• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanmak üzereyim fikirlerinizi paylaşmanızı istiyorum

Doğru söylüyorsunuz bunların hepsini düşündüm bende. Ama tek suçlu kendimi gördüğüm için yaparım ederim kafasında oldum. Şuan bu sürecin yaşattığı üzüntüyle sanırım böyle düşünüyorum. Zaman geçtikçe belki daha mutlu olacağım bilmiyorum şuan ki ruh halim çok değişik
Adam evdeki her özelnizi anasına anlatmış anasının ağzıyla yaşıyor bu adam sizi süründürüp döner merak etmeyn bir çocuk yaparsınız yine kaynananızın olur tüm hayatınız o ölene kadar onunn istediği şekilde olur eş deseniz bu kadar siz yalvardıktansonra size değer vereceğini sanmam anasının ve kendisinin hizmetcisi olarak görecek. Siz hizmetçiyken hayatına bir "kadın" alması olası çünkü bu tarz rüştünü ispatlamamış anasının yayık ağzıyla hareket eden pısırıklar "erkekliğini" farklı şekillerde kanıtlama peşine girer barışırsanız birisi forumda tüm bunları bana söylemişti dersiniz
 
Eşinizin tedavi olması gerektiğini dusunene kadar siz olsaydınız keşke,belki bu durumda olmazsınız. Siz de sağlıklı donutler veremiyorsunuz ki karşınızdaki den bekliyorsunuz sadece
 
Benimde öfke kontrol problemim var. en ufak şeye bile parlarım eşim de bunu bilir 2,5 senelik evliyiz. ona göre davranır kavga etmemeye çalışır kavga edersek çok kötü kalbini kıracağımı bilir. sadece kalp kırmak ile de kalmam vurmaya da başlarım . çocuğum olunca tedaviye başladım sırf bebeğim için . ama ben senin konundan anladığım kadar senin öfke kontrolün filan yok canım senin sadece damarına basılıyor. sonrada senin psikolojin bozuk diye işin içinden çıkıyo o kocn olacak insan senin kocan birey olamamış ki
 
Eşinizin tedavi olması gerektiğini dusunene kadar siz olsaydınız keşke,belki bu durumda olmazsınız. Siz de sağlıklı donutler veremiyorsunuz ki karşınızdaki den bekliyorsunuz sadece
İkimizin olması gerekiyor, her zaman bundan bahsettim. Hata tek taraflı değil her şeyi karşıdan beklemiyorum tabikide
 
İkimizin olması gerekiyor, her zaman bundan bahsettim. Hata tek taraflı değil her şeyi karşıdan beklemiyorum tabikide
Şuan yalvarıp yakarmanin anlamı olmaz. Bence birlikte çift terapisi almayı teklif edin,kabul etmiyorsa zorlamanın anlamı yok
 
Yalnız yaşıyordu , eve istediği zaman gidiyordu hesap soran biri yoktu hayatında. Ev geçindirme derdi yoktu mesela. Ben evliyken zor olan hiç bir şey yok şuan hayatında.
Bu düzende yaşamak isteyen adamın hayatına "zorla" dahil olmaya çalışmayın..sonuçta artık sizi hayatında istemediğini yalnızca söylememiş neredeyse haykırmış.Zorla güzellik olmuyor güzel arkadaşım.
 
