- 9 Eylül 2016
- 351
- 212
- 18
- Konu Sahibi kucukpiraye
-
- #1
Boşanmış birisiyim.1.5 yıl gecti boşanmamdan. Kendimi eksik ve farklı hissediyorum hic evlenmemiş yaşıtlarımdan.
Düzgün bir ilişki istesemde kendimi kasıyorum ve ciddiyete (yani sevgililik sıfatını almaya) yaklaşırsa kendimi kasıyorum uzaklaşıyorum karşımdakinden. 'Ne söylücem nasıl söylücem boşandığımı nasıl anlatıcam olanları o ne düşünecek uzaklaşacak mı benden kıracak mı kalbimi bu yüzden' soruları hep kafamda.Benim hakkımda ozamana kadar ne düşündüyse boşandığımı söylediğimde hepsinin değişecegini düşünüyorum.Ama bu bekaretle alakalı değil kesinlikle. 'bak işte evlenmiş yürütememiş ,neden bu yaşta evlenmiş bak hemen ayrılmış salak, yada evlenmeyi ve boşanmayı kolay görüyo bu' gibi şeyler aklından gecirecekmiş gibi geliyor..
Bu nedenle o beni kıramadan yani boşandığımı söylemeden kendim uzaklaşmayı seçiyorum.. Bazen birini görüyorum diyorumki içimden 'o bana bakmazki ben boşanmış biriyim' birsürü güzel hiç evlenememiş kız var dünyada.
Birde kıskanıyorum cok hiç evlenmemiş yaşıtlarımı şuan. KEşke bende evlenmeseydim hiç.... hiç böyle kaygılara kalmasaydım.
Eksik hissediyorum kendimi farklı hissediyorum. evlenip boşanmadan önce (yani 1,5 yıl önce) genç ve hayat dolu birisiydim. şuan olgun bir kadınım. Kendimi asla bırakamıyorum. Hİç güvenmiyorum kendime
Nası aşıcam ben bunu ya
Düzgün bir ilişki istesemde kendimi kasıyorum ve ciddiyete (yani sevgililik sıfatını almaya) yaklaşırsa kendimi kasıyorum uzaklaşıyorum karşımdakinden. 'Ne söylücem nasıl söylücem boşandığımı nasıl anlatıcam olanları o ne düşünecek uzaklaşacak mı benden kıracak mı kalbimi bu yüzden' soruları hep kafamda.Benim hakkımda ozamana kadar ne düşündüyse boşandığımı söylediğimde hepsinin değişecegini düşünüyorum.Ama bu bekaretle alakalı değil kesinlikle. 'bak işte evlenmiş yürütememiş ,neden bu yaşta evlenmiş bak hemen ayrılmış salak, yada evlenmeyi ve boşanmayı kolay görüyo bu' gibi şeyler aklından gecirecekmiş gibi geliyor..
Bu nedenle o beni kıramadan yani boşandığımı söylemeden kendim uzaklaşmayı seçiyorum.. Bazen birini görüyorum diyorumki içimden 'o bana bakmazki ben boşanmış biriyim' birsürü güzel hiç evlenememiş kız var dünyada.
Birde kıskanıyorum cok hiç evlenmemiş yaşıtlarımı şuan. KEşke bende evlenmeseydim hiç.... hiç böyle kaygılara kalmasaydım.
Eksik hissediyorum kendimi farklı hissediyorum. evlenip boşanmadan önce (yani 1,5 yıl önce) genç ve hayat dolu birisiydim. şuan olgun bir kadınım. Kendimi asla bırakamıyorum. Hİç güvenmiyorum kendime
Nası aşıcam ben bunu ya
Son düzenleme: