
Ben var ya evlenene kadar eşimi kimsesiz sanırdım.
Cidden sabahın körü buluşurduk akşam kararana dek bir kişi ne arar ne sorardı.
Aynı şekilde o da bir annemi arayayım bile demezdi.
Evlendik sabah uyanıp yüzünü yıkar yıkamaz telefonu eline alır oldu mesela. :)
Aha dedim kıymete bindiler sanırım.
Öyle oluyor yani. Bu bir çekişme..
Bir özür dilemeye melek oldu annesi diyorsun olur tabi.
O işini bilmiş oğlunun gönlüne giden yoldan gitmeye karar vermiş.
Sense tam da kaynananın istediği gibi davranıyorsun şuan.
2 aylık evliyken yerinde olsam tıpkı senin gibi davranırdım, davrandım da..
Ama 5 yıllık evliyim şuan ne mi yapardım?
Anneler gününe kadar annen bana anne olmayı becerebilirse gideriz elbette canım
benim kimseyle durduk yere derdim olmaz derdim.
İstemeye gelmek istemiyorsan gelme, herkes eşim olarak seni yanımda görmek ister ama
sen bu tavrınla benim eşim olmadığını söylemiş olursun.
Sonrasını da birlikte yaşar görürüz derdim.
Bu beyinsizler düşünmeden söyler, kavgayı bile düşündürücü sözlerle yapmak lazım.
Her şeyin düzelmesini dilerim