Bir süre gitti evden 10 gün kadar çok zor zamanlardı çıldıracak gibiydim yalvardım dön dedim ne istersen yap yeterki yanımda ol dedim bu kadar acizliğin farkındayım ama yaşadıklarım yetti bana çok kötüydüm döndü bi ton şartla şurtla tamam dedim ama mutlu olamadım her an eziyet ediyo gibi insan içinde azarlamaları cabası ama ne yaptığını bilmemek çıldırttı artık beni telefonuna bakmak istedim bakamazsın deyip aldı elimden çekti işe gitti öğlen aradı olmicak boşanıyoruz yeter artık dedi akşam gelicek ben yine yalvarıcam biliyorum
sakın sakın öyle yalvarmaya falan kalkmayın.sizin eşinize olan aşırı bağımlılıınız onda ters tepmiş ve sizden uzaklaşmış.keşke bu kadar onu hayatınızın merkezi yapmasaydınız. kimsenizin olmamasından kaynaklanmış belkide ama olan evliliğinize olmuş.eşinize bugune kadar davrandığınız gibi davranırsanız hiç bir şeyin düzelmeyeceği ortada değil mi.eşiniz ona aşırı bağımlı olmanızdan kendini hapiste gibi hissetmiş, evlilik gerçekten zor çok ilgili olursun kaçar ilgilenmezsin bu seferde ilgisizlikten gider .ortasını bulmak gerek. eşiniz boşanmaya kesin kararlı görünüyor.sizde kendinize kabul ettirin boşanmayı ,çalışıyorsunuz yanlış okumadıysam.biraz daha güçlü durun eşinizin karşısında .kendinizi koyun eşinizin yerine siz boşanmak istiyorsunuz ve eşiniz istemiyor size yalvarıyor gözünüze daha itici gelmez mi eşiniz bu tavrından. haklı demiyorum ama o artık kafasına koymuş .siz ısrarla ayrılmak istemezseniz daha çok üzüleceksiniz.