Yani eşim evimizde olan her şeyi iyi veya kötü annesine anlatan biriydi. Kavgalarımızı da anlatırdı farklı konularda da gizli gizli konuşurdu.
Bende bu durumdan rahatsız olduğum için artık benim yanımda hiç konuşmamaya başladı.
Ben evdeki problemlerin aramızda kalması taraftarıyım her zaman. Aşılamayacak konularda tabiki aileler devreye girmeli.
Ona kızdığım zamanlarda yüzüm hiç gülmezdi ve çok uzatırdım en yakındığı halim budur. O an onu nekadar üzdüğümü anlayamadım evet. İkimizde evliliğimizde birbirimize psikolojik baskı uyguladık aslında. Ben onu yapsam eşim böyle mi düşünür , eşim benim için ben şöyle yapsam rumeysa böyle mi düşünür diye diye kendimizi çok fazla doldurmuşuz aslında. Bir çok konuyu takıntı haline getirdik.
Ailesine gittiğim zaman benim surat astığımı söylerdi hep ben çok konuşsam dahi bu onun gözünde böyleydi çünkü hemen peşinden babası veya annesi suratı asıktı bişey mi oldu gibi sürekli telefonda konuşurlardı. Ailesi hiç bir zaman benimle konuşmayı tercih etmedi
Şuan ayrılıyoruz asla kendi ailesinden bir kişi ara bulmak için aramadı, fakat ailecek oturduğumuzda benim ailem ve onun ailesi benim için içlerindeki bütün nefreti ve kötü düşüncelerini kustular.
Valla kusura bakma ama burda senin sucun yok esinin daha en ufak bir tartismada yada sorunda ailesine soylemesi bu sekilde evlilik yurumez benim.esimde oyle hala degismedi 5 yıldır ayni annesi de ogluna oyle bir duskunki surekli ogluyla ufak atismada araya girer benim.oglumnhakli diye savunmaya kalkar esimde sessiz kalir annesini savunur iksii bir olur buyumemis adamlari biz adam edemeyiz oyuzden kendini asla suclama ana kuzusunu yolla evine gitsin
 
Yani eşim evimizde olan her şeyi iyi veya kötü annesine anlatan biriydi. Kavgalarımızı da anlatırdı farklı konularda da gizli gizli konuşurdu.
Bende bu durumdan rahatsız olduğum için artık benim yanımda hiç konuşmamaya başladı.
Ben evdeki problemlerin aramızda kalması taraftarıyım her zaman. Aşılamayacak konularda tabiki aileler devreye girmeli.
Ona kızdığım zamanlarda yüzüm hiç gülmezdi ve çok uzatırdım en yakındığı halim budur. O an onu nekadar üzdüğümü anlayamadım evet. İkimizde evliliğimizde birbirimize psikolojik baskı uyguladık aslında. Ben onu yapsam eşim böyle mi düşünür , eşim benim için ben şöyle yapsam rumeysa böyle mi düşünür diye diye kendimizi çok fazla doldurmuşuz aslında. Bir çok konuyu takıntı haline getirdik.
Ailesine gittiğim zaman benim surat astığımı söylerdi hep ben çok konuşsam dahi bu onun gözünde böyleydi çünkü hemen peşinden babası veya annesi suratı asıktı bişey mi oldu gibi sürekli telefonda konuşurlardı. Ailesi hiç bir zaman benimle konuşmayı tercih etmedi
Şuan ayrılıyoruz asla kendi ailesinden bir kişi ara bulmak için aramadı, fakat ailecek oturduğumuzda benim ailem ve onun ailesi benim için içlerindeki bütün nefreti ve kötü düşüncelerini kustular.
Aile ilişkisini başkalarına anlatan adamdan hayır gelmez. O da istiyormus hazır boşanıp kurtulun.
 
Merhaba arkadaşlar çok yakın zamanda boşanma davamız var
2 yıllık evliyim, aslında eşimle aramda kişisel bir problemden bu zamana kadar hiç tartışmadık.
Tabiki şuan boşanmanın getirdiği bütün çirkinliklerle eşim aslında o çok iyi olduğu için hiç tartışmadığımızı taviz verdiği için tartışmadığımızı ileri sürüyor.
Boşanma aşamasına gelmemizdeki sebepler ise benim en ufak bir tartışmada kendime hakim olamamam ve onun ailesi. Buarada parçalanmış aileden geliyor kendisi ve onunda kendisi için destek alması gerektiğini düşünüyorum.
Şuan işler iyice sarpa sardı, evli kalmak istemiyor, bu zamana kadar elinden geleni yaptığını fakat benim düzelmediğimi bu saatten sonra inancının olmayacağını söylüyor.
Ben bu durumda ne yapmalıyım evet benimde hatalarım var hemde çok. Ömür boyu bunun vicdanını çekmek istemiyorum
Fikirlerinize ihtiyacım var
Davadan önce uzman desteği.
Denediniz mi hiç?
 
Back
X