- 12 Mayıs 2017
- 3.476
- 1.497
- 63
- 41
- Konu Sahibi Madamgonca
- #1
merhaba sevgili kk,
bu konuyu açıp açmamakta çok tereddüt ettim fakat içimde yasadıklarımı paylaşırsam biraz olsun rahatlarım diye düşündüm. bastan söyleyeyim amacım sizlerden fikir almak değil bana sıkıntı yaratan şeyleri paylaşıp üzüntümü azaltmak. sataşma içerikli yorumları dikkate alıp cevap vermeyeceğim bunu da belirtmiş olayım.
bundan yaklaşık 18 yıl evvel annemle babam ayrıldı çeşitli sorunları vardı. (detaya girersem çok uzar) anneminde babamında maddi durumu çok iyi değildi. annem en son yasadığı şiddetli kavga sonunda bizi alıp teyzemlere geldi. ve ayrılma davası açıldı. gidecek yerimiz olmadığı için bir süre daha teyzemlerde kalmak zorundaydık. (babam il dışında yasıyordu)
neyse gelelim asıl konuya teyzemlerden hergün hakaret işittim.
-ben senin teyzen değilim babanızın kanını tasıyorsunuz bu evde yerınız yok
-annen hata yaptı siz daha çok küçükken bırakıp gelmeliydi sizi
-sakın mahkemede zorluk çıkarmayın annen canını yolda bulmadı biz sizi vereceğiz babanız baksın size
(babamda il dışında yasıyor bır duzenı falan yok bıze bakamaz bunu da bılıyorlar?
-sonra anneme dönüp çocukların bi suçu yok ama sen bu çocukları bırak çocuk onun da çocuğu bırak o baksın kendin gel maasından da ayda bir kısım bize verirsin sonra kral gibi yasarsın hem onun düzeni yok rahat edecek belki bir daha evlenecek hayata sıfırdan baslayacak sen niye çocuklara bakasın
-mahkemede temizle bunları üstünden ve daha neler neler...
şu an 34 yasındayım ama bunları atamıyorum içimden bu kırgınlıkları kalbim o kadar kırık ki pek çok insana karşı
lütfen şartlar ne olursa olsun çocuklarınıza sahip çıkın ve değer verin.
bu konuyu açıp açmamakta çok tereddüt ettim fakat içimde yasadıklarımı paylaşırsam biraz olsun rahatlarım diye düşündüm. bastan söyleyeyim amacım sizlerden fikir almak değil bana sıkıntı yaratan şeyleri paylaşıp üzüntümü azaltmak. sataşma içerikli yorumları dikkate alıp cevap vermeyeceğim bunu da belirtmiş olayım.
bundan yaklaşık 18 yıl evvel annemle babam ayrıldı çeşitli sorunları vardı. (detaya girersem çok uzar) anneminde babamında maddi durumu çok iyi değildi. annem en son yasadığı şiddetli kavga sonunda bizi alıp teyzemlere geldi. ve ayrılma davası açıldı. gidecek yerimiz olmadığı için bir süre daha teyzemlerde kalmak zorundaydık. (babam il dışında yasıyordu)
neyse gelelim asıl konuya teyzemlerden hergün hakaret işittim.
-ben senin teyzen değilim babanızın kanını tasıyorsunuz bu evde yerınız yok
-annen hata yaptı siz daha çok küçükken bırakıp gelmeliydi sizi
-sakın mahkemede zorluk çıkarmayın annen canını yolda bulmadı biz sizi vereceğiz babanız baksın size
(babamda il dışında yasıyor bır duzenı falan yok bıze bakamaz bunu da bılıyorlar?
-sonra anneme dönüp çocukların bi suçu yok ama sen bu çocukları bırak çocuk onun da çocuğu bırak o baksın kendin gel maasından da ayda bir kısım bize verirsin sonra kral gibi yasarsın hem onun düzeni yok rahat edecek belki bir daha evlenecek hayata sıfırdan baslayacak sen niye çocuklara bakasın
-mahkemede temizle bunları üstünden ve daha neler neler...
şu an 34 yasındayım ama bunları atamıyorum içimden bu kırgınlıkları kalbim o kadar kırık ki pek çok insana karşı
lütfen şartlar ne olursa olsun çocuklarınıza sahip çıkın ve değer verin.
