Ben de yurtdisinda yasiyorum , aynen sizin gibi cok yalniz hissediyorum. Sonucta siz orda bu adam icin kaliyorsaniz, onun size tutunacak dal olmasi lazim. Adam gibi davranacagina zirvalamis, siddet zaten asla kabul edemeyecegim bir sey. Bu adam orda kalmaniza degmez bence, sizin yerinizde olsam bu psikoloji icinde daha fazla duramazdim, Turkiye'ye donerdim.
Benim arkadaslarim, cevrem, cok iyi bir isim var ama yine de 2 yil yalniz yasadiktan sonra resmen tukendim. Sosyal cevre, arkadas vs. yaninizda gercekten dayanak olan birisi olmadan fasa fiso bence. Buraya gelirken amaclarim ve hayallerim vardi, 2 yildan sonra yasadigim hayat yuzunden onlari kaybettim. Turkiye'deyken kazandigimin net 6 katini kazaniyorum, ama inanin o hic gozum de degil, kendi insanlarimizin arasinda yasamak istiyorum artik. Umarim kendimi anlatabilmisimdir, yurtdisinda dayanacak biri/bir seyler olmadan yasamak cok zor, dayanagin olsa bile br sureden sonra onemini yitirebiliyor, yasamayan anlayamaz.
Adamin cidden adam olacagina inanciniz varsa kalin, yoksa daha fazla uzatmayin derim. Orda is, cevre, arkadas vs bulsaniz bile , bosanmanin da etkisiyle extra kotu hissedeceksiniz. 2 yilda benim basima cok kotu seyler geldi, ben donus yapmayi dusunmedim ama sizin yerinizde olsam donus yapmayi cidden dusunurdum.