Gecici de olabilir. Ama en kötüsü bir çok arkadaşım bile neler düşündüğümü tahmin edebilirken eşimin ne hissettiğim konusunda en ufak bir fikri yok. Ya anlamıyor ya da anlamazlıktan geliyor. Yani bazı arkadaşlarım sen aslında böylesin böyle düşünürsün dilebilirken eşim beni sanki hiç mi hiç tanımıyor.
Yani sorun aslında birikenler neticesinde gelişen hissizlik duygusu. Bu nasıl düzeltilir bilmiyorum.
Eşimle yasitiz. Ailesiyle bir sürü sorun oldu. Hepsi de kültür ve anlayış farkından kaynaklı şeyler. Şimdi bi sorunumuz yok. Mesafeleyiz ama onlar bana iyi davranıyorlar fikirlerime saygı duyuyorlar falan. Yani ettigimiz kavgalar bir iş yaradı ailesiyle. Eşimle ise aramiz gunden güne acildi. Çünkü eşim bir sorun olunca konuşmak istemez. Üstünden atlar unutulsun diye bekler. Belki de bu yüzden bu hale geldim bilmiyorum
Tam olarak ayniyiz ... ben bosanmak yerine ikinciye hamile kaldim
olumlu dusunmeye calisiyorum, kizimin bosansamda bi kardesi olur diyorum. Zaten bosanirsamda tekrar evlenmeyi dusunmuyorum.
Ben de ikinciye hamile olabilirdim şu an. Eşim ikinci çocuğu çok istiyor. Zaman zaman beni de bu fikre yakinlastiriyor ama sonra hızla uzaklaşıyorumTam olarak ayniyiz ... ben bosanmak yerine ikinciye hamile kaldim
Inanın susunca erkek milleti anlamıyor, tartışınca da. Evet belki yıllardır anlatıyorsunuz ama aynı düzen devam ediyor belki ama bir kez daha konuşmayı deneyin. Böyle devam ederse artık ayrılığın aklınızın bir köşesinde olduğunu bilsin. Buna rağmen çaba sarf etmiyorsa uzatmaya gerek yok. Sizin dusuncelerinizdeydim. Tekrar konustuk, dikkat edecegini soyledi. 2 hafta dikkat edip yine eski duzene donecek. O zaman yine konusacagim. Boyle boyle devam edecek sanirim.
Işte onlar anlayana kadar biz vazgecmis oluyoruz. Ama hepsi oyle degil bence. Ya da evlenince mi böyle oluyorlar bilemedim
