinizi almak isterim siz benim için gerçekten değerlisiniz
Öncesini bilmiyorum olayların ama eşiniz bı şansı hak ediyor gibi
 
Ben de şunu soracağım konu sahibine müsaadenizle: eşinize sen bu olanları normal karşılıyor musun diye sordunuz mu? Önceki konularınızı hatırlayamadım ama yüzüğü çıkarmadan önce gerekli iletişimi kurup doğru soruları sorduğunuzdan emin misiniz...
Tamda değinmek istediğim şey buydu👌
 
daha önceki konunuzu hatırlıyorum, ablası eşinizden daha anormal ki verdiği 50 bin tl borc için tefeci gibi 150 bin tllik araba istiyordu. sanırım ailesinden gelen bir anormal durumları normal karşılama var eşinizde. bence sakin bir kafayla nelerin size yanlış geldiğini, neden bu evliliğe devam edemediğinizi anlatın. karşınızdakinin fikirlerini de en ince ayrıntısına kadar dinleyin. baktınız düzelecek gibi değil, en azından kafanızda soru işareti de kalmamış olur. yolunuza devam edersiniz
 
X