Merhaba arkadaşlar. Ben 6 yıllık evliyim 2 oğlum var. Eşimle ilk 2 seneden sonra sıkıntılarımız başladı. Daha öncede burda defalarca konu açtım. Eşimin kahve bağımlılığı var. Daha doğrusu eve bağlayamıyorım bir türlü. Kahve olmasa başka yerlere gider. Önceliği hep başkaları. Çocuklarını akşam 1 saat görür yemeğini yer hemen kahveye gider. Kahve olmasa arkadaşlarının dükkanına gider. Aldatmadığından eminim çünkü arkadaşlarının eşleri de bu durumdan şikayetçi. Ancak şöyle bir ayrım var. Arkadaşları eşi istemezse kahveye gitmiyolar. Hanım izin vermiyor diyorlar. Ama onlar arayınca bizimki kavga kıyamet gidiyor istediği yere. Defalarca eve almadım arabada yattı. Yani ne güzellikle nede zorla bişey yaptıramıyorum kendisine.
Bende artık tahammül edemiyorum böyle giderse bzim sonumuz kahve yüzünden olacak dedim. Bana dedi ki sen beni kısıtlıyosun eve kapanmamı istiyorsun asıl ben seni böyle yaptığın için boaşayacağım. Ne diyeceğimi bilemedim ağladım sadece. Ve 15 gündür kahveye gidemedi diye benimle konuşmuyor. Kahve yüzünden evin huzurunu bozan bir adamı daha fazla hayatımda tutmak istemiyorum. Aşırı tembel birde. İşten gelince mecbur banyo yapıyor ya hazır banyo yapıcam bu işte aradan çıksın diyerek kendini tatmin ediyor ve bana dokunmuyor. Sırf banyo yapmaya üşendiği için. Gerçekten tiksindim nefret ettm bu adamdan.
Aileler henüz bilmiyor. 2 ay sonra kız kardeşim evleniyor ve o zamana kadar benim ailem bilsin istemiyorum. Kardeşimin mutlu zamanlarına gölge düşürmek istemem.
Boşanmayı istersem ailem destek olur. Şu anki evimde kalmaya devam edicem. Eşim kiramı mecbur verecek. Ayrıca altınlarım var beni 2-3 sene rahat ettirir. Mesleğim yok lise mezunuyum. Altınlar bitene kadar çocukların ikiside okullu olur bende ondan sonra bir işe girerm diye düşünüyorum. Ama yinede bir cesaretsizlik geliyor bazen. 29 yaşındayım. Bu zamana kadar çocuklarımı zaten yanlız büyüttüm. Kocam hep kendi alemindeydi. Ama tamamen yapayanlız çocuklarıma haksızlık edermiyim diye korkuyorum. Yinede akşamdan akşama babalarını görüyorlardı sonuçta. Fikirleriniz benim için önemli hanımlar. Günlerdir ağlıyorum. Eşim 5 sene peşimden koştu ikna etti beni evliliğe. Bu mu bana reva gördüğü hayat? Giden yıllarıma ağlıyorum sadece