Boşanmak çözüm mü ?

Fairytale22 .!.:

Merhabalar ;

Eşimle yaklaşık 4,5 senedir beraberiz bunun 1 senesi sevgili 1 senesi nişanlı 2,5 senesi de evli ancak 2,5 senenin 1 senesinde kpss durumundan dolayı sadece nikahlıydık.Yani anlayacağınız 1,5 senedir aynı evin içerisinde yaşıyoruz.
Evlenme maceramız bizimde çoğu çift gibi maceralı geçti düğün günü sorunlar oldu ve ben ilk evime girdiğim gece sabaha kadar ağladım. Ancak ilk zamanlar olduğu için beraber atlattık bu günleri.

Eşimin ailesi beni istemiyor diyemem ama eşimin abisine çocukları olmasından dolayı maddi ve manevi yönden çok destekler bize siz gençsiniz kendi kendinize öyle böyle geçinirsiniz modundalar.

Gel gelelim sise danışmak istediğim konuya eşim öğretmen evlenmeden önce kpss ye çalışıcam kazanırım gideriz burdan dedi diye erken nikah yaptık.Ancak kazanamadı ücretli öğretmenlik yapmaya başladı derken biz evlendik çok az bir miktarla evimi geçindirmeye çalıştım.Gezmedim almadım sadece karnımız doysun dedim.Okullar kapandığında askere gidicem ben dedi işe girmedi 4 5 ay annemler biraz da eşimin annesi destek oldu.
Derken askere gitti askerde 6 ay bekledim kpss çalışıcam dedi ama kitap yüzü açmadı.Askerden geldi okullarda iş bulamadı bir otele resepsiyonist olarak girdi ama hergün işyerinde bir sorun yaşadı ve sürekli ben çıkıcam gidicem modunda davranıyor biz nasıl geçinicez diye sorunca sesini çıkarmıyor.Başka iş bul çık madem diyorum ben çokuyım iş bulurum diyo ama nerde.
Çocuk sahibi olmak istiyorum yaşım 28 tam zamanı bir kadın için ama maddi imkansızlık bu sorumsuzlukla çocuğumunda sorun yaşamasını isteniyorum.
Ben iş bulmaya çalışıyorum ama malesef bulamıyorum.
Şiddeti yok sövmesi yok iyi huylu biri hatta pasif bir adam diyebilirim. Söze gelince herşeye tamam ama icraate gelince kimse ona dokunmasın o keyfince yaşasın istiyor.
Kaç senedir sürekli onu beklemekten sürekli okulu bitsin aman askerliği bitsin aman kpss sınavı geçsin aman iş bulsun demekten sıkıldım. Şimdi bu işten çıkıcak başka iş bulmasını beklicem.

Kısacası ben artık dayanamıcağım noktaya geldim sevgim azaldı saygı da duyamıyorum sürekli fedakarlık sürekli kıt geçinme durumu sorumsuzluklar beni çok yordu.Aklımda son 1 senedir boşanma fikri hakim aikem biraz daha sabret bakalım diyorlar ama benim sabrım kalmadı.
Bir dış göz olarak derdimi size anlatmak sizden fikir almak istedin.Boşanmak istiyorum ama doğru karar mı ?

Saygılar..

Genişletmek için tıkla...

burcak86 .!.:

Siz atanmış öğretmen misiniz o kısmı tam anlamadım?

Genişletmek için tıkla...

Fairytale22 .!.:

Merhabalar ;

Eşimle yaklaşık 4,5 senedir beraberiz bunun 1 senesi sevgili 1 senesi nişanlı 2,5 senesi de evli ancak 2,5 senenin 1 senesinde kpss durumundan dolayı sadece nikahlıydık.Yani anlayacağınız 1,5 senedir aynı evin içerisinde yaşıyoruz.
Evlenme maceramız bizimde çoğu çift gibi maceralı geçti düğün günü sorunlar oldu ve ben ilk evime girdiğim gece sabaha kadar ağladım. Ancak ilk zamanlar olduğu için beraber atlattık bu günleri.

Eşimin ailesi beni istemiyor diyemem ama eşimin abisine çocukları olmasından dolayı maddi ve manevi yönden çok destekler bize siz gençsiniz kendi kendinize öyle böyle geçinirsiniz modundalar.

Gel gelelim sise danışmak istediğim konuya eşim öğretmen evlenmeden önce kpss ye çalışıcam kazanırım gideriz burdan dedi diye erken nikah yaptık.Ancak kazanamadı ücretli öğretmenlik yapmaya başladı derken biz evlendik çok az bir miktarla evimi geçindirmeye çalıştım.Gezmedim almadım sadece karnımız doysun dedim.Okullar kapandığında askere gidicem ben dedi işe girmedi 4 5 ay annemler biraz da eşimin annesi destek oldu.
Derken askere gitti askerde 6 ay bekledim kpss çalışıcam dedi ama kitap yüzü açmadı.Askerden geldi okullarda iş bulamadı bir otele resepsiyonist olarak girdi ama hergün işyerinde bir sorun yaşadı ve sürekli ben çıkıcam gidicem modunda davranıyor biz nasıl geçinicez diye sorunca sesini çıkarmıyor.Başka iş bul çık madem diyorum ben çokuyım iş bulurum diyo ama nerde.
Çocuk sahibi olmak istiyorum yaşım 28 tam zamanı bir kadın için ama maddi imkansızlık bu sorumsuzlukla çocuğumunda sorun yaşamasını isteniyorum.
Ben iş bulmaya çalışıyorum ama malesef bulamıyorum.
Şiddeti yok sövmesi yok iyi huylu biri hatta pasif bir adam diyebilirim. Söze gelince herşeye tamam ama icraate gelince kimse ona dokunmasın o keyfince yaşasın istiyor.
Kaç senedir sürekli onu beklemekten sürekli okulu bitsin aman askerliği bitsin aman kpss sınavı geçsin aman iş bulsun demekten sıkıldım. Şimdi bu işten çıkıcak başka iş bulmasını beklicem.

Kısacası ben artık dayanamıcağım noktaya geldim sevgim azaldı saygı da duyamıyorum sürekli fedakarlık sürekli kıt geçinme durumu sorumsuzluklar beni çok yordu.Aklımda son 1 senedir boşanma fikri hakim aikem biraz daha sabret bakalım diyorlar ama benim sabrım kalmadı.
Bir dış göz olarak derdimi size anlatmak sizden fikir almak istedin.Boşanmak istiyorum ama doğru karar mı ?

Saygılar..

Genişletmek için tıkla...

Fairytale22 .!.:

Hayır ben mağaza müdürlüğü yapıyordum ancak evlenmeden ayrıldım eşim çalışmamı istemedi.Mağazacılığında gece mesaileri geç çıkışları olduğu için çalışmam zor.
Ofis işi arıyorum bende kendimce ama bulamadım.
Eşim öğretmen ama atanamadı.

Genişletmek için tıkla